Alles over de anatomie van het encephalon

Het artikel van vandaag gaat over de anatomie van het encephalon, het bovenste en meest massieve deel van het centrale zenuwstelsel. De belangrijkste functies zijn het aansturen en integreren van informatie, redeneren, en oordelen of gedragscontrole.

Dit artikel gaat over de anatomie van het encephalon, het bovenste deel van het centrale zenuwstelsel. Dit orgaan bevindt zich in de schedel en heeft tot doel informatie te geleiden en te integreren, te redeneren, te oordelen en het gedrag te controleren. Wat de fysiologische verdeling ervan betreft, kan men het in drie verschillende delen verdelen:

• de voorhersenen
• de middenhersenen
• de achterhersenen

Elk van deze hersengebieden bevat specifieke delen die verschillende activiteiten uitvoeren. Van alle functies die het encephalon vervult, is de belangrijkste de controle van de lichaamsactiviteit en de ontvangst van interne en externe informatie.

De hersenen zijn dus verantwoordelijk voor het in verband brengen van fysieke componenten met psychologische componenten. Ook zijn ze verantwoordelijk voor de aanpassing van de herseninformatie aan wat van buitenaf komt via de zintuigen.

Het encephalon is een zeer uitgestrekt gebied. Het is zelfs de meest volumineuze structuur van de menselijke hersenen. Daarom bevat het duizenden verschillende delen.

Anatomie van het encephalon – de voorhersenen

De voorhersenen zijn, zoals de naam al zegt, het voorste deel van de hersenen. Het is dus een van de eerste gebieden die zich ontwikkelen tijdens de dracht van een embryo. Vervolgens zijn er twee gebieden die de structuur van de voorhersenen omvatten, namelijk het telencephalon en het diencephalon.

Telencephalon

Het telencephalon is het bovenste en meest omvangrijke gebied van de voorhersenen. Het vertegenwoordigt dus het hoogste niveau van somatische en vegetatieve integratie.

Dit gebied is verschillend tussen amfibieën en zoogdieren. De eerste bestaat uit sterk ontwikkelde reukdelen, terwijl de laatste twee hersenhelften heeft. Ook de volgende kwabben bevinden zich in het telencephalon:

• Occipitaal. Dit deel voert visuele zintuiglijke operaties uit.
• Pariëtaal. Deze verwerkt gevoelige en kinesische informatie.
• Temporaal. Dit deel voert auditieve processen uit.
• Frontaal. Deze voert superieure functies uit, zoals:
  • oordelen
  • redeneren
  • perceptie
  • motorische controle

Het telencephalon bevat dus meerdere hersengebieden en voert meerdere mentale processen uit. Zo is de verwerking van informatie van de zintuigen en andere hersengebieden het belangrijkst. Het neemt echter ook deel aan meer uitgewerkte functies via de frontale kwab.

Diencephalon

Het diencephalon is het andere subgebied van de voorhersenen. Het bevindt zich onder het telencephalon en grenst in het onderste deel ook aan de middenhersenen.

Deze structuur bevat zeer belangrijke hersendelen. De belangrijkste zijn hierbij de thalamus en de hypothalamus.

• Hypothalamus. Dit is een klein orgaan aan de basis van de thalamus dat de autonome viscerale functies en de seksuele impulsen controleert. Het verricht ook belangrijke activiteiten bij de regeling van eetlust, dorst en slaap.
• Thalamus. Dit is het meest omvangrijke en ook het belangrijkste gebied van het diencephalon. De belangrijkste functie van dit gebied is echter het verzamelen van informatie van alle zintuigen, behalve reuk. Het staat ook in directe verbinding met de hersenschors. Ook speelt het een belangrijke rol bij de ontwikkeling van emoties en gevoelens.
• Subthalamus. Dit is een klein gebied tussen de thalamus en de hypothalamus. Het ontvangt dus informatie van het cerebellum en de rode kern en bestaat hoofdzakelijk uit grijze stof.
• Epithalamus. Deze bevindt zich boven de thalamus en bestaat uit de pijnappelklier en de habenulaire kernen. De epithalamus behoort tot het limbisch systeem en is ook verantwoordelijk voor de productie van melatonine.
• Metathalamus. Deze bevindt zich boven de epithalamus en is een structuur die dienst doet als een doorgang voor zenuwimpulsen. Deze circuleren dan weer van de onderste hersenstam naar de auditieve cortex.

Derde ventrikel

Ten slotte is er een ventrikel dat verantwoordelijk is voor het opvangen van craniocephale slagen in het bovenste deel van het diencephalon om de onderste regionen van het diencephalon te beschermen.

Anatomie van het encephalon – de middenhersenen

De middenhersenen vormen het centrale deel van de hersenen. Het vormt dus de bovenste structuur van de hersenstam en is verantwoordelijk voor de verbinding van de varoliumbrug en de kleine hersenen met het diencephalon. Er zijn ook drie belangrijke gebieden binnen de middenhersenen, namelijk:

• Het Tuber cinereum bevindt zich in dit gebied samen met de daaropvolgende geperforeerde substantie. Dat wil zeggen dat het een kleine groef heeft die zijn oorsprong heeft in de oculaire motorische zenuw.
• Lateraal. Deze bestaat uit de bovenste conjunctivale arm en de optische gordel. Deze dienen dus als verbinding tussen de tubers en de geniculate lichamen.
• Subsequent. Dit deel herbergt de corpora quadrigemina. Dit zijn afgeronde uitstulpingen, verdeeld in anterieure en superieure paren die de visuele reflexen moduleren. Ook omvat dit de achterste en inferieure delen, die het gehoor moduleren.

De belangrijkste functie van de middenhersenen is het sturen van de motorische impulsen van de hersenschors naar de hersenstam of van de bovenste hersengebieden naar de onderste gebieden, zodat zij de spieren bereiken. Het geeft dus vooral zintuiglijke impulsen en reflexen door en verbindt het ruggenmerg met de thalamus.

Anatomie van het encephalon – de achterhersenen of rhombencephalon

Het rhombencephalon, of achterhersenen, is het onderste gedeelte van de hersenen. Het omgeeft de vierde hersenkamer en grenst aan het onderste deel met het ruggenmerg. Het bestaat uit het metencephalon, dat het cerebellum en de pons bevat, en het myelencephalon, dat het medulla oblongata bevat.

Metencephalon

Dit is het tweede vesicle (Engelse link) en vormt het bovenste deel van het rhombencephalon. Het bevat ook twee belangrijke gebieden voor het functioneren van de hersenen, namelijk:

• Cerebellum. Zijn belangrijkste functie is het integreren van de sensorische en motorische paden. Het is ook een gebied vol zenuwverbindingen dat een verbinding met het ruggenmerg en met de hogere delen van de hersenen mogelijk maakt.
• Pons. Dit is het gedeelte van de hersenstam dat tussen de medulla oblongata en de middenhersenen ligt. De belangrijkste functie ervan is dus vergelijkbaar met die van de kleine hersenen. Het is ook verantwoordelijk voor de verbinding tussen de middenhersenen en de bovenste hersenhelften.

Myelencephalon

Het myelencephalon is het onderste deel van het rhombencephalon (Engelse link). Bovendien bevat dit gebied de medulla oblongata, een kegelvormige structuur die de impulsen van het ruggenmerg naar de hersenen doorgeeft.