Arrogante relationele stijlen - waar schep jij over op?

Arrogante relationele stijlen verwijzen naar degenen die graag opscheppen over wat ze eigenlijk zelf niet hebben wanneer ze de kans maar krijgen. Hun belangrijkste doel is om zich te onderscheiden van de massa. Ironisch genoeg worden ze vaak afgewezen vanwege hun eigendunk. Psycholoog Marcelo Ceberio vertelt ons er meer over in het artikel van vandaag.
Arrogante relationele stijlen - waar schep jij over op?

Laatste update: 07 oktober, 2020

Sommige mensen gebruiken arrogante relationele stijlen vanwege hun lage gevoel van eigenwaarde. Ze scheppen op over deugden en tonen waarden die ze niet hebben, alleen om aandacht te krijgen.

Ironisch genoeg scheppen ze meestal op over iets dat ze niet hebben. Het resultaat: ze worden afgewezen omdat ze alleen om zichzelf geven en zelden belangstelling hebben voor anderen. Laten we dieper ingaan op waarom mensen arrogante relationele stijlen aannemen.

Arrogante relationele stijlen

Zich niet gewaardeerd voelen of een laag zelfbeeld hebben is een van de ergste karaktertrekken van een mens. Een gezond gevoel van eigenwaarde houdt in dat je je waardeert, liefhebt en jezelf op de eerste plaats zet, zonder egoïstisch of zelfzuchtig te zijn.

Het gaat ook over het begrijpen van iemands eigen beperkingen en mogelijkheden. Bovendien gaat het erom te weten wat je wel en niet kunt doen. Wat zijn je sterke punten, hulpmiddelen en zwakke punten? Kortom, zelfrespect is jezelf oprecht erkennen.

Waardering is een proces dat in je brein en door je emoties wordt verwerkt. Het is een zelfreflecterend proces dat zowel je deugden als je gebreken verkent. Jij bent namelijk degene die zichzelf moet waarderen door na te denken over je persoonlijke waarden. Als je dat doet, kun je de beste versie van jezelf laten zien.

Ostentatieve types

Oprechte waardering is in principe niet aanwezig bij ostentatieve of opzichtige mensen. Deze mensen zijn:

  • trots
  • arrogant
  • vals nederig en/of bescheiden
  • overschat
  • egoïstisch
  • opschepperig
  • opzichtig
  • prikkelbaar

Ze behoren tot een speciaal soort dat constant vecht voor erkenning. Het is dus een soort van zelfverdediging tegen hun eigen sterke gevoelens van ontoereikendheid.

Dergelijke eigenschappen zijn vormen van interactie die reacties in verschillende contexten genereren. Het zijn mechanismen die een persoonlijke handicap inhouden en tegen wie we het volgende zouden kunnen zeggen: “vertel me waar je over opschept en ik zal je vertellen waar je een gebrek aan hebt.”

Opscheppers geloven bewust dat ze alles kunnen. Dit betekent echter niet dat ze een gezond gevoel van eigenwaarde hebben, het is pure zelfverheerlijking. Dit staat natuurlijk dichter bij betweterigheid en arrogantie, maar het kan ook verwijzen naar waanvoorstellingen.

Deze mensen voelen zich almachtig en beter dan anderen, dus monopoliseren ze elk gesprek, maken ze zichzelf belangrijk en zorgen ze dat alles over hen gaat. Hun monologen beginnen vaak met “Ik denk…,” “Ik deed…,” of “Als ik jou was…”

Dit alles gebeurt ondanks het feit dat de onderwerpen waarnaar hun gesprekspartners naar verwijzen verder niets te maken hebben met deze nogal onuitstaanbare personen.

De opscheppers voelen zich dus almachtig, maar ze laten dit niet zien door middel van acties omdat ze niet de capaciteit hebben die ze beweren te hebben. Ze zeggen dus dat ze alles kunnen, maar ze handelen er niet naar.

