Angstig gehechte mensen ervaren meer geheugenverlies
We verdienen allemaal een gelukkige jeugd. Maar als we ter wereld komen, is er geen garantie dat onze ouders de beste zullen zijn of dat de primaire banden die we met hen aangaan de gezondste zullen zijn. De hechtingen die we aangaan met onze verzorgers vormen echter het mentale kader waarmee we, ten goede of ten kwade, interpreteren hoe relaties zijn.
In feite zijn weinig gebeurtenissen meer transcendent voor onze psychosociale en emotionele ontwikkeling dan onze vroege verankering met degenen die verplicht zijn voor ons te zorgen, ons te beschermen en ons de betekenis van genegenheid te leren.
Daarom kan een inconsequent opvoedingspatroon (dat helaas maar al te vaak voorkomt) schadelijk zijn. Dit zijn het soort ouders die de ene keer aanhankelijk zijn en de andere keer afstandelijk.
Deze ambivalentie in de behandeling en aandacht van het kind betekent dat het niet weet wat het van de ene op de andere dag kan verwachten. Bijvoorbeeld, misschien werden gisteren hun kreten en angsten getroost, maar vandaag wordt er tegen hen geschreeuwd of zijn hun ouders onverschillig tegenover hen.
Daardoor blijven hun hersenen gevangen in onzekerheid en angst. Gehechtheidspatronen zijn uiterst belangrijk bij de regulering van emoties. Als gevolg daarvan hebben angstig gehechte mensen veel opvallende negatieve gevolgen.
We weten bijvoorbeeld dat angstige gehechtheid in de kindertijd zich vertaalt in hogere percentages angststoornissen en paniekaanvallen op volwassen leeftijd. Ook is er een groter risico om af te drijven in afhankelijke relaties. Tegenwoordig is ook bekend dat het verband houdt met geheugenstoornissen.
Relaties met mensen die gedefinieerd zijn door angstige gehechtheid zijn vaak stressvol. Ze hebben voortdurend positieve feedback nodig, zodat de angst voor verlating of de angst om niet geliefd te zijn niet de kop opsteekt.
Angsten en bezorgdheid in de hersenen van angstig gehechte mensen
Angstig gehechte mensen leven hun leven vergezeld van oneindige en onzichtbare angsten. Ze vrezen afgewezen en verlaten te worden door hun naaste figuren.
Bovendien analyseren ze elk woord, elke interactie, elk gebaar en elke situatie, op zoek naar mogelijke hiaten in de relatie. In feite vragen ze zich af: “Heb ik ze teleurgesteld? Denken ze aan iemand anders? Ze zijn zo laat thuis. Is er iets met hen gebeurd?”
Gedomineerd worden door een mentaal verhaal dat voortkomt uit een jeugd van ongelijke aandacht en inconsistente genegenheid laat een blijvend litteken achter.
Angstig gehechte individuen zoeken inderdaad wanhopig de aandacht van hun omgeving. Ze hebben het nodig dat hun genegenheid altijd wordt gevalideerd en dat anderen hun dagelijkse redders zijn. Dit kan uitputtend zijn voor hun vrienden en partners.
We moeten begrijpen hoe de afdruk van een achtergestelde jeugd de hersenontwikkeling verandert. Een onderzoek (Engelse link) van het Research Center for Brain and Cognitive Neuroscience, Liaoning University, (China) beweert dat angstige gehechtheid in de kindertijd verschillende hersengebieden verandert. Dit beïnvloedt verschillende cognitieve processen.
De angstige gehechtheidspersoonlijkheid is gericht op een angst voor afwijzing en een obsessie met het overanalyseren van relaties. Hierdoor stopt het individu zijn aandacht voor andere gebieden en lijdt het niet alleen aan geheugenverlies, maar creëert het ook valse herinneringen.
Een alert brein dat informatie vergeet
Angstig gehechte mensen vertonen overstimulatie in de rechter cortex singularis anterior. Dit betekent dat ze elke emotie intenser ervaren. En dat niet alleen. Het gebied is ook verbonden met dreigingsdetectie.
