Zeven manieren om psychologie te begrijpen
In dit artikel bespreken we hoe je psychologie kunt begrijpen. Als het gaat om menselijk gedrag, is het veilig om te zeggen dat er vele manieren zijn om het op te bouwen en te analyseren. Hetzelfde geldt voor het begrijpen van psychologie.
Laten we niet vergeten dat psychologie de discipline is die de processen van de geest en de menselijke gedragsuitdrukking probeert te verklaren. Het is echter moeilijk om jezelf niet af te vragen hoe het mogelijk is om enige eensgezindheid te bereiken in het begrijpen van menselijk gedrag als er zoveel perspectieven zijn om het te begrijpen.
Psychologen gebruiken verschillende benaderingen als het gaat om het bestuderen van hoe mensen denken, voelen en zich gedragen. Wat de benadering ook is, het object van de studie is onveranderlijk en de conclusies liggen meestal niet ver uit elkaar.
In dit artikel zullen we enkele aanwijzingen laten zien die het begrijpen van psychologie een beetje makkelijker maken. Sommige onderzoekers besloten zich te concentreren op een specifieke denkwijze. Anderen daarentegen kiezen voor een meer eclectische benadering die verschillende standpunten omvat.
In principe is niet het ene perspectief per definitie beter dan het andere. Elk van hen benadrukt gewoon verschillende aspecten van menselijk gedrag en het is aan jullie om je op te richten wanneer je probeert psychologie te begrijpen.
Vanuit een psychologisch standpunt is een benadering een perspectief dat bepaalde veronderstellingen over menselijk gedrag impliceert die verschillen van andere veronderstellingen die door andere denkscholen worden behandeld.
Er kunnen verschillende theorieën zijn binnen dezelfde tak, maar ze delen allemaal bepaalde fundamenten wanneer ze onder dezelfde denkschool vallen.
Vandaag de dag zijn enkele van de belangrijkste psychologische benaderingen om menselijk gedrag te begrijpen de volgende:
- gedrag
- cognitief
- biologisch
- psychodynamisch
- humanistisch
- evolutionair
- sociaal-cultureel
Hieronder zullen we bekijken waar elk van hen uit bestaat:
De gedragsbenadering
Behaviorisme is anders dan de meeste andere benaderingen omdat, volgens deze richting, mensen (evenals dieren) worden meestal gereguleerd door hun omgeving.
We zijn het resultaat van wat we geleerd hebben als het gaat om prikkels, versterkers en associaties. Zo onderzoekt behaviorisme hoe omgevingsfactoren (prikkels) waarneembaar gedrag (respons) beïnvloeden.
De gedragsbenadering stelt twee belangrijke processen voor waarmee mensen leren van hun omgeving: klassieke conditionering en operatieve conditionering. We zien de klassieke conditionering weerspiegeld in de experimenten van Ivan Pavlov, en de operant van B. F. Skinner.
Volgens de gedragsbenadering, moet men alleen waarneembaar gedrag bestuderen, omdat het de enige is die kan worden gemeten. In feite verwerpt behaviorisme het idee dat mensen vrije wil hebben. Zoals we hierboven al zeiden, gelooft het dat de omgeving van het individu al hun gedrag bepaalt.
De cognitieve benadering
De cognitieve benadering draait om het idee dat als we willen weten wat mensen bepaalde dingen laat doen, we moeten ontdekken wat er door hun gedachten gaat. Daarom richt deze manier van begrijpen psychologie zich op het analyseren van mentale processen.
Met andere woorden, vanuit een cognitief perspectief bestuderen psychologen cognitie, wat betekent de mentale handeling of het proces waardoor mensen kennis verwerven.
Bovendien heeft de cognitieve benadering betrekking op mentale functies, zoals het geheugen, perceptie en aandacht. Cognitivisme is van mening dat mensen vergelijkbaar zijn met computers in de manier waarop ze informatie verwerken.
De biologische benadering
De biologische benadering verklaart gedrag volgens de onderliggende genomica van het individu. Het onderzoekt vooral hoe genen invloed uitoefenen op het gedrag van mensen. Dit is een zeer bijzondere manier om psychologie te begrijpen omdat het gelooft dat de meeste gedragingen geërfd zijn en een adaptieve functie hebben.
De biologische benadering is gebaseerd op de relatie tussen gedrag en de hersenmechanismen die het ondersteunen. Op die manier zoekt het naar de oorzaken van gedrag in de activiteit van genen, de hersenen, het zenuwstelsel, en de endocriene systemen. Met andere woorden, het probeert te bestuderen hoe al deze systemen met elkaar omgaan.
Zo bestuderen psycho-biologen hoe het menselijk lichaam wordt geassocieerd met gedrag, gevoelens en gedachten. Op deze manier probeert het te begrijpen hoe de geest en het lichaam samenwerken om emoties, herinneringen en zintuiglijke ervaringen te creëren.
