Dagelijkse uitdagingen voor mensen met schizofrenie

Naast het leven met hun symptomen, hebben mensen met schizofrenie ook te maken met misverstanden en sociale stigmatisering.
Dagelijkse uitdagingen voor mensen met schizofrenie
Cristina Calle Guisado

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Cristina Calle Guisado.

Laatste update: 27 december, 2022

De lijst met dagelijkse uitdagingen voor mensen met schizofrenie is lang en omvat biologische, psychologische en sociale problemen. Iedereen die lijdt aan een ziekte heeft te maken met uitdagingen. Als je echter te maken hebt met een psychische aandoening, moet je ook met andere factoren leven, zoals sociaal stigma en misverstanden.

In een documentaire getiteld ‘Volg de uitdaging van schizofrenie’ voor het Spaanse tv-programma Redes, interviewde Eduard Punset de neuropsychiater Maria Ron. In het interview stelde ze een andere manier voor aan mensen die lijden aan schizofrenie om hun ziekte te begrijpen en ermee te leven.

De documentaire is vooral kritisch over onderwerpen zoals diagnose en labels, generalistische farmaceutische behandelingen, sociaal stigma en het gebrek aan therapeutische alternatieven die patiënten kunnen helpen bij hun re-integratie in de samenleving.

De experts beweerden dat het geen individueel probleem is, maar een probleem van de samenleving. Ze beweren ook dat het probleem te complex is om te worden herleid tot een handmatige diagnose.

”Schizofrenie kan niet worden begrepen zonder wanhoop te begrijpen.”

Ronald Laing

Vrouw met symptomen van schizofrenie

Soorten symptomen

Volgens professor Maria Ron wordt schizofrenie gekenmerkt door symptomen die zich gedurende een bepaalde periode, afhankelijk van de patiënt, anders manifesteren. Er zijn twee soorten symptomen:

  1. Positieve symptomen. Denk bijvoorbeeld aan hallucinaties, denkbeeldige stoornissen, waanbeelden, enzovoort.
  2. Negatieve symptomen. Deze symptomen hebben betrekking op sociaal gedrag en humeur. Omdat ze zulke belangrijke gebieden beïnvloeden, hebben ze een aanzienlijke impact op de schizofreniepatiënt. Sommige van deze symptomen zijn bijvoorbeeld: afgezwakte emotie, gebrek aan spraak en gedachten, apathie, anhedonie, verminderde sociale drive, verlies van motivatie, gebrek aan sociale interesse en onoplettendheid bij sociaal of cognitief vermogen.

Over het algemeen zijn voorgeschreven geneesmiddelen effectief bij de behandeling van positieve symptomen, maar zijn niet erg nuttig bij negatieve symptomen.

Mensen met schizofrenie zien de grootste voordelen wanneer hun behandeling multidimensionaal is. Dit wil zeggen wanneer het medicijnen combineert met cognitieve stimulatie, muziektherapie, ontspanningstechnieken, enzovoort.

We moeten ook het belang benadrukken van het aanpassen van de behandeling aan de behoefte van de patiënt. Er is tenslotte geen universele presentatie van schizofrenie, de ervaring van elke patiënt is namelijk anders. Er is dus geen eenduidige benadering van de behandeling.

Risicofactoren

Genetische aanleg is de belangrijkste risicofactor. Er zijn echter andere beïnvloedende factoren, zoals:

  • Drugsgebruik (cannabis, cocaïne, amfetamine, enzovoort)
  • Veranderingen in slaappatronen.
  • Stressvolle gebeurtenissen in het leven.
  • Sociale factoren.
  • Concurrentievermogen.
  • Overbelasting.
  • In de vroege kindertijd gescheiden zijn van de moeder.
  • De leeftijd van de vader op het moment van conceptie.
  • Wonen in stedelijke gebieden.
  • Laag IQ. Volgens sommige onderzoeken hebben mensen met een laag IQ namelijk meer kans op schizofrenie.

Het belang van luisteren naar mensen met schizofrenie

Veel mensen en projecten werken eraan om het publiek te informeren over schizofrenie en om patiënten te helpen integreren in de samenleving. Ze bieden ook behandeling voor de negatieve symptomen van de aandoening (die meer resistent zijn tegen medicatie).

In Spanje bijvoorbeeld heet een van die projecten Radio Nikosia. De missie van dit project is om een open en eerlijke dialoog over schizofrenie aan te moedigen.

Dit radioproject biedt een veilige ruimte voor patiënten en iedereen die door de aandoening getroffen wordt, om het gevoel te hebben ergens bij te horen, zich los te maken van het label ‘geesteszieken’ en zich nuttig en begrepen te voelen. Het geeft patiënten daarbij ook de kans om te laten zien dat hun ziekte niet bepaalt wie ze zijn.

Sommige mensen die leven met schizofrenie bekritiseren de standaardisatie van diagnose en medicatie. Professionals in de geestelijke gezondheidszorg hanteren namelijk normaal gesproken dezelfde criteria en behandelen alle patiënten op dezelfde manier zonder rekening te houden met hun geslacht, leeftijd, gewicht en andere factoren.

Mensen met schizofrenie beschouwen zichzelf vaak als gevaarlijk, ondanks het feit dat gegevens aantonen dat patiënten met deze aandoening zelden misdaden plegen. Mensen geven vaak de schuld aan schizofrenie wanneer ze geen andere motieven voor een misdrijf kunnen vinden.

Dat gezegd hebbende, er is crimineel gedrag dat wel het gevolg is van schizofrenie. Meer specifiek, schizofreniepatiënten die misdaden plegen hebben meestal ook last van paranoïde waanbeelden. Ze voelen zich bedreigd door een bedreiging die ze als echt ervaren. Dit komt echter relatief weinig voor.

Groepstherapie

Dagelijkse uitdagingen voor mensen met schizofrenie

Mensen met schizofrenie beweren dat de sleutel tot het vinden van een remedie het aanvallen van de kernoorzaak van het probleem is. Helaas zijn de meeste interventies echter gericht op het verlichten van onmiddellijke symptomen. Het doel is slechts om de persoon te kalmeren en te voorkomen dat hij anderen lastig valt.

Mensen met schizofrenie roepen de medische gemeenschap op om naar hen te luisteren en met hen samen te werken om op maat gemaakte interventies voor elk individu vorm te geven.

De eerste stap om de dagelijkse uitdagingen van mensen met schizofrenie te begrijpen, is om je bewust te zijn van de complexiteit van de aandoening, rekening houdend met de negatieve en positieve symptomen. Het is ook cruciaal om te luisteren naar degenen die aan de aandoening lijden.

We kunnen concluderen dat interdisciplinaire en multidimensionale behandelingen voor deze aandoening veel effectiever kunnen zijn. Hopelijk biedt een dergelijke aanpak alternatieven voor een behandeling met alleen medicatie en komt het tegemoet aan alle behoeften van de patiënt.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.