Cognitieve therapie voor histrionische persoonlijkheidsstoornis

Laten we eens kijken naar cognitieve gedragstherapie en hoe het kan helpen bij de behandeling van histrionische persoonlijkheidsstoornis. Dit is een andere benadering die zeer nuttig kan zijn bij de behandeling van moeilijke aandoeningen.
Cognitieve therapie voor histrionische persoonlijkheidsstoornis
Alicia Escaño Hidalgo

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Alicia Escaño Hidalgo.

Laatste update: 27 december, 2022

Mensen met een histrionische persoonlijkheidsstoornis (HPD) hebben een patroon van overmatige emotionele reacties en aandachtzoekend gedrag.

Het begint in de vroege volwassenheid en treft de persoon in verschillende contexten, volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5). Cognitieve therapie is een behandelingsoptie voor histrionische persoonlijkheidsstoornis.

Professionals zullen deze persoonlijkheidsstoornis diagnosticeren als de mensen vijf of meer van de volgende kenmerken vertonen:

  • Ze voelen zich ongemakkelijk in situaties waarin ze niet in het middelpunt van de belangstelling staan.
  • Wanneer ze met anderen omgaan, gedragen ze zich vaak ongepast, bijvoorbeeld seksueel verleidelijk of provocerend.
  • Ze ervaren snelle stemmingswisselingen en uiten hun emoties vaak extreem direct.
  • Ze gebruiken hun fysieke verschijning om de aandacht te trekken.
  • Hun spreekstijl is meestal gebaseerd op extreme opvattingen en ontbreekt aan detail.
  • Ze dramatiseren zichzelf en zijn vatbaar voor theatraliteit en overdreven uiting van emoties.
  • Ze zijn suggestief. Met andere woorden, ze worden gemakkelijk beïnvloed door anderen of door omstandigheden. Bovendien beschouwen ze hun relaties als hechter dan ze in werkelijkheid zijn.

Met deze symptomen is het goed denkbaar dat je een persoon met histrionische persoonlijkheidsstoornis als onvolwassen beschouwt, met een lage frustratietolerantie.

Eerder als een kind dat driftbuien krijgt. Bovendien zijn ze overmatig afhankelijk van anderen en hebben ze geen empathie. Ze tolereren ook niet dat ze worden tegengesproken of dat ze hun zin niet krijgen.

Bovendien voelt een persoon met HPD de behoefte om de aandacht van iedereen om zich heen te trekken. Ze doen dit met behulp van hun uiterlijk en oppervlakkig gedrag. Ze hebben bijvoorbeeld de neiging om kleding te kiezen die de aandacht trekt, zoals felle kleuren of unieke patronen.

Een vrouw die zichzelf in een spiegel bekijkt

Extra kenmerken

Afgezien van de diagnostische criteria die we hierboven noemden, zijn er ook enkele andere interessante eigenschappen van mensen met HPD. Hoewel de aandoening vaker voorkomt bij vrouwen, hebben sommige mannen ook HPD.

Vrouwen dragen vaak zware make-up, hoge hakken en proberen op verleidelijke wijze de genegenheid en aandacht van anderen te krijgen. Mannen van hun kant proberen ook overdreven hun mannelijkheid of mannelijkheid te demonstreren. Voor beide geslachten is het uiteindelijke doel verovering, wat vervolgens hun zelfrespect versterkt.

Echter, zodra ze iemand hebben veroverd, weten ze niet hoe ze de relatie moeten voortzetten. Ze voelen de behoefte om te ontsnappen en aan een andere te beginnen. Ze zijn trouwens niet tevreden met de relatie zelf, maar eerder met de opwinding van flirten of verleiden.

Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een huidige behandelmethode voor HPD. Het kan helpen om onbewuste denkprocessen aan te passen, gedrag te veranderen en aan te passen hoe de persoon zijn relaties met anderen ziet.

Meer kenmerken van histrionische persoonlijkheidsstoornis

Een fundamentele eigenschap die voortkomt uit HPD is de angst voor mogelijke afwijzing. Dit komt omdat een persoon met HPD een extreem laag zelfbeeld heeft. In plaats van eraan toe te geven, proberen ze echter te overcompenseren. Dit gaat hand in hand met het proberen te pronken met hun vermeende ‘kwaliteiten’, zoals hun fysieke verschijning of charme.

Een persoon met HPD kan concluderen dat ze niet in staat zijn om voor zichzelf te zorgen. Dit kan komen door gedachten als: ‘Ik ben ontoereikend en kan het leven niet alleen aan.’