De psychodynamische aanpak, een interessante manier om psychologie te begrijpen
Spreken over een psychodynamische aanpak is spreken over Sigmund Freud. Deze auteur kwam met psychodynamische principes door te observeren hoe het onbewuste de psyche van zijn patiënten controleerde. Dat is dus wat psychodynamische psychologen of psychoanalisten doen; ze benadrukken de rol van interne krachten en conflicten op gedrag.
Zoals door deze aanpak wordt gesteld, ontstaan menselijke handelingen uit aangeboren instincten, biologische impulsen en pogingen om conflicten tussen persoonlijke behoeften en de eisen van de samenleving op te lossen.
De psychodynamische benadering stelt dat gebeurtenissen in onze kindertijd een aanzienlijke invloed kunnen hebben op ons gedrag als volwassenen. Zo bepalen onze onbewuste geest en jeugdervaringen ons gedrag als geheel. Het is ook belangrijk om op te merken dat, volgens het, mensen weinig bereidheid hebben om beslissingen te nemen.
Een belangrijk aspect van de school voor psychoanalyse is Freuds theorie van psychoseksuele ontwikkeling. Deze theorie laat zien hoe vroege ervaringen invloed hebben op volwassen persoonlijkheid.
Daarnaast stelt deze denkschool voor dat de stimulering van verschillende gebieden van het lichaam belangrijk is naarmate het kind vordert door de stadia van de ontwikkeling.
De humanistische aanpak
De humanistische benadering bestudeert een individu als een complete en geïntegreerde entiteit. Humanistische psychologen observeren menselijk gedrag niet alleen door de ogen van de waarnemer, maar ook door de ogen van het individu zelf. Het benadrukt het belang van het overwegen van de samenvloeiing van elk van de vitale sferen van een persoon.
Vanuit deze manier van psychologie wordt aangenomen dat het gedrag van mensen verbonden is met hun innerlijke gevoelens en met het beeld dat ze van zichzelf hebben. Het humanistische perspectief richt zich op het idee dat elke persoon uniek is en de vrijheid heeft om te veranderen op elk moment in zijn leven.
Dit perspectief suggereert dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor ons eigen geluk. Daarom hebben we een aangeboren capaciteit voor zelfverwerkelijking, wat onze wens om ons potentieel te ontwikkelen stimuleert.
De evolutionaire benadering
De evolutionaire benadering gelooft dat de hersenen, en dus de geest, evolueerden om de problemen op te lossen die onze jager-verzamelaar voorouders troffen tijdens het paleolithische tijdperk meer dan 10.000 jaar geleden.
Met andere woorden, de manier waarop deze stroming gedrag verklaart wordt geassocieerd met de selectieve krachten die gedrag vormen gedurende het hele proces van natuurlijke evolutie.
Volgens deze manier van psychologie heeft waarneembaar gedrag zich ontwikkeld omdat het zich aanpast. Zoals je kunt zien, lijkt het op de biologische benadering in deze zin. Volgens deze theorie ging ons gedrag door een proces van natuurlijke selectie. In principe zijn de best aangepaste individuen degenen die overleven en zich voortplanten.
Gedrag kan zelfs seksueel worden geselecteerd. Deze manier van begrijpen van psychologie stelt dat mensen die succesvoller zijn in het verkrijgen van toegang tot seksuele hulpbronnen meer zouden reproduceren.
Hierdoor zouden hun eigenschappen in de loop van de tijd overvloediger worden en daardoor zou de geest vol instincten zitten die onze voorouders in staat stelden te overleven en zich voort te planten.
Kortom, de evolutionaire benadering richt zich op het bepalen van het relatieve belang van genetische factoren en ervaring in verband met specifieke aspecten van gedrag.
“Menselijk gedrag vloeit voort uit drie belangrijke bronnen: verlangen, emotie en kennis.”
-Plato-
De socioculturele benadering
Tot slot bestudeert de socioculturele benadering hoe samenleving en cultuur gedrag en denken beïnvloeden. Het vindt zijn basis op de culturele en sociale invloeden om mensen heen en op de manier waarop ze de manier van handelen en denken van individuen beïnvloeden of beïnvloeden.
Vanuit dit perspectief is cultuur een bepalende factor in menselijk gedrag. Daarom bestudeert het de bestaande verschillen tussen verschillende samenlevingen. Daarvoor onderzoekt het de oorzaken en gevolgen van het gedrag van de inwoners van verschillende landen. Het interpreteert gedrag afhankelijk van de culturele omgeving van het individu.
De socioculturele benadering stelt dat cultuur en de geest onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn omdat ze onderling zijn opgebouwd. Dit verklaart waarom het zich richt op de interacties tussen mens en milieu.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Ryle, G. (2005). El concepto de lo mental. Barcelona: Ed. Paidós.
