Werkt coaching als therapie?
Werkt coaching als therapie? Zonder twijfel overwegen veel mensen het op momenten dat ze zich vastgelopen voelen, emotioneel lijden, of niet in staat zijn hun doelen te verhelderen en zelfrealisatie en geluk te bereiken. Inderdaad is deze methode een goed middel om persoonlijke groei te bevorderen.
Ongetwijfeld heeft coaching een positief effect op verschillende gebieden van vaardigheidsontwikkeling en prestaties. De gebieden van de klinische en gezondheidswetenschap onderschrijven de methode echter niet. Dat komt omdat we bij emotionele problemen vaak ontmoediging, crises en pijn ervaren. Daarom is de psychologie het aangewezen veld voor de behandeling ervan.
Een van de grootste attracties van coaching is dat het een kortetermijnmodel is, met advies op basis van ondersteuning en het zoeken naar oplossingen.
Werkt coaching als therapie?
De term coaching kreeg een bijzondere relevantie tussen de jaren 1990 en 2000. Het ontstond in het bedrijfsleven als een strategie voor de ontwikkeling van werknemersvaardigheden en leiderschapstraining. Als zodanig was het een compleet succes. Inderdaad werd de methode vanaf dat moment uitgebreid tot verschillende scenario’s. Later verscheen ze in processen als levenscoaching.
Tegenwoordig, in een tijd waarin geestelijke gezondheidsproblemen een belangrijk maatschappelijk probleem zijn, is het gemakkelijker om alternatieve middelen te zoeken en te benutten in plaats van de traditionele soorten.
De grote aantrekkingskracht van coaching is vooral te danken aan het feit dat het verbonden is met management consultancy vraagstukken. Maar, werkt coaching wel als therapie?
1. Het is geen therapeutisch of klinisch model, maar een opleidingsmodel
Coaching is een ongereguleerde en ongedefinieerde industrie. Hoewel er internationale organisaties zijn die opleiden en theoretiseren, blijven er veel onopgeloste twijfels bestaan over het proces van coaching. Elias Aboujaoude, van de Stanford Universiteit (VS), hield zich in 2020 met deze vraag bezig (Engelse link). Hij maakte de volgende opmerkingen.
Coaching is een goede weg om veranderingen te activeren en het individu te begeleiden naar doelen. Het is echter niet geschikt voor het uitvoeren van interventies bij mensen met klinische stoornissen. Aboujaoude beweert ook dat we meer eenduidig onderzoek nodig hebben om de effectiviteit ervan aan te tonen en de rol van de coach te reguleren.
Hoewel psychologen en coaches ernaar streven het leven van mensen te verbeteren, zijn alleen de eersten bevoegd om in te grijpen in aspecten die te maken hebben met geestelijke gezondheid.
2. Het vult psychologische therapie aan, maar vervangt die niet
Duke University (VS) heeft een studie uitgevoerd (Engelse link) waarin staat dat in bepaalde therapeutische contexten coaching nuttig kan zijn, omdat het fungeert als een facilitator voor het verkrijgen van versterking.
In feite is integratieve coaching, gericht op samenwerking op het gebied van de gezondheid, een studiegebied dat bepaalde voordelen heeft. De effectiviteit ervan ligt in het stimuleren van het individu om doelen te bereiken.
Hoewel coaching geen medisch model is, ondersteunt en stimuleert het gedragsverandering, wat positief is. En, wanneer het wordt toegevoegd aan psychologische therapie en andere verschillende klinische modellen die door wetenschappelijk bewijs worden ondersteund, kan het de patiënt ten goede komen. Maar op zichzelf is het geen geschikt middel voor mensen met psychische stoornissen.
3. Coaches hebben geen specifieke training in geestelijke gezondheid
Sommige mensen gebruiken coaching om depressieve en/of angstige symptomen aan te pakken. Natuurlijk kunnen ze een verbetering ervaren, ook al is dat gewoon een product van het placebo-effect, dat uiterst krachtig is. We zijn tenslotte allemaal uniek en sommigen van ons zullen meer afgestemd zijn op specifieke benaderingen dan anderen. Daarom is het mogelijk dat coaching helpt.
Dat gezegd hebbende, kan terugval vaak voorkomen. Dat komt omdat niet-aangepakte comorbiditeiten, gewoonten, gedragingen en onopgemerkte systemische factoren vaak ten grondslag liggen aan depressie en angst. En een coach is niet getraind in geestelijke gezondheid. Ze missen specialisatie, uitgebreide ervaring op dit gebied, evenals kwalificaties.
4. Coaching werkt voor doelgerichte gezonde mensen
Om te weten of coaching werkt als therapie, moeten we eerst verduidelijken wat therapie eigenlijk is. Het is een proces met als doel genezing of verlichting van een reeks aandoeningen, symptomen of ziekten. Daarentegen is coaching niet bedoeld om psychische aandoeningen te genezen, maar om de persoon te begeleiden naar verandering en het bereiken van doelen.