Relationele stijlen – arrogant en prikkelbaar

Arrogante relationele stijlen

Arrogante mensen voelen zich niet alleen almachtig, maar geven zichzelf ook overdreven waarde en dragen hun persoonlijke waarden breed uit. Ze zijn vaak opschepperig terwijl ze anderen devalueren en kleineren.

Deze mensen geloven echt dat ze alles weten en nemen over het algemeen een asymmetrische positie in. Ze plaatsen zichzelf boven anderen door subtiel hun kin op te heffen om anderen te dwingen hun blik neer te slaan. Ze praten alsof ze een proefschrift van de universiteit presenteren.

Opschepperig en opzichtig

Er zijn ook bluffers met een vleugje pedanterie. Ze monopoliseren gesprekken tijdens sociale bijeenkomsten en stellen zichzelf verantwoordelijk voor de verschillende onderwerpen die tijdens deze bijeenkomsten worden besproken.

Deze mensen kunnen vaak feiten onthouden die ze oppervlakkig in tijdschriften lezen en kunnen zich ook enkele feiten herinneren die ze hoorden bij bijvoorbeeld het kijken naar Discovery Channel.

Daarnaast zijn ze behoorlijk verleidelijk als ze praten en staan ze zelden anderen toe dit te doen. Dit is meestal gewoon belachelijk omdat ze misschien zelfs ruzie maken over technische zaken met een ingenieur.

Of ze kunnen proberen de onbewuste mechanismen uit te leggen aan een psycholoog, een natuurkundige les te geven in kwantumfysica, een bioloog te vertellen over de principes van klonen, internationale politiek of mariene biologie te onderwijzen en zelfs actueel nieuws te analyseren.

Dit zijn echter geen indicatoren van wijsheid, maar slechts manieren om op te vallen bij sociale bijeenkomsten. Dit is een van de relationele stijlen die vaak wordt verzacht door bescheiden acties. Deze mensen kunnen zelfs enorm bewonderd worden.

Relationele stijlen – Trots en overschat

Je zou sommige mensen als ‘trots’ kunnen bestempelen. Maar dit woord wordt momenteel misbruikt. Het wordt bijvoorbeeld meestal gebruikt als synoniem voor zelfvoldaanheid. “Je bent zo trots, wie denk je wel dat je bent!”

Trots zijn op wie je bent is echter een van de gezondste eigenschappen die je kunt hebben. Het staat namelijk synoniem aan optimale en productieve eigenwaarde. Het betekent niet dat je beter bent dan anderen. Het is geen maatstaf die een ander kleineert, maar in plaats daarvan een persoonlijke inschatting van wat je waard bent.

Trots zijn betekent ook niet dat iemand zichzelf overwaardeert. Overschatten is wanneer iemand zichzelf beoordeelt met een hogere score dan hij/zij zou moeten hebben. Iemand die overschat, denkt dat hij iemand is die hij niet is. Als zodanig is het een defensieve positie die gevoelens van innerlijke devaluatie verhult.

Bijvoorbeeld, iemand krijgt een baan niet omdat hij een baan als supervisor of manager wil krijgen zonder enige significante werkervaring. Deze mensen zijn ervan overtuigd dat ze voldoen aan de eisen van die functie en denken dat een ondergeschikte positie denigrerend en onder hen staat.

Ze voelen zich beledigd en zijn daar niet voor in. Als ze een lagere positie innemen dan wat ze nastreven, maken ze juist deel uit van de onbekwaamheid die ze niet willen of niet willen dat anderen het merken.

Daarom werken ze liever niet dan een dergelijke onderwaardering te accepteren. Ze verzinnen excuses en geven de schuld aan het sociale en economische beleid van het land en zeggen dat het moeilijk is om een fatsoenlijke baan te vinden.

Vrouw lijkt onzeker

Nederigheid

Nederige mensen zijn mensen die niet opscheppen over hun kennis of vaardigheden. Velen van hen weten dat ze bekwaam zijn maar gaan niet rond om anderen te herinneren hoe deugdzaam ze wel niet zijn.

