De film Chicago en de prijs voor roem

Geschreven en geverifieerd door filmrecensent Leah Padalino.

Laatste update: 07 oktober, 2022

Chicago is een van die musicals die nooit gaat vervelen. Er is zelfs een film van gemaakt. De filmversie, geregisseerd door Rob Marshal, won nota bene zes Oscars. De twee grote prijzen waren voor de beste film en de beste vrouwelijke bijrol voor Catherine Zeta Jones.

De film was een enorm, veelgeprezen succes. De musicalnummers erin zijn verbluffend en het heeft een cabaretesk karakter dat je meteen vanaf het begin naar binnen zal sleuren. Wat gebeurt er echter ‘achter de schermen’ van deze film?

De filmversie van Chicago is een adaptatie van de musical, en ook die musical kwam niet zomaar uit het niets. Eigenlijk is de musical namelijk al een adaptatie van een toneelstuk uit 1926, geschreven door de journalist Maurine Dallas Watkins.

Watkins werkte voor de Chicago Tribune en moest schrijven over de moorden die in die tijd de stad op zijn kop hadden gezet. Sensationele journalistiek begon een impact te hebben en de moordenaars begonnen net echte beroemdheden te worden. Hun namen waren Beulah Annan en Belva Gaertner en ze hadden allebei hun geliefden vermoord.

Toen het toneelstuk net uitkwam, werden er al verfilmingen van gemaakt, de eerste was zelfs nog een stomme film. Vervolgens werd Chicago de musical die we vandaag de dag kennen, en daarna de filmversie waar we het in dit artikel over zullen hebben.

Vrouwen in de jaren 20 in Chicago

Laten we even teruggaan in de tijd, naar de jaren 20, in de stad Chicago. Het is de periode tussen de twee wereldoorlogen, vóór de crisis van de jaren 30. We zitten midden in het Jazz-tijdperk, de roaring twenties, en vrouwen hebben in de VS net het stemrecht gekregen. Sommige vrouwen beginnen financieel onafhankelijk te worden en er vinden nog meer veranderingen plaats, vooral voor hen.

Denk bijvoorbeeld aan de grote veranderingen in de manier waarop vrouwen zich begonnen te kleden. Ze legden hun korsetten opzij en gingen voor een stijl die hun rondingen minder liet zien. Ook werden hun rokken korter, net als hun haar trouwens. De jaren 20 waren absoluut een van de grootste periodes van verandering voor vrouwen.

Sommige vrouwen begonnen te drinken, roken, muziek te maken en naar dezelfde plaatsen te gaan als mannen. Een van de gevolgen hiervan was, dat de hoop en dromen van deze vrouwen ineens veel verder gingen dan huishoudelijke klusjes en de perfecte vrouw zijn… Helaas was het niet altijd een gemakkelijke weg en duurde het dan ook niet lang voordat ze weerstand begonnen te krijgen.

Chicago is een spectaculaire musical die al deze dingen heel goed in kaart brengt, en dit alles op het ritme van jazz. De twee hoofdpersonen zijn twee van deze jaren-twintig-vrouwen. Hoewel ze beiden een heel anders leven hebben, hebben ze wel dezelfde hoop en dromen. Hun levens kruisen elkaar in de gevangenis.

Velma Kelly

Velma Kelly is een zangeres en danseres in de Onyx Club in Chicago. Ze is een absolute beroemdheid en heeft samen met haar zus, Veronica, een eigen show. De twee zussen hebben deze show altijd samen gedaan en hun act is een ware bezienswaardigheid in Chicago.

Op een dag is Velma echter te laat voor een van haar voorstellingen en gaat ze op zonder Veronica. Terwijl ze op het podium staat, komt de politie haar arresteren omdat ze haar zus en man zou hebben vermoord. En dat is ook zo, nadat ze hen samen in bed betrapte, heeft ze hen ze vermoord. Velma belandt uiteindelijk in de gevangenis en daar loopt ze Roxie Hart tegen het lijf.

Roxie Hart

Roxie Hart is een ambitieuze jonge vrouw die in Chicago woont, een stad waar roem alles is. Ze komt rond dankzij de hulp van haar man, Amos Hart. Hij heeft een goed hart, maar hij is nu niet bepaald de meest pientere man die je kunt ontmoeten en hij heeft ook geen grote dromen.

Roxie daarentegen wel. Ze droomt er namelijk van om beroemd te zijn en zich een weg te banen door de populairste clubs in Chicago. Ze heeft zoveel ambitie dat ze er vrijwel alles voor over zou hebben om haar dromen te verwezenlijken. En dan verschijnt Fred Caseley. Hij belooft Roxie dat hij met zijn contacten zal praten en haar een show zal geven als ze seks met hem heeft.