Psychologen zijn bevoegd om te werken aan emotioneel lijden, disfunctioneel gedrag, en alle symptomen die gepaard gaan met verschillende psychologische problemen. Maar, we kunnen ook naar psychologische therapie gaan zonder aan klinische stoornissen te lijden, om het zelfbewustzijn te bevorderen.
Daarom is het belangrijk in gedachten te houden dat, terwijl psychologie een discipline is, coaching een methode is met een beperkt en specifiek toepassingsgebied. Het kan niet gebruikt worden om fobieën, trauma’s of emotionele ongemakken te behandelen.
Coachen helpt mensen hun doelen te identificeren, na te streven en te bereiken. Coaching is doel- en resultaatgericht. In psychologische therapie zijn de doelen echter niet duidelijk. Ze worden aangepakt naarmate het proces vordert. Het gaat om het opsporen van de onderliggende klinische problemen en authentieke behoeften van de patiënt.
5. Coaching is uiterst effectief op de werkplek, niet in therapeutische settings
Coaching is een echt nuttig, interessant en veelzijdig werkmodel op de werkplek. Inderdaad, vaardigheden en competenties coaches helpen ons professioneel te verbeteren en ondersteunen onze potentiële waarde. Bovendien helpen ze ons zelfvertrouwen en onze motivatie te vergroten om betere instrumenten voor probleemoplossing en creativiteit te ontwikkelen. Ze bevorderen ook optimisme.
Levens- en competentiecoaches kunnen echter geen werk verrichten in therapeutische settings. Ze hebben ook niet de opleiding om geplande interventies te ontwikkelen en geestelijke gezondheidsproblemen aan te pakken.
Hoe weet je of je een coach of een psycholoog nodig hebt?
Als het erom gaat ons als mens een betere levenskwaliteit te bieden, zijn nieuwe benaderingen en gespecialiseerde professionals altijd welkom. Zoals je nu weet is coaching geen therapie. Het heeft geen competenties op het gebied van geestelijke gezondheid, maar het dient om concrete verandering te bevorderen.
Coaching kan interessant en nuttig zijn, zolang je weet wat je specifieke behoeften zijn. Op basis van je persoonlijke omstandigheden kun je kiezen voor een coach of een psycholoog.
Hoe kan een coach je helpen?
Coaching is een specifieke doelgerichte techniek. Het kan in een groep of individueel worden uitgevoerd. Coaching helpt je:
- Doelen te bereiken.
- Succes te bereiken.
- Je sterke punten te versterken.
- Je leiderschapsvaardigheden ten goede komen.
- Je helpen betere beslissingen te nemen.
- Train je in nieuwe vaardigheden.
- Help je vitale obstakels te identificeren.
- Verbeter je motivatie en zelfvertrouwen.
Hoe kan een psycholoog je helpen?
Je moet naar psychologische therapie gaan als je je niet goed voelt en merkt dat je leven op de een of andere manier beperkt is. Een therapeut kan je helpen met:
- Verdriet.
- Trauma’s.
- Verslavingen.
- Angsten en fobieën.
- Persoonlijke crises.
- Angst en stress.
- Emotioneel lijden.
- Verlies van hoop.
- Problemen op het werk.
- Onzekerheid en lage eigenwaarde.
- Gedragsveranderingen.
- Suïcidale gedachten en zelfbeschadiging.
- Voedingsproblemen.
- Obsessieve gedachten en ideeën.
- Moeilijkheden in je relaties.
- Moeilijkheden met het onder ogen zien van problemen.
- Het verlangen naar zelfkennis en verheldering van je doelen.
De behoefte aan functieregulering
Gezien het feit dat coaching al tientallen jaren bestaat en er een grote industrie achter zit, wordt het tijd dat dit veld gereguleerd wordt ten behoeve van iedereen. Een vergunning en de invoering van opleidingsnormen zouden inderdaad ideaal zijn.
Tenslotte onderschat de psychologie het werk van deze methode niet. Sterker nog, veel psychologen proberen zich ook in deze benadering te kwalificeren. We hebben alleen adequate wetgeving nodig om de beste zorg voor iedereen te garanderen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Aboujaoude E. (2020). Where Life Coaching Ends and Therapy Begins: Toward a Less Confusing Treatment Landscape. Perspectives on psychological science : a journal of the Association for Psychological Science, 15(4), 973–977. https://doi.org/10.1177/1745691620904962
- Briner, Rob. (2012). Does coaching work and does anyone really care? OP Matters, 16. https://www.researchgate.net/publication/261758402_Does_coaching_work_and_does_anyone_really_care
- Hart, V., Blattner, J. y Leipzig, S. (2001). Coaching versus terapia: una perspectiva. Revista de consultoría de psicología: práctica e investigación, 53 (4), 229–237. https://doi.org/10.1037/1061-4087.53.4.229
- Wolever, R,Q,, Caldwell, K.L., Wakefield, J.P., Little, K.J., Gresko, J., Shaw, A., Duda, L.V., Kosey, J.M., Gaudet, T. (2011). Integrative health coaching: an organizational case study. Explore, 7(1), 30-6. doi: 10.1016/j.explore.2010.10.003. PMID: 21194670.
