12 Angry Men: een leider verandert de groepsmening

12 Angry Men is een drama geschreven door Reginald Rose. Aanvankelijk schreef hij het script voor televisie. Later hebben producers het script echter aangepast voor bioscoop en theater.

Reginald Rose groeide op in de Verenigde Staten. Hij wijdde zijn leven aan het schrijven van scenario’s, vooral voor televisie, in de jaren vijftig. Zijn scenario’s weerspiegelden de groeiende belangstelling voor sociale en politieke kwesties.

De scenario’s verbeeldden in het algemeen een vorm van controverse met een duidelijke en precieze benadering van de realiteit van de tijd.

Zijn meest bekende en succesvolle werk is 12 Angry Men, waarin hij de complexiteit van de mens beschrijft. Hij duikt juist in dit onderwerp, vooral omdat de personages worstelen met hun gevoelens en realiteiten, terwijl ze tegelijkertijd zo objectief mogelijk moeten blijven.

De tv-serie ging in première in 1954. Later paste Rose het scenario aan voor theater. Nadat het een groot succes te hebben behaald in theaters, regisseerde Sidney Lumet de film in 1957. Deze film brengt de mengeling van televisie, theater en film het beste samen.

Het Plot

12 Angry Men heeft een complex plot, maar de rode draad die het allemaal samenbrengt, is de jury die uit 12 totaal verschillende mannen bestaat.

Samen moeten ze overeenstemming bereiken over de vraag of ze de beschuldigde als onschuldig, of schuldig beschouwen. De verdachte wordt beschuldigd van moord en de uitspraak van de jury zal grote gevolgen hebben.

Aan het begin van de film maakt een rechter de rechtszaak van een 18-jarige jongen af. De 12 mannen moeten samen overleggen en uiteindelijk beslissen of hij schuldig is aan het vermoorden van zijn vader. Mochten ze de verdachte schuldig achten, krijgt hij de doodstraf wegens de aanklacht van ‘moord met voorbedachte rade.’

In eerste instantie lijkt het erop dat hun overleg niet te lang zal duren en dat ze zullen gaan beslissen dat hij schuldig is. Toch is eentje van hen er niet zo zeker van, en hij handhaaft wat hij ‘een redelijke twijfel’ noemt. Door het bestaan van deze twijfel, zegt de man, zouden de mannen hun zware beschuldigingen moeten heroverwegen.

Deze man die zich verzet tegen de manier waarop de rest van hen denkt, presenteert zijn argumenten. Hij vraagt om een nieuwe stemming om te zien of iemand anders van gedachten is veranderd. Nadat hij om een stem heeft gevraagd, wordt het duidelijk dat de groep begint te twijfelen.

De groep besluit vervolgens hun beslissing te heroverwegen, en de zaak toch nog een beetje te analyseren. Ze bespreken het bewijsmateriaal, en de verklaringen die de getuigen hebben afgelegd, en trekken vervolgens nieuwe conclusies.

Gedurende dit overleg, bespreken deze 12 boze mannen hun angsten, hun levenservaringen en stellen hun persoonlijkheden bloot. Ze onthullen ook de vooroordelen die ze hebben.

12 Angry Men: het vermogen van de leider om een vonnis te veranderen

‘Redelijke twijfel’ ontstaat wanneer alle leden van de jury het overleg snel willen afhandelen en de verdachte schuldig verklaren. In een snelle en ondoordachte eerste stemming, verklaren alle juryleden, op één na, de verdachte schuldig aan de misdaad.

Dit is het punt waarop de leiderschapskwaliteiten van het afwijkende jurylid duidelijk worden. De leider laat uiteindelijk de andere mannen twijfelen aan de schuld van de verdachte. Dit personage zorgt voor diepere gedachten. Laten we een moment nemen en deze personage als voorbeeld gebruiken om te praten over de kenmerken van een goede leider.

Een leider moet kunnen luisteren

Gedurende de loop van deze film luistert de hoofdrolspeler zorgvuldig naar ieder zijn mening. Hij valt niet in de verleiding om de rest van de juryleden in de rede te vallen. Door eenvoudig te luisteren, krijgt men de mogelijkheid om informatie te verzamelen, problemen te identificeren,  beslissingen te nemen, en conflicten op te lossen.

Hij zorgt ervoor dat zijn teamgenoten zich belangrijk en geïntegreerd voelen. Dit maakt het makkelijker voor hen om betrokken blijven. Deze toewijding stelt de mannen in staat om emotioneel betrokken te raken bij de discussie.

Een goede leider is assertief

De juryleden willen de zaak zo snel mogelijk afhandelen en verder gaan met hun levens. De leider vecht echter tegen deze trend en drukt zijn onvrede uit. Het confronteren van de meerderheid is niet eenvoudig. Door dit te doen, stel je jezelf bloot en word je kwetsbaar.

Op dezelfde manier, drukt een leider zijn ware gevoelens en meningen uit, ongeacht wat de anderen denken. Leiders zijn zich bewust van hun verantwoordelijkheid en nemen deze ook, zelfs als dit hen in een ongemakkelijke positie brengt.

Bovendien kan een goede leider hun groep eraan herinneren dat de beslissingen die ze als groep nemen, wel degelijk ook consequenties hebben.

Een leider leidt, coördineert en modereert

De hoofdrolspeler modereert de discussie tussen de juryleden. Hij beheert conflicten en lost ze op, om ervoor te zorgen dat communicatie vloeiend en effectief is. Hij weet ook wanneer hij moet nadenken over zichzelf en de manier waarop hij communiceert.

Een leider zou eerlijk moeten zijn

Onze leider in de film is niet afgesloten of geheimzinnig. Bij de eerste stemronde stemt hij onschuldig, omdat hij wil dat er een open debat ontstaat.

Hij wil niet per se ruzie maken met zijn tegenstanders, maar hij wil doen wat hij denkt dat juist is. Hij is zich ervan bewust dat als hij zich niet uitspreekt tegen de meerderheid, er geen debat zal komen en dat ze de jongen ter dood zullen veroordelen.

In die zin is hij eerlijk over zijn gevoelens. Hij houdt zich niet stil. Integendeel, want hij spreekt juist zijn twijfels uit. Hij is ook eerlijk over het feit dat hij niet zeker weet wat hij moet denken.

Daarom wil hij de mening van de andere mannen horen. Dit is hoe hij anderen begint te begrijpen. Zijn oprechtheid is zijn beste hulpmiddel om twijfels of conflicten op te lossen.

De leider analyseert en lost op

In de loop van de film, ’12 Angry Men,’ zien we hoe de leider de gelegenheid herkent om zijn mening te geven en de rest van de groep aan het twijfelen te brengen. Met grote kracht en zijn vermogen om mensen te analyseren, probeert hij de groep een nieuwe blik te geven op de feiten van het proces.

Het valt niet te ontkennen dat vanwege de redelijke twijfel die ontstaat, het vonnis, ‘onschuldig’ moet zijn. Het is echter moeilijk om onderscheid te maken tussen het waarschijnlijke en het mogelijke. Dit geeft de kijker de vrijheid om zelf de conclusie te trekken of de film eindigt met een veroordeling of niet.