De focus van ons leven: gedachten en emoties
Het is onmogelijk om het exacte aantal van onze gedachten te kennen, maar er wordt gezegd dat we er tot 70.000 per dag hebben en het tijdschrift New Scientist geeft een gemiddelde van 10 tot de 80,000,000,000,000e macht in ons leven; een hoger getal dan het aantal atomen die er in het heelal zijn, als we dit berekenen op basis van het aantal neuronen en alle verbindingen daartussen.
Uit zo’n groot aantal gedachten leren we diegene te selecteren die het meest in overeenstemming zijn met de realiteit die we voor onszelf gedurende ons leven vormen. We besteden aandacht aan die gedachten die een concrete emotie in ons opwekken en die ons ertoe leiden om op een bepaalde manier te handelen.
“Je ergste vijand kan je niet zoveel schade aandoen als je eigen onbewaakte gedachten.”
– Boeddha –
Onze gedachten wekken emoties op
Als we denken dat we een goed resultaat zullen krijgen, zullen we positieve emoties voelen die ons motiveren om een aanpak te kiezen die op de goede weg is om dat resultaat te behalen.
Als we ons een rampzalig einde indenken, is het mogelijk dat we ons verdrietig en niet capabel voelen en dit zal onze motivatie om dingen uit te voeren wegnemen of we zullen beginnen met het kiezen van minder geschikte alternatieven om ermee om te gaan.
Onze geest heeft het vermogen om zich voorstellingen te maken, te dromen, te creëren, uit te vinden, te communiceren, te ontdekken en om realiteiten te veranderen. Het is echter dezelfde capaciteit die soms ook wrede spelletjes met ons speelt.
We zijn vertolkers van emoties. Het is een ongelooflijke vaardigheid die mensen hebben. We moeten naar ze luisteren, ze verwelkomen en ze beheren om over onszelf te leren en zo in staat te zijn om met anderen mee te leven. Maar het is nodig dat we in gedachten houden dat we niet altijd op emotionele beredeneringen kunnen rekenen om met betrouwbare oordelen te komen.
Eerdere ervaringen hebben invloed. We hebben associaties gevestigd van hoe gebeurtenissen in het verleden ons lieten voelen. Als de ervaring ons een slecht gevoel heeft gegeven, projecteren we die vaak op de toekomst, in de overtuiging dat in alle vergelijkbare scenario’s we dezelfde negatieve gevoelens zullen hebben.
Gaandeweg leren we en maken we fouten. We moeten in gedachten houden dat het leven gemaakt is van andere variabelen die invloed hebben op wat er gebeurt. Als we dat vergeten, zullen we ons altijd schuldig voelen of anderen de schuld geven.
Om een houding op te bouwen die open staat voor leren, is het van fundamenteel belang om te leren van onze fouten of om ons ongenoegen naar anderen te communiceren, maar we kunnen onszelf niet overmatig de schuld ervoor geven.
Soms is denken gewoon een spel van je geest. Laten we, om dit te begrijpen, leren twee concepten te onderscheiden door middel van een verhaal:
Martha heeft afgesproken met een vriend met wie ze vele jaren geleden een relatie had. Er kunnen veel twijfels zijn en ze kan zich vele mogelijke scenario’s indenken die uit zouden kunnen komen tijdens het weerzien. Na deze tijd voelt Martha zich niet vervelend over of boos op hem. Ze is weer verliefd geraakt en alles ligt achter hen.
Natuurlijk is het logisch om emoties en de activering daarvan te voelen wanneer ze zich voorstelt hoe het zal zijn om weer met hem te praten. Het is precies die verbeelding die ons soms een verhaal kan laten herleven dat een emotie veroorzaakt die ons de neiging geeft om op onze date te gaan met positieve of negatieve energie en die er bovendien voor zorgt dat we ons goed of slecht voelen over onszelf.
Egosyntonie: gedragingen, waarden en gevoelens die in harmonie zijn met wie we zijn; ze zijn aanvaardbaar voor ons ego en zijn coherent met onze idealen en ons zelfbeeld.
“Ik zou graag willen doen waar ik aan heb gedacht en het is in harmonie met me.”
Ik dacht dat we elkaar zouden zien op die plaats, na al die jaren zonder elkaar te zien, en dat we zo blij zouden zijn dat we uren met elkaar zouden praten.
Egodystonie: gedragingen, waarden en gevoelens die in conflict komen en die niet in overeenstemming zijn met de behoeften en doelen van mijn ego, noch met mijn zelfbeeld.
Ik stelde me voor dat ik je pijn zou doen, je dingen zou vertellen die je pijn zouden doen en dat ik niet op zou kunnen houden ze te zeggen. Ik ben een slecht mens.
“Ik zou NIET graag willen doen waar ik aan heb gedacht en het is NIET in harmonie met me.”
Om af te ronden, is het belangrijk om het volgende te onthouden…
- Weet dat onze geest in staat is om zich voorstellingen te maken, te creëren en het beste, maar ook het ergste te verzinnen.
- Houd er rekening mee dat emoties nodig zijn, maar dat ze zijn niet altijd goed zijn voor de bevestiging van wat we denken.
- Maak het onderscheid tussen egosyntonie en egodystonie; we weten dat onze gedachten niet de realiteit zijn en we zijn niet slecht omdat we negatieve gedachten hebben gehad; het betekent meer dat we later ons zelfbeeld, onze moraal, onze reflecties en onze waarden kunnen filteren.
