We worden introverter naarmate we ouder worden, beweert de wetenschap
Stephen Hawking zei altijd dat “stille mensen de luidste geesten hebben”. Het is waar dat de meer introverte onder ons geneigd zijn diepere gedachten te ervaren en misschien fantasierijker zijn. Maar we zijn niet allemaal volledig introvert of extravert. Bovendien worden we introverter naarmate we ouder worden.
Hoewel we allemaal onze eigen persoonlijkheden en gedragingen hebben, vertonen we op bepaalde momenten vaak nuances van beide uitersten. In feite bevinden we ons op een spectrum en zweven we vaak op bepaalde tussenpunten waarin we kenmerken vertonen van zowel introverten als extraverten, afhankelijk van de omstandigheden. Dit is volkomen normaal.
Tegenwoordig suggereren de wetenschap en deskundigen op dit gebied, zoals psychologe Susan Cain, dat naarmate we volwassen worden, de factoren die met introversie samenhangen bij ons blijven. Cain noemt dit verschijnsel intrinsieke rijping. Laten we eens kijken waar het uit bestaat.
“Je visie wordt pas helder als je in je eigen hart kunt kijken.”
Waarom worden we introverter naarmate we ouder worden?
We zouden kunnen zeggen dat het een bijna algemene waarneming is. Naarmate verjaardagen verstrijken, veranderen bepaalde aspecten van onszelf.
Nuances worden gladgestreken, impulsiviteit wordt minder, we worden reflectiever, en we houden zelfs op ons voortdurend zorgen te maken over het uiterlijk. In feite wordt wat er van binnen en in onze meest intieme sociale sferen gebeurt belangrijker.
Per slot van rekening is de jeugd, of we nu introvert zijn of niet, bijna altijd gebouwd op socialiseren, relaties opbouwen en ervaringen verzamelen. Maar introverten zijn niet verlegen of asociaal. Ze genieten ook van momenten van uitbundigheid en verbondenheid met anderen.
Tijdens onze eerste decennia hebben we de neiging om allerlei mensen in ons leven toe te laten. Maar als we groeien en volwassen worden, worden we selectiever in wie we binnenlaten. In feite keren we terug naar onze eenzame staten en ontdekken we dat het echt bevredigende ruimtes zijn.
“Een hoog niveau van extraversie helpt waarschijnlijk bij het paren, en daarom zijn de meesten van ons het meest sociaal tijdens onze tienerjaren en onze jonge volwassenheid.”
Emotionele stabiliteit en intrinsieke rijping
Susan Cain is een bekend schrijfster en spreekster. Zij populariseerde wat bekend staat als de stille revolutie. Haar boek, ‘Quiet: The Power of Introverts in a World That Can’t Stop Talking’, benadrukt de waarde van deze persoonlijkheid te midden van een maatschappij die traditioneel altijd meer waarde hechtte aan het extraverte karakter.
Een paar jaar geleden publiceerde ze een artikel (Engelse link) waarin ze uitlegde waarom we introverter worden naarmate we ouder worden. Ze stelde dat, in de regel, ouder worden ons in staat stelt emotionele stabiliteit te verkrijgen.
We hebben niet langer doses dopamine en adrenaline nodig om ons ‘levend’ te voelen. We zijn niet langer afhankelijk van die emotionele shots en beginnen meer rust en sereniteit te waarderen.
Dit feit werd ook benadrukt in een onderzoek (Engelse link) van het National Institute on Aging, in Baltimore (VS). Het beweerde dat het bereiken van de middelbare leeftijd ons dichter bij intrinsieke rijping brengt.
In feite stijgen onze niveaus van vriendelijkheid, bewustzijn, evenwicht en introspectie. In feite lossen veel van de meer impulsieve neigingen op om plaats te maken voor gematigdheid.
Introversie op latere leeftijd is evolutionair gezien zinvol
Als mensen zijn we geen onveranderlijke entiteiten. De wetenschap heeft aangetoond dat we kunnen veranderen en dat bepaalde elementen van onze persoonlijkheid plaats kunnen maken voor nieuwe en zo evolueren. Dat gezegd hebbende, dit gebeurt niet bij ons allemaal en niet iedereen bereikt intrinsieke volwassenheid. Sommigen blijven in de onvolwassen en vaak disfunctionele fase.
Dr. Susan Cain suggereert dat introverter worden met de leeftijd een evolutionaire betekenis heeft. Het helpt ons betekenis in ons leven te bereiken. Terwijl we in de eerste helft van ons leven als ontdekkingsreizigers op zoek zijn naar ervaringen en leren, moedigt volwassenheid ons aan om ander gedrag te vertonen.
We voelen bijvoorbeeld niet langer het bijna constante verlangen om sociale evenementen bij te wonen. We hebben veel meer behoefte om thuis te zijn, bij onze kinderen en partners (als we die hebben). Bovendien vermindert onze impulsiviteit om plaats te maken voor introspectie waarmee we diepere vitale betekenissen vinden. Dit begunstigt een meer bevredigende volwassenheid en ouder worden.
“Als de taak van de eerste helft van het leven is om jezelf naar buiten te brengen, dan is de taak van de tweede helft om zin te geven aan waar je geweest bent.”
-Susan Cain-
Persoonlijkheid kan veranderen, maar temperament niet
Het is waar dat de meesten van ons introverter worden naarmate we ouder worden. Als we al introvert waren, kristalliseren die nuances zich, waardoor onze manieren om de wereld te zien en onze energie te richten, en ons te verhouden tot en aan te passen aan onze omgeving, worden vastgelegd.
Aan de andere kant, als we al extravert waren, veranderen we in wezen niet, maar worden er bepaalde nuances aan toegevoegd die, als nieuwe ingrediënten, ons leven verrijken.
Dit is zo omdat, hoewel persoonlijkheden kunnen variëren, temperamenten dat niet doen. Temperament is een aangeboren emotionele aanleg die onze stemmingen en gevoelens van motivatie orkestreert. Daarom zal het extraverte profiel echt sociaal blijven en uiterst vaardig in hun interacties met de omgeving.
Daarom zul je, als je ouder wordt, geleidelijk merken dat je niet meer zoveel belangstelling hebt om nieuwe mensen te ontmoeten. Je zult genieten van je momenten van eenzaamheid en niet meer zo gericht zijn op de buitenwereld, maar op de meest intieme ruimtes van jezelf en de mensen die deel uitmaken van je leven.
Het is een buitengewoon interessant proces, en niet zonder bepaalde voordelen voor je geestelijke gezondheid.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Harris MA, Brett CE, Johnson W, Deary IJ. Personality stability from age 14 to age 77 years. Psychol Aging. 2016 Dec;31(8):862-874. doi: 10.1037/pag0000133. PMID: 27929341; PMCID: PMC5144810.
- Roberts BW, Mroczek D. Personality Trait Change in Adulthood. Curr Dir Psychol Sci. 2008 Feb 1;17(1):31-35. doi: 10.1111/j.1467-8721.2008.00543.x. PMID: 19756219; PMCID: PMC2743415.
