Brother Bear, een voorbeeld van persoonlijke groei

Persoonlijke groei vindt gedurende ons hele leven plaats, soms zelfs zonder dat we het door hebben. Het is een progressief proces en al onze levenservaringen vormen samen ons persoonlijke groeipad. Deze progressie is echter niet altijd lineair. Groei en vooruitgang gaan vaak gepaard met tegenvallers. De film Brother Bear is een goed voorbeeld van dit proces.

De overgang tussen onze kindertijd en volwassenheid is een proces vol uitdagingen. Het zorgt ervoor dat we onze paradigma’s verleggen en nieuwe verantwoordelijkheden op ons nemen. Laten we aan de hand van Brother Bear iets dieper ingaan op dit onderwerp.

Brother Bear, het verhaal van een man

Brother Bear is een animatiefilm die in 2003 werd uitgebracht. Hij vertelt het verhaal van de jonge Kenai, die op het punt staat volwassen te worden. Kenai hoopt dat hij tijdens de ceremonie om zijn overgang van jongen tot man te vieren een houten totem zal ontvangen. Deze totem, die gezegend wordt door de Grote Geesten, dient voor Kenai als de sleutel tot een gelukkig leven.

Kenai is echter zwaar teleurgesteld wanneer het geheim van zijn totem wordt onthuld. De Grote Geesten kerfden er een beer in, wat symbool staat voor liefde. Kenai had echter verwacht dat zijn totem moed zou symboliseren, wat zou passen bij de totems van zijn broers.

Kenai’s broer Sitka, kreeg een totem die de gids symboliseerde, en zijn andere broer, Denahi, kreeg er eentje die wijsheid symboliseerde.

Boos en gefrustreerd gaat Kenai achter een beer aan die net de vis van het dorp heeft opgegeten. Sitka en Denahi gaan achter hem aan, maar dan gebeurt er een ongeluk waarbij Sitka overlijdt. Kenai wil wraak, daarom jaagt hij op de beer en doodt hij deze uiteindelijk. De geest van Sitka grijpt echter in. De magie van de Grote Geesten verandert Kenai in een beer.

Kenai, die nu een beer is, is in eerste instantie erg eenzaam en gedesoriënteerd. Dan loop hij echter een klein berenjong tegen het lijf genaamd Koda. Koda is helaas zijn moeder verloren.

Kenai en Koda

Kenai en Koda moeten samen aan een reis beginnen. Hun bestemming is een berg waarin de Grote Geesten de aarde raken. Alleen daar kunnen de Grote Geesten de betovering verbreken, zodat Kenai weer een mens kan worden.

Tijdens deze reis begint Kenai de ware betekenis van het gezin te begrijpen. Daarnaast begint hij volwassen verantwoordelijkheden op zich te nemen, zoals het verzorgen van het berenjong. Ook versterkt hij zijn relatie met Denahi. Aan het einde van de film besluit Kenai een beer te blijven. Hij besluit dat van zijn twee broers, Denahi en de kleine Koda, Koda hem het meest nodig heeft.

De reis van persoonlijke groei in Brother Bear

Er zijn meerdere films waarin we de persoonlijke groei van een personage kunnen zien. Meestal vindt deze groei plaats tijdens een lange reis vol avonturen. Brother Bear is een van deze films. In het dagelijks leven doen dit soort reizen zich zelden voor. De persoonlijke groei die we gedurende ons leven doormaken, kan echter wel gemakkelijk worden vergeleken met een van deze reizen.

Persoonlijke groei is een langdurig project zonder echte eindstreep. Het project van persoonlijke groei bestaat uit een reeks doelen en doelstellingen. Sommige van deze doelen worden vastgesteld aan het begin van de reis terwijl andere tijdens de reis ontstaan. Deze doelen zijn ook afhankelijk van onze persoonlijke vaardigheden en interesses.

We kunnen het leven vergelijken met een lange en spannende reis. Naarmate de tijd verstrijkt en we verder gaan op onze paden, beginnen we nieuwe mogelijkheden te zien. Deze mogelijkheden kunnen op hun beurt ons pad veranderen. Soms ervaren we momenten van verdriet en soms gaan we juist door momenten van groot geluk en voldoening.

Begin aan je reis

Naarmate er steeds meer mensen in ons leven komen en we verschillende levenservaringen opdoen, wordt ons pad alsmaar breder en langer. Jonge mensen denken vaak dat volwassen zijn een statische fase is met vaste kenmerken. Hoewel het inderdaad bepaalde verantwoordelijkheden met zich meebrengt, zijn dit niet de enige dingen die deze fase definiëren. Het is een staat van constant leren.

De innerlijke groei van de volwassene is gericht op het verbeteren van zijn kwaliteit van leven. Naarmate we groeien, beseffen we dat onze acties bepaalde reacties uitlokken. Het gaat erom dat we leren te identificeren welke stimuli ons de resultaten geven waarnaar we op zoek zijn om tevreden te kunnen zijn.

Volwassen zijn houdt deels in dat we begrijpen dat elke persoon zijn eigen proces heeft en zijn eigen uitdagingen. Het is daarom met name belangrijk dat we onze eigen handelingen analyseren, zodat we de motivatie erachter kunnen identificeren. Als we handelen aan de hand van onze motivaties, kunnen we doelen stellen die overeenkomen met onze waarden.

Het belang van een ondersteunend netwerk

Een ondersteunend netwerk bestaat een groep mensen waar we gedurende ons leven een relatie mee onderhouden. Deze relaties zijn gebaseerd op medeleven en vertrouwen. Deze mensen zijn op emotioneel vlak erg belangrijk voor ons en altijd bereid om ons te steunen. Een ondersteunend netwerk biedt daarom hulp in moeilijke tijden, om de pijn iets lichter te maken.

Dit netwerk kan bestaan uit familie en vrienden. In ieder geval zijn het mensen die we volledig vertrouwen. In een effectieve interpersoonlijke relatie maken we deel uit van elke persoon die tot ons ondersteunend netwerk behoort. De samenwerking is daarom wederkerig en bidirectioneel.

Om een functioneel ondersteunend netwerk te kunnen creëren, moet de communicatie goed zijn. Communicatie stelt ons namelijk in staat om het gedrag en de motivaties van anderen te begrijpen. Een goed ondersteunend netwerk is daarom gebaseerd op communicatie en vertrouwen.

Goede communicatie zorgt ervoor dat alle leden van het netwerk zich kunnen aanpassen aan de persoonlijke groei van een individueel lid naarmate ieders doelen en mogelijkheden veranderen.

Groei vindt geleidelijk plaats, het gebeurt niet plotseling. De overgang van kind naar volwassene is daarom een geleidelijk proces. Tijdens dit proces fungeren familie en vrienden als steunpilaren, waar het individu op kan vertrouwen als dat nodig is. Vergeet niet dat iedereen een periode van zelfkennis en reflectie moet doormaken.