Dit zijn het soort mensen die ons verrassen met hun capaciteiten, waarvan we nooit hadden gedacht dat ze die in zich hadden. Ze zijn een soort doos van Pandora waaruit veel bronnen naar voren komen die gewoon niet passen bij het onopvallende profiel dat ze hebben. Echt nederige mensen zijn echter heel anders dan vals bescheiden types.

Valse bescheidenheid

Vals bescheiden mensen daarentegen zijn degenen die openlijk een bescheiden profiel laten zien en die erin slagen hun gesprekspartner te laten opscheppen en de omstandigheden te benadrukken die ze zogenaamd proberen te verbergen, zodat deze juist duidelijk worden.

Dat wil zeggen, zij zijn niet degenen die opscheppen, het is hun gesprekspartner die onthult wat ze zogenaamd niet willen laten zien.

Dit type heeft een bijzondere manier van opscheppen. Ze bluffen niet of zijn niet humeurig, maar egoïstisch bescheiden. Ze laten dus een kwetsbare kant zien die een ander doet beseffen hoe bekwaam ze zijn en hunkeren ernaar dat hun gesprekspartners in opstand komen en een dergelijk potentieel onthullen.

Iedereen die tot deze groep behoort is schijnbaar perfect, maar ze hopen stiekem de eigenwaarde die ze missen in hun relaties te vinden. Toch zullen ze nooit toegeven dat ze falen of fouten hebben gemaakt. Maar ze zijn ook niet enthousiast gefocust op het geven of helpen van anderen om erkenning te krijgen.

Zoals met elk verdedigingsmechanisme dat geworteld is in de waargenomen almacht van een arrogant persoon, overlapt het duidelijk zijn persoonlijke gevoelens van hulpeloosheid en innerlijke devaluatie, die zelden aan de oppervlakte komen.

Onafhankelijkheid is erg belangrijk bij dit persoonlijkheidstype. Trotse mensen staan bij elke menselijke interactie altijd boven anderen. Ze zijn altijd asymmetrisch en kijken van bovenaf naar andere mensen. Daarom is het voor welke gesprekspartner dan ook moeilijk om het hart van zulke ‘halfgoden’ te bereiken.

Onzekerheid

Wanneer onzekere types contact maken met anderen, doen ze dat meestal door middel van hun intellect en redenering. Deze mensen kunnen een bijeenkomst gemakkelijk monopoliseren met een preek die als enige doel heeft om zichzelf te horen en lovende en gewaardeerde reacties te krijgen van hun omgeving.

Deze opzichtige pretentieuze types zijn snelle leerlingen. Maar zoals we hierboven vermeldden, zijn ze alleen goed in het onthouden van bepaalde feiten van experts van culturele tv- of radio-uitzendingen. Ze kunnen deze feiten vervolgens vakkundig ontwikkelen tot onderwerpen tijdens het spreken in het openbaar.

Deze perfecte mensen zijn als zodanig ontkenners. Over het algemeen is de perceptie van het zelf almachtig zijn een defensieve hulpbron die samengaat met ontkenning. Ze moeten die eigenschappen ontkennen die hun onmacht en onzekerheid onthullen.

Zo nemen ze op magische wijze een almachtige, zelfverzekerde persoonlijkheid aan. Deze structuur is natuurlijk niet bewust en niet met voorbedachte rade. In plaats daarvan wordt het geleidelijk gecementeerd en verbergt het steeds meer die donkere gevoelens waardoor ze zich kwetsbaar voelen.

Vroeg of laat zorgen die mechanismen er echter voor dat dit soort mensen geleidelijk wordt afgewezen. Aanvankelijk kunnen almachtige mensen empathisch welsprekend zijn en zich onderscheiden van hun gesprekspartners in de mate dat ze deze houding bij elke kans die ze hebben herhalen.

Daardoor beginnen anderen antipathie te voelen tegen deze betweter en beginnen ze hen af te wijzen. Het is allemaal recht evenredig: hoe meer ze proberen op te vallen, hoe meer ze worden gemarginaliseerd en gedevalueerd.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.