De mythe van Aphrodite en Ares
De mythe van Aphrodite en Ares is een van de meest interessante in de Griekse mythologie. Laten we eerst vermelden dat Aphrodite de godin van de schoonheid en seksuele liefde was.
Ze kwam uit de zee en was mooier dan welk ander wezen dan ook. Goden, stervelingen of wie haar ook zagen, waren betoverd door haar schoonheid en dat wist ze. Dat is ook in feite gedeeltelijk de reden dat ze zo ijdel was.
Hephaestus was de god van vuur, smederij en ambachtslieden. Hij was in het geheim verliefd op Aphrodite. Hephaestus was de zoon van Hera en de God der goden, Zeus.
Hij was een vrij ondankbaar wezen, precies het tegenovergestelde van Aphrodite. Volgens de mythe van Aphrodite en Ares was zijn eigen moeder zelfs geïrriteerd door zijn lelijke uiterlijk en verdreef hem van Olympus.
Hephaestus was mank en gebocheld en zag er daardoor onaangenaam uit. Gezien de vernederende afwijzing die hij van zijn eigen moeder ontving, besloot hij wraak te nemen. Hij besloot om een magische troon in zijn werkplaats te bouwen en liet Hera erop zitten. Zonder het te beseffen zat ze vast en kon ze niet meer bewegen.
Hephaestus en Aphrodite
Hera smeekte Hephaestus om haar te bevrijden. Hij stelde daaraan maar één voorwaarde: dat de goden hem Aphrodite als vrouw zouden geven. Zeus willigde vervolgens zijn wens in. De mythe van Aphrodite en Ares vertelt dat de godin van de schoonheid niet blij was met deze situatie. Ze haatte Hephaestus omdat hij niet mooi was net als zij.
Hephaestus probeerde onvermoeibaar de genegenheid van Aphrodite te krijgen. Hij ontwierp prachtige sieraden voor haar in zijn atelier. Ze had echter geen interesse in de god van het vuur. Integendeel, wanneer ze ook maar de kans kreeg, was ze hem ontrouw door met andere goden en zelfs stervelingen samen te zijn.
Aan de andere kant was daar Ares, de god van oorlog, geweld, mannelijkheid en verdediger van de zwakken. Hij was ook de zoon van Hera en Zeus. In tegenstelling tot Hephaestus zag hij er heel goed uit. Hij had ook een zwak voor godinnen en vrouwen. Hij nam echter nooit de moeite om ze voor zich te winnen, hij maakte ze gewoon de zijne.
De mythe van Aphrodite en Ares
Volgens de mythe van Aphrodite en Ares werd de god van de oorlog dolverliefd toen hij de godin van de schoonheid ontmoette. In tegenstelling tot met wat hij deed met zijn andere geliefden, besloot hij haar voor zich te winnen.
Hij kocht geschenken voor haar en complimenteerde haar voortdurend om haar liefde te winnen. De twee brachten samen veel tijd door tot Aphrodite zich volledig overgaf.
Hephaestus, haar man, bracht elke avond door in zijn werkplaats. De twee geliefden maakten van deze situatie gebruik om elkaar tot het ochtendgloren lief te hebben. Ares werd altijd vergezeld door een jonge man, Alectryon genaamd, wiens taak het was om op de deur te letten.
Hij deed dit zodat hij hen kon laten weten wanneer Helios, de Zon, aan de horizon verscheen. Helios zag namelijk alles. Ze moesten hun verhouding geheim houden, dus dit was echt nodig.
Wat de Grieken betreft, konden elke god of godin allerlei liefdesaffaires hebben met wie ze maar wilden. Wat niet was toegestaan was om slechts één minnaar te hebben en dit in stand te houden. Met andere woorden werd dit formele ontrouw genoemd. De relatie tussen Aphrodite en Ares was precies dat.
Wat zegt de mythe van Aphrodite en Ares over straf?
Alles ging goed. Maar op een dag viel Alectryon, moe van zo’n dagelijkse routine, in slaap tijdens het op de uitkijk staan. Natuurlijk kon hij daardoor Aphrodite en Ares niet vertellen dat Helios tevoorschijn was gekomen.
Deze laatste zag de geliefden onder dezelfde lakens waar Aphrodite ook met Hephaestus sliep. Vol verontwaardiging zocht hij de god van het vuur en vertelde hem alles.
De mythe van Aphrodite en Ares vertelt dat Hephaestus zich gekwetst voelde als nooit tevoren. Zoals gewoonlijk dacht hij alleen maar aan wraak. Om dit te doen ontwierp hij een fantastisch net gemaakt van gouden draden.
Ze waren zo dun dat ze niet zichtbaar waren. Tegelijkertijd waren ze echter zeer resistent. Hij legde het net van gouden draden vervolgens op het bed. Toen vertelde hij Aphrodite dat hij op reis ging. Ares, die altijd op de hoogte was van de plannen van Hephaestus, greep de gelegenheid aan en ging onmiddellijk naar Aphrodite toe.
Terwijl ze intiem waren, viel het web van gouden draden over hen heen waardoor ze gevangen raakten. Hephaestus was onmiddellijk aanwezig en riep alle goden op om aanwezig te zijn. Ze lachten zo hard om deze situatie dat hun lach eeuwig leek.
Babygeluk
Nadat dit was gebeurd werden de geliefden vrijgelaten en moesten ze elk hun eigen weg gaan. Ares strafte Alectryon door hem in een haan te veranderen en hem te laten zingen telkens als de zon verscheen.
De god van de romantische liefde, Eros, werd geboren uit de liefde van deze twee. Hoewel Ares en Aphrodite elkaar niet meer mochten zien, verbraken ze deze regel: ze hadden daarna nog zeven kinderen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
de Inda, C. M. (2001). Una comedia vital. El episodio de Ares y Afrodita. Cuadernos de Literatura, (10), 47-54.