Een inconsistente opvoeding in termen van genegenheid en veiligheid vormt dus een brein dat voortdurend risico’s ziet. Deze risico’s zijn gekoppeld aan het idee dat bepaalde figuren geen genegenheid of liefde meer voor hen zullen voelen. In feite maakt angstige gehechtheid hen hyperwaakzaam. Het zijn figuren die catastrofale toekomsten voorzien en leven in de greep van angst voor verlating.
Wat betekent dit echter in werkelijkheid? Op relationeel niveau is leven met iemand waarbij deze mentale en emotionele dynamiek dominant is, is uitputtend. Aan de andere kant, op cognitief niveau, vertaalt de prijs van hun hyperwaakzaamheid zich in duidelijke moeilijkheden voor hen om aandacht te besteden aan de echte wereld buiten de turbulente labyrinten van angst en vrees.
Ze ervaren voortdurend geheugenverlies, vergeetachtigheid en misverstanden.
De aandacht wordt gekaapt en er ontstaan valse herinneringen
Het theoretische universum van gehechtheid is momenteel een hot topic en de studies over het onderwerp nemen toe. Een voorbeeld is onderzoek (Engelse link) dat onlangs is gepubliceerd in het Jo urnal of Personality and Social Psychology.
Volgens dit onderzoek hebben mensen met een angstige gehechtheid niet alleen last van geheugenfouten, maar creëren ze ook valse herinneringen.
Dit verschijnsel is buitengewoon invaliderend. Relaties zijn immers al complex voor personen met dit type gehechtheid, maar hun dagelijks leven wordt nog chaotischer als ze de neiging hebben om dingen te noemen die niet waar zijn.
Ze kunnen bijvoorbeeld midden in een gesprek plotseling verwijzen naar dingen die nooit gebeurd zijn of woorden die niet gezegd zijn. Het is geen verrassing dat dit vaak ruzie en problemen uitlokt.
Geheugenverlies is vervelend, maar valse herinneringen veroorzaken spanning en angst. Wat veroorzaakt ze dan? Vaak is de angstig gehechte persoon zo ingepakt in zijn emoties en gedachten dat hij de werkelijkheid vermengt met de inventiviteit van zijn angsten.
Daarom vormen ze fabels die herinneringen worden die ze als waar zien. In werkelijkheid zijn ze echter het product van een geest die gedomineerd wordt door angst en verlatingsangst.
Angst en een hyperwaakzame geest belemmeren het goed functioneren van onze uitvoerende functies, zoals aandacht en geheugen. Als iemand dus alleen maar leeft met de angst om niet geliefd of verlaten te worden, komen vergeetachtigheid en valse herinneringen vaak voor.
Wat kun je doen als je angstig gehecht bent?
Als je angstig gehecht bent, heb je de neiging om afhankelijke en pijnlijke relaties aan te gaan. Je zult ook vaak lijden aan angststoornissen, zoals fobieën of een obsessieve-compulsieve stoornis. Dat gezegd hebbende, zijn geheugenstoornissen, net als valse herinneringen, niets anders dan de gevolgen van je bezorgde geest, een zwak zelfbeeld, en een verhaal uit je verleden dat je moet bijwonen.
We kunnen allemaal leren om beter met anderen om te gaan. Om dit te bereiken zul je een psychotherapeutisch proces moeten doorlopen. Het zal je helpen om een gezondere mentale benadering te ontwikkelen, die waarin angst niet bestaat en je in staat bent om veiliger gehechtheden op te bouwen. De soorten die uitgaan van zelfvertrouwen.
Als je zelfverzekerd bent, met een gezond gevoel van eigenwaarde, zul je in staat zijn eventuele angst en vrees in je relaties met anderen met succes aan te pakken. Bovendien voel je je dan meer zelfvoldaan en ben je in staat je aandacht te richten op wat belangrijk is, niet op je ongegronde angsten en zorgen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Deng, M., Zhang, X., Bi, X. et al. Neural basis underlying the trait of attachment anxiety and avoidance revealed by the amplitude of low-frequency fluctuations and resting-state functional connectivity. BMC Neurosci 22, 11 (2021). https://doi.org/10.1186/s12868-021-00617-4
- Hudson, N. W., & Chopik, W. J. (2022). Seeing you reminds me of things that never happened: Attachment anxiety predicts false memories when people can see the communicator. Journal of Personality and Social Psychology. Advance online publication. https://doi.org/10.1037/pspp0000447
