De emotionele wonden uit je kindertijd beïnvloeden je partnerkeuze

Emotionele wonden in je jeugd motiveren je om maskers te maken die je kwetsbaarheid camoufleren. In feite conditioneert dit soort pijn bijna alles wat je doet.

Het klinkt misschien hard, maar de meesten van ons hebben emotionele wonden uit de kindertijd die we moeten accepteren en helen. Zere plekken die na verloop van tijd chronisch zijn geworden. Wil je weten wat deze emotionele wonden zijn en welke impact ze op je hebben? Wil je weten welke relevantie ze kunnen hebben in je partnerkeuze? In dit artikel geven we je de antwoorden.

Als je de patronen die aan je acties ten grondslag liggen verduidelijkt, kun je ermee aan de slag. Sterker nog, met een duidelijke kaart van je emotionele terrein, zal het gemakkelijker voor je zijn om er met succes doorheen te bewegen, en effectievere veranderingen door te voeren.

Meer in het bijzonder op sociaal gebied zul je erin slagen de gehechtheidsbanden te creëren of te versterken die je veiligheid, vertrouwen en duidelijkheid bieden in je relaties, zowel met je partner als met andere belangrijke mensen.

Mensen die in hun kindertijd een veilige gehechtheid hebben gesmeed, hebben een waardevol voordeel bij het zich nauw aan anderen hechten en zijn niet bang om in de steek gelaten te worden. Met andere woorden, dit soort gehechtheid leidt tot een onafhankelijk volwassen leven, met autonomie en emotionele verantwoordelijkheid.

De vijf wonden van de ziel, volgens Lise Bourdeau

Volgens Lise Bourdeau zijn er vijf emotionele wonden die in de kindertijd ontstaan. Er zijn ook vijf maskers die je opzet om die wonden te verbergen om ermee te kunnen leven. Ze beweert dat de intensiteit van de wonden bepaalt hoe diep de maskers zijn die je creëert.

Vaak moet je als volwassene werken aan het vergeven en loslaten van deze maskers. Als je dat niet doet, worden ze een obstakel voor je authenticiteit, evenals een mijnenveld voor dissonantie-afgeleid ongemak. De vijf wonden komen voort uit afwijzing, verlating, vernedering, verraad en onrechtvaardigheid.

De afwijzingswond: het masker van terugtrekking

De afwijzingswond zit ingebakken in de psyche van het kind tussen de conceptie en het eerste levensjaar. In dit geval onderhoudt het kind een vermijdende hechtingsband (Spaanse link) met zijn ouder of ouders. Bijgevolg heeft de volwassene die deze wonde heeft, in zijn jeugd ervaringen van afwijzing gehad en zal hij geneigd zijn zowel zichzelf als anderen af te wijzen.

Hij zal echter ook plezierige en succesvolle ervaringen afwijzen als gevolg van zijn diepe gevoel van innerlijke leegte en de verkeerde overtuiging dat hij het niet verdient. Deze wond zorgt ervoor dat zij een masker van teruggetrokkenheid opzetten.

De verlatingswond: het afhankelijke masker

Vanuit een chronologisch perspectief is de tweede wond de verlatingswond. Deze ontstaat meestal tussen de leeftijd van één en drie jaar. In dit geval creëert de ouder een ambivalente hechtingsband vol tegenstrijdigheden met zijn kind.

Degenen die verlating hebben ervaren, hebben de neiging om plannen en relaties op dezelfde manier te laten varen, totdat zij zich bewust worden van hun tekortkoming en verantwoordelijkheid beginnen te nemen voor hun leven en ook hun eenzaamheid.

De volwassene met deze wond zoekt voortdurend aandacht, steun en bescherming van de mensen om hen heen. In feite is hun grootste angst eenzaamheid, en daarom dragen zij een afhankelijk masker.

De vernederingswond: het masochistisch masker

De derde wond is de wond van vernedering. Ook deze ontstaat meestal tussen het eerste en derde levensjaar. In dit geval gaat de ouder om met het kind met een angstige en ambivalente gehechtheid.

