Werk jij om te consumeren of om te creëren?

Je vindt dat je geluk hebt omdat je kan werken, en dus een inkomen hebt waarmee je de meest dringende behoeften kunt vervullen. Als het einde van de maand nadert krijg je je salaris, en de rekeningen vliegen uit je handen alsof ze door de wind weggeblazen worden. Je begint je af te vragen wat je aan het doen bent, en of je echt tevreden bent.

Je hoeft jezelf niet in de boeien te leggen. Je kunt iedere maand een slaaf zijn die alleen werkt voor geld om te consumeren en niet om te creëren. Maar het is verschrikkelijk als je ontdekt dat, ondanks al dat werken voor geld, je het nooit zal krijgen. Geld is een illusie die bijna verdampt zodra het aankomt.

De situatie begint te betrekken. Elke vijftien of dertig dagen (afhankelijk van je contract) worden in een vicieuze cirkel herhaalt: je werkt, ontvangt je salaris, betaalt wat je moet betalen en gaat dan weer terug naar nul. Ondertussen begin je je gefrustreerd en angstig te voelen, en tenslotte begint ook je zelfbeeld de prijs te betalen.

Op het eerste gezicht lijkt het alsof je geen alternatief hebt. Maar tegelijkertijd ontstaat de vraag: leef je of overleef je met wat je hebt? Je hebt het antwoord, maar het probleem is dat je het niet kan visualiseren omdat je een gevangene bent van je dagelijkse zorgen. De sleutel is het veranderen van je mentaliteit.

Is werk een noodzakelijk kwaad?

Je moet ergens van leven; dit is een waarheid die niet kan worden ontkend. Dus nu is de vraag, is het mogelijk om van je werk te houden? Het antwoord is ja, ook al is het niet waar je van gedroomd hebt, ook al heb je op dit moment het gevoel alsof je stilstaat. Als je je ervan bewust bent dat je niet je hele leven bij je huidige baan zal blijven, en dat het een goede ervaring zal zijn, zul je het zeker kunnen doen zonder je schuldig te voelen.

Het is belangrijk dat je nieuwe mentaliteit er een is die je horizon verbreedt. Om dit te doen is het noodzakelijk om een studie te doen die je leuk vindt, een baan te vinden waarvan je kunt genieten, een kunst te ontwikkelen waarmee je je kunt identificeren of, in ieder geval, de middelen aan te schaffen om dit te bereiken, zodat je baan niet alleen een middel is om geld te verdienen. Je moet ook kunnen groeien en je potentieel kunnen ontwikkelen.

Als je voor iemand in het bijzonder of voor een bedrijf werkt en je hebt het gevoel dat je meer dan alleen een loonstrook aan het eind van de maand krijgt, zit je op de juiste plek. Als je daarentegen het gevoel hebt dat het tijd is om je eigen pad te volgen, is het tijd om die baan te verlaten en de middelen die je hebt ontwikkeld te gebruiken om voor jezelf te beginnen. De meest waardevolle doelen zijn geen fluitje van een cent, maar het is belangrijk dat je het tenminste probeert.

Zo heb je meer kansen en zul je je niet gebonden voelen aan een stoel die je tijdelijk een veilig gevoel geeft. Ook kun je je baan een plek maken waar je jezelf leert kennen en je jezelf kunt ontwikkelen. Je kan ook de cyclus van het werken om te consumeren verlaten, en een van het werken om te creëren binnenstappen. Onthoud altijd dat dingen beginnen te stromen wanneer je je mentaliteit verandert.

Bouw aan je levensproject

Heb je jezelf wel eens afgevraagd wat je met je leven wilt doen? Dit zou moeten leiden tot motivatie om een ​​plan voor de toekomst op te stellen. Het eerste wat je moet doen is kijken over welke middelen je beschikt. Dit betekent dat je leert wat je kunt ontwikkelen, hoeveel je bereid bent te leren, en hoe je met de uitdagingen van een maatschappij die concurrentie vereist kunt omgaan.

Je moet ook je prioriteiten vaststellen. Om dit te doen kun je denken aan de hiërarchie van behoeften van Maslow. Maslow was een Amerikaanse psycholoog die de afbeelding van een piramide gebruikte om de menselijke behoeften te classificeren. Onderaan deze piramide plaatste hij ‘primaire biologische behoeften’ (ademhalen, eten, drinken, seks, slaap).

Op het volgende niveau plaatste hij ‘bestaanszekerheid’ (huisvesting, onderwijs, vervoer, sociale zekerheid, eigendomsbescherming). Op het derde niveau bevinden zich ‘sociale behoeften’ (vriendschap, familie, participatie, acceptatie).

Het vierde niveau vertegenwoordigt ‘erkenning’ (de hogere versie van erkenning heeft te maken met respect voor jezelf en de lagere versie van erkenning is gerelateerd aan het respecteren van andere mensen). En aan de top van de piramide staat ‘zelfontwikkeling’ of het bereiken van je maximale potentieel.

Je kunt dit model gebruiken om te classificeren of je kunt er zelf een maken, wat misschien beter zou kunnen zijn, omdat het dan aan je eigen specificaties kan worden aangepast. Hoe je het ook doet, het verduidelijken van de volgorde van je prioriteiten zal ieder pad korter maken, en zou daarom deel uit moeten maken van de basis van elk levensproject.