Roxie stemt toe en zo begint hun geheime affaire. Tenminste, totdat Fred Roxie beu is en bekent dat het eigenlijk allemaal ging om een weddenschap of hij haar in bed kon krijgen, en dat hij nooit echte contacten of interesse in haar had. Met een waas van woede voor haar ogen, schiet ze Fred neer, en hij sterft. Roxie belandt in de gevangenis voor haar misdaad en daar ontmoet ze Velma Kelly.

Chicago, puur theater

In het begin kunnen ze het niet zo goed met elkaar vinden. Roxie heeft Velma altijd bewonderd en zal alles doen om dichter bij haar in de buurt te komen. Velma lijkt dit helemaal niets te kunnen schelen en negeert Roxie totaal. Hun rollen keren echter om wanneer de pers veel belangstelling gaat tonen voor de zaak van Roxie.

Door al die aandacht, wordt Velma uiteindelijk helemaal naar de achtergrond geduwd. Dit is wanneer Velma er alles aan doet om dichter bij Roxie in de buurt te komen, die haar nu negeert.

Chicago gaat over de gevaren van roem en het hebben van te veel ambitie. Terwijl je naar de film kijkt, krijg je een fascinerend geschil te zien tussen de twee moordenaars. Ze hebben allebei dezelfde advocaat, Billy Flynn, ze zijn allebei veel te zien in de media en naar allebei hun rechtszaken wordt door veel mensen in Chicago uitgekeken.

Roxie’s droom komt eindelijk uit: ze is beroemd, zelfs nog beroemder dan Velma Kelly. Roem is alles in Chicago, en zoals ze in de VS ook wel zeggen: “alle publiciteit is goede publiciteit.”

Roxie was een niemand voordat ze naar de gevangenis ging. Na de moord wordt ze echter een grote beroemdheid. Ze is er daarom van overtuigd dat wanneer ze uit de gevangenis komt, ze het ene aanbod na het andere zal krijgen en dat ze een grote muzikale ster zal worden. Roxie ziet de moord die ze heeft gepleegd als de toegangspoort tot haar dromen.

Velma, daarentegen, was al een ster toen ze haar misdaad beging. En hoewel ze voor haar misdaad overal in de stad wel te zien was, begint Roxie nu steeds meer aandacht te krijgen en zij steeds minder.

De pers

De pers speelt een cruciale rol in deze film. Tijdens het kijken van deze film, kun je heel goed zien hoeveel invloed en macht de pers heeft om  te manipuleren. Soms hoeft de pers maar één ding te zeggen om de een geliefd te maken en de ander gehaat. Het publiek is niet kritisch genoeg en laat zich meeslepen door zijn drang naar sensatie.

Dit komt heel duidelijk naar voren in Chicago, waarin zelfs kleine meisjes net als Roxie Hart willen zijn.

De wet

Hetzelfde gebeurt met gerechtigheid in de film. Hun advocaat, Billy Flynn, is een man zonder moraal, en hij verliest nooit een zaak. Het maakt hem niet eens uit of zijn cliënt onschuldig of schuldig is. Het enige dat voor hem belangrijk is, is geld. Voor Billy is alles een grote show en hij speelt zijn rol perfect. Hij traint zijn ‘actrices’ en laat ze daarna vrij.

Dit betekent echter dat hij onschuldige mensen laat sterven en criminelen vrijuit laat gaat. Gerechtigheid is niet voor iedereen hetzelfde.

Geld

Ook geld speelt een grote rol in deze film. En Billy Flynn is niet de enige die er om geeft. Je hebt namelijk ook nog Mama Morton, een corrupte gevangenisbewaarder. Er is geen moraal in deze film. De journalisten willen alleen maar nieuws, ‘vers bloed’, en de rest doet er niet toe.

Bovendien is dit niet iets dat zich alleen in de film voordoet, het gebeurt ook in het echte leven. Er zijn genoeg voorbeelden van moordenaars die wij zelf beroemd hebben gemaakt, zoals Charles Manson.

Roxie en Velma beginnen zich te realiseren dat het voor hen beiden eigenlijk niet goed is om vijanden van elkaar te zijn. Ze beseffen dat ze veel meer kunnen bereiken als ze samenwerken. Uiteindelijk was hun moment van roem slechts tijdelijk, zoals vrijwel altijd het geval is bij sensationele journalistiek.

Het was slechts de hype van dat moment, en zodra er zich iets nieuws voordoet, is het publiek de hype van gisteren zo vergeten. Roem, gerechtigheid, geld en de pers zijn precies de dingen waar deze film omdraait. Het zijn net de rekwisieten voor het echte theater: een toneelstuk over Chicago, ingesteld op het ritme van Jazz.