Volwassenen die in hun jeugd allerlei vormen van misbruik , vernedering en vergelijkingen hebben meegemaakt, of die belachelijk zijn gemaakt en zich hebben geschaamd voor hun uiterlijk, houding en gedrag, dragen deze last vaak op hun rug.

Het zijn meestal onzekere, verlegen en besluiteloze wezens die zich diep van binnen schuldig voelen en niet geloven dat ze enige vrijheid hebben. Om deze gevoelens te overwinnen, zetten ze daarom het masker van de masochist op.

De verraadwond: het masker van de controleur

De vierde emotionele wond is de wond van verraad die het gevolg is van een ongeorganiseerde gehechtheid aan de ouder. Hij ontstaat tussen de leeftijd van twee en vier jaar. De volwassene die lijdt aan de wond van verraad zal wantrouwig zijn omdat zij zichzelf niet toestaan iets of iemand te vertrouwen.

Hun grootste angst is liegen. Toch proberen zij onbewust betrokken te raken bij situaties waarin zij onvermijdelijk worden voorgelogen. Zij zetten het masker van de controleur op en omgeven zich met een waas van jaloezie en de angst voor scheiding.

De wond van onrechtvaardigheid: het starre masker

De laatste wond is die van onrechtvaardigheid. Deze ontstaat tussen de leeftijd van vier en zes jaar en is geworteld in een ongeorganiseerde gehechtheid (Spaanse link) aan de ouder. Het kind heeft zich in dit geval geblokkeerd gevoeld in zijn individualiteit en daarnaast in het uitdrukken van wie het is.

Op een bepaald moment hebben we allemaal wel eens oneerlijke situaties meegemaakt of zijn we er getuige van geweest. Degenen met de wond van onrechtvaardigheid vinden deze situaties echter onmogelijk om mee om te gaan en hun reacties zijn buitenproportioneel.

Een van hun belangrijkste kenmerken is hun angst om fouten te maken en de neiging of obsessie om perfectie te vinden. Ze zetten een star masker op.

Iedereen, zonder uitzondering, heeft een aantal van deze wonden. Bovendien zal die wond weerspiegeld worden in de relatie die je met je partner hebt.

Hoe kiezen we onze partners?

De emotionele wonden uit de kindertijd bepalen voor een groot deel het soort relaties dat we in de loop van ons leven aangaan. Een van de belangrijkste banden is die van een koppel (Spaanse link). Zoals we eerder vermeldden, verwerpen personen die lijden aan afwijzingswonden de nabijheid van anderen en ervaren zij relatieproblemen. Als gevolg daarvan blijven hun partners verstoken van intimiteit.

Aan de andere kant vrezen volwassenen met verlatingswonden dat hun partners niet van hen houden of hen niet echt willen. Ze vinden het moeilijk om met hun partners om te gaan op de manier die ze zouden willen, omdat ze de neiging hebben om meer intimiteit of binding te verwachten dan hun partners kunnen bieden. Zo ontstaat emotionele afhankelijkheid.

Zij die vernederd zijn, trekken ook mensen aan die hen vernederd laten voelen. Een vrouw kan bijvoorbeeld een man aantrekken die flirt met andere vrouwen, en een man kan een vrouw aantrekken die extreem provocerend is voor andere mannen.

Tenslotte worden de wonden van onrechtvaardigheid weerspiegeld in koude en starre individuen die het moeilijk vinden om anderen te verwelkomen omdat ze liever alleen zijn.

Word je bewust van je relatiepatronen

Volgens Lise Bourbeau dragen we deze maskers in een vergeefse poging om onszelf te beschermen. Maar paradoxaal genoeg trekken we precies die situaties en soorten mensen aan die ons het gevoel geven afgewezen, verlaten, vernederd, verraden of slachtoffer te zijn.

Gelukkig is het helen van je wonden en het ontsnappen aan deze maskers mogelijk als je je wonden en het masker dat je draagt erkent en zowel jezelf als degenen die je pijn hebben gedaan vergeeft. In feite moet je beginnen jezelf te accepteren en lief te hebben zoals je bent.