Ataraxie: de staat van serene rust

Mensen in een staat van ataraxie zijn meestal kalm en sereen. Er kan echter een neurologische verandering achter deze emotionele soepelheid en volledige afwezigheid van angst zitten.

Het concept van ataraxie dateert uit het oude Griekenland en de stoïcijnen. Het betekent dat je je door niets mag laten beïnvloeden en dat je rustig moet blijven bij tegenslag. Een gemoedstoestand vrij van angst, angst, woede en frustratie lijkt idyllisch. Wie wil er tenslotte niet met deze gemoedsrust leven?

De waarheid is dat deze realiteit weinig te maken heeft met gezondheid of zelfs maar met logica. Het verhaal van de gebroeders Grimm bijvoorbeeld, vertelt over de jeugdige die eropuit ging om te leren wat angst was. De hoofdpersoon bracht een groot deel van zijn leven door met proberen die emotie te leren kennen die mensen zo definieert.

In feite kan het uitsluiten van een emotie, wat het ook is, uit het emotionele register leiden tot ernstige gevolgen. Dit is de reden waarom ataraxie, verre van een inspirerend concept, in feite een aandoening kan zijn. Bovendien kan het zelfs neurologisch zijn. Angst, onbehagen en rusteloosheid zijn hinderlijk en zelfs verontrustend, maar vervullen een onbetwistbaar doel in termen van overleven.

De definitie en de symptomen

De Griekse filosofie definieerde ataraxie als onverstoorbaarheid. Figuren als Democritus of Heraclitus beschouwden deze neiging om de passie te verminderen en beschouwden een sereen en ondoordringbaar gedrag als synoniem voor verlichting en adellijke geest.

Dit perspectief van gedrag en houding ontstond bij de epicuristen, de stoïcijnen en de sceptici. In dit opzicht geeft onderzoek van Dr. James Warren van de Universiteit van Cambridge aan dat epicuristen ataraxie als synoniem zagen voor geestelijk welzijn. Dit komt omdat het angsten uit de geest kan “ontwortelen.”

In dit licht bezien, zouden meer dan men het als bemoedigend en nauwkeurig opvatten. Wie zou er niet willen leven in een permanente staat van nonchalance, in een psychologische sfeer waar niets je zou raken?

De waarheid is echter dat je geen mens zou zijn als je op deze manier op de tegenslagen van het leven zou reageren. Je zou een zombie zijn. Het onvermogen om te reageren op omgevingsgebeurtenissen of de afwezigheid van angst zou in veel gevallen een neurologische aandoening definiëren.

Hoe ziet iemand met ataraxie eruit?

Deze aandoening staat niet in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM 5). Het kan echter een symptoom zijn van een neurologisch probleem, zoals we hierboven vermeldden. Verschillende hersenveranderingen correleren met deze realiteit en de symptomen ervan:

• Passief gedrag en het onvermogen om te reageren op prikkels uit de omgeving.
• Iemand met medische ataraxie vertoont geen veranderingen in hun stemming. Ze bevinden zich dus altijd in een staat van affectieve afvlakking waarin ze geen ups of downs, vreugde, angst of ontgoocheling vertonen.
• Ze tonen geen frustratie. Met andere woorden, ze beleven gebeurtenissen zoals het maken van fouten of het niet kunnen bereiken van een doel rustig en bijna onverschillig.
• Ze voelen zich niet schuldig en voelen zich niet verantwoordelijk voor hun daden.
• Ook is het gebruikelijk dat ze geen grenzen respecteren en zich niet bewust zijn van risicovol gedrag.

De oorsprong van ataraxie

Klinische of medische ataraxie is de extreme vorm van filosofische ataraxie. Met andere woorden, men kan een kalm en koel karakter behouden in het licht van de gebeurtenissen in het leven. Het wordt echter verwacht en aanbevolen om vreugde, schuldgevoel, angst, angst, de uitbundigheid van liefde en, van tijd tot tijd, zelfs het onbehagen van verdriet te ervaren.

Met deze emoties kun je je aanpassen aan onverwachte gebeurtenissen in het leven, omdat het waardevolle leermiddelen zijn. Iemand met klinische ataraxie vertoont echter een duidelijke onaangepaste passiviteit. Deze aandoening definieert mensen die niet in staat zijn om sociaal, beroepsmatig en emotioneel op hun omgeving te reageren. Wat is de oorsprong van dit probleem?

De neurologische oorsprong van ataraxie

Meerdere triggers kunnen ataraxie verklaren. De meestvoorkomende zijn traumatische schokken in het frontale gebied van de hersenen en cerebrovasculaire accidenten. Het is ook belangrijk om over een andere herkomst te praten. We weten bijvoorbeeld dat de ziekte van Urbach-Wiethe, de totale afwezigheid van angst als belangrijkste manifestatie heeft.

Deze aandoening ontstaat als gevolg van een laesie of atrofie van de amygdala. Zoals je weet, reguleert deze regio een deel van je emoties, waarbij angst en het gevoel van alertheid de meestvoorkomende zijn. Zo stuurt de amygdala bij gevaar onmiddellijk informatie naar de hersenschors.

Dit gebied past een cognitief filter toe om het echte risico objectief te beoordelen. Iemand met ataraxie kan echter geen van deze processen uitvoeren. Het is dus waarschijnlijk dat het de hoofdpersoon uit het verhaal van de gebroeders Grimm, daadwerkelijk leed aan een amygdala-verandering.