Ze moeten dus een manier vinden om anderen voor hen te laten zorgen. Daarom zoeken ze actief aandacht en goedkeuring. Ze proberen ervoor te zorgen dat andere mensen aan hun behoeften voldoen.

De persoon kan zich laten meeslepen door hun verlangen naar aandacht en theatraliteit. Als dat gebeurt, verliezen ze het echte doel uit het oog (aan hun behoeften voldoen). Dan kunnen ze alleen maar omwille van het plezier op zoek gaan naar stimulatie en drama.

Maar later, wanneer de relatie een dieper niveau van toewijding vereist, heeft de persoon geen idee hoe hij ermee om moet gaan. Dit is de reden waarom hun relaties bijna altijd oppervlakkig en triviaal zijn.

Cognitieve therapie voor histrionische persoonlijkheidsstoornis

Het gebruik van cognitieve gedragstherapie om HPD te behandelen is niet eenvoudig. Dat komt omdat een persoon met HPD zich over het algemeen niet bewust is dat ze zelfs een probleem hebben en het misschien moeilijk te geloven vinden.

In feite zoeken ze misschien alleen naar behandeling als ze het dieptepunt hebben bereikt en niet weten waar ze anders heen moeten.

Bij deze aandoening mag de therapeut niet de rol op zich nemen om de ‘redder’ van de patiënt te worden. Dit kan echter moeilijk zijn omdat de patiënt gewend is zo’n persoon in zijn leven te hebben.

Daarom moet de therapeut er goed op letten niet in de val te lopen om door de patiënt te worden verleid om die rol aan te nemen. Want als de therapeut faalt, levert de therapie natuurlijk geen resultaten op.

De therapeut moet het vermogen van de patiënt om aandacht te schenken aan details tijdens de behandelsessies aanmoedigen. De patiënt moet ook leren assertief te zijn. In feite hebben veel patiënten de neiging om tijdens het spreken af te dwalen of zichzelf in gedachten te verliezen. Daarom moeten ze leren focussen op details en specifieker zijn.

Doelen stellen

Een van de doelen bij het gebruik van cognitieve gedragstherapie voor de behandeling van HPD is dat de patiënt leert de aandacht op een specifiek probleem te richten. Beginnen met een lijst met onderwerpen kan de therapeut helpen om de patiënt te leren zijn aandacht te concentreren.

Een jonge vrouw tijdens een therapiesessie.

De patiënt moet echte doelen stellen die belangrijk zijn voor de patiënt en die hem in staat stellen om onmiddellijke voordelen te zien. Dit is essentieel omdat de patiënt de therapie kan beëindigen als hij geen veranderingen ziet.

Op dezelfde manier trekken ze zich terug uit andere relaties, bijvoorbeeld. Om deze reden hebben ze meestal constante aanmoediging nodig. Natuurlijk mogen ze ook hun langetermijndoelen niet uit het oog verliezen.

Een veelgebruikte techniek bij cognitieve gedragstherapie is om je voor te stellen hoe het leven van de patiënt eruit zou zien als hij de manier waarop hij anderen zou behandelen zou veranderen. Het doel is om hun ideeën te ordenen rond wie ze zouden willen zijn.

Een andere therapietechniek is het uiten van gedachten. De therapeut spreekt de irrationele gedachten van de patiënt hardop uit. Vervolgens zegt de patiënt hardop wat hij zou willen dat zijn gedachten zouden worden.

Deze verbale therapie kan voor de patiënten gemakkelijker zijn als ze hun eigen woorden gebruiken om zichzelf uit te drukken. Ze kunnen bijvoorbeeld zeggen ‘Ik heb vandaag een afspraak met de draak’ in plaats van ‘Ik heb vandaag een afspraak met mijn baas’.

Ten slotte zal de therapeut de nadruk leggen op training in het oplossen van problemen, met name in het analyseren van het doel van de mens. Het doel is dat de patiënt stopt met het gebruik van manipulatie als een probleemoplossende strategie. In plaats daarvan leren ze andere opties te gebruiken die meer voordelen opleveren.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • American Psychiatric Association (APA) (2014): Manual de Diagnóstico y Estadísitico de los Trastornos Mentales, DSM5. Editorial Médica Panamericana. Madrid.
  • Beck, A., Freeman, A., Davis, D. Terapia cognitiva de los trastornos de personalidad. Paidós. 2º edición (2015)

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.