Wat moet je weten over een erectiestoornis?
Een erectiestoornis wordt gedefinieerd als het onvermogen om een erectie te krijgen en te behouden die bevredigende seksuele prestaties mogelijk maakt. Hoewel het geen ernstige aandoening is, kan het zowel het sociale en persoonlijke leven van een patiënt als dat van zijn partner beïnvloeden. Lees hier wat je moet weten over een erectiestoornis.
Het treft ongeveer 5 tot 20% van de mannen. Er zijn verschillende risicofactoren voor deze aandoening, zoals:
- gebrek aan lichaamsbeweging
- hartaandoeningen
- roken
- hypercholesterolemie
- metabool syndroom
Deze stoornis kun je dus helpen voorkomen door deze variabelen onder controle te houden.
Symptomen van een erectiestoornis
- Soms een erectie kunnen krijgen maar niet wanneer de patiënt geslachtsgemeenschap wil aangaan.
- Een erectie kunnen krijgen maar niet lang genoeg om de geslachtsgemeenschap te kunnen voltooien.
- Helemaal geen erectie kunnen krijgen.
Wat moet je weten over een erectiestoornis en de oorzaken?
Een erectiestoornis kan door veel factoren worden veroorzaakt, zoals factoren die de bloedsomloop, het zenuwstelsel en het endocriene systeem beïnvloeden.
Het risico om aan deze aandoening te lijden neemt toe naarmate iemand ouder wordt. Leeftijd is echter niet altijd de oorzaak. Er zijn namelijk andere onderliggende voorwaarden aan verbonden, die we nu zullen bespreken. Denk bijvoorbeeld aan:
Gerelateerde medische problemen
- Diabetes type 2
- Hart- en vaatziekten
- Arteriosclerose
- Hoge bloeddruk
- Nierziekte
- Multiple sclerose
- Ziekte van Peyronie
- Behandeling van prostaatkanker, inclusief radiotherapie en prostaatchirurgie
- Letsel van de penis, evenals ruggenmerg-, prostaat-, blaas- en bekkenletsels
- Blaaskankerchirurgie
Verder lijkt het erop dat mannen die aan diabetes lijden twee tot drie keer meer vatbaar zijn voor het ontwikkelen van erectiestoornissen dan degenen die dat niet hebben.
Bepaalde medicatie
Een erectiestoornis kan een bijwerking zijn van veel gebruikte medicijnen, zoals:
- Bloeddruk medicatie
- Anti-androgenen
- Antidepressiva
- Pijnstillers en sedativa
- Medicijnen tegen maagzweren
Psychische of emotionele problemen
Bepaalde emotionele of psychische problemen kunnen een erectiestoornis ook verergeren. Denk bijvoorbeeld aan:
- De angst om geen geslachtsgemeenschap te kunnen hebben
- Depressie en angstgevoelens
- Schuldgevoel met betrekking tot de eigen seksuele prestaties van de patiënt of specifieke seksuele activiteiten
- Een laag zelfbeeld
- Seksuele faalangst of algemene stress
Bepaald gezondheidsgerelateerd gedrag en factoren
De volgende gezondheidsgerelateerde factoren en gedrag kunnen ook bijdragen aan een erectiestoornis:
- Roken
- Overmatig alcoholgebruik
- Gebruik van illegale drugs
- Overgewicht hebben
- Gebrek aan lichamelijke activiteit
Behandeling
Afhankelijk van het type erectiestoornis, zal de arts verschillende behandelingen aanbevelen:
- Psychogene erectiestoornis: in dit geval is psychoseksuele therapie meestal de beste optie. Hoewel er andere therapieopties zijn, nemen ze veel tijd in beslag en garanderen ze geen oplossing.
- Posttraumatische erectiestoornis bij jonge patiënten: het succespercentage op de lange termijn van revascularisatiechirurgie van de penis is ongeveer 60 tot 70%.
- Hormonale erectiestoornis: testosteronvervangingstherapie (TVT) kan effectief zijn, maar de arts moet eerst andere onderliggende testiculaire insufficiëntie-oorzaken uitsluiten die mogelijk verband houden met hormonale onevenwichtigheden.
De voor de hand liggende behandeling bestaat voornamelijk uit orale medicijnen zoals selectieve PDE5-remmers. De effectiviteit van deze medicatie hangt af van het vermogen van de patiënt om een erectie te krijgen waardoor penetratie mogelijk is.
Hier zijn een paar van die medicijnen:
- Sildenafil, ook bekend als Viagra
- Tadalafil of Cialis
- Vardenafil of Levitra
Alternatieve behandelingen als het gaat over een erectiestoornis
Omdat al deze medicijnen bijwerkingen kunnen hebben, is het belangrijk om rekening te houden met hoe de patiënt leeft en zijn gewoonten. In het geval dat de patiënt niet goed reageert op de behandeling, zijn er ook andere opties beschikbaar, zoals bijvoorbeeld intracaverneuze injecties.
Alprostadil is het enige medicijn voor de intracaverneuze behandeling van erectiestoornissen. Gewoonlijk verschijnen erecties binnen 5 tot 15 minuten en hun duur hangt af van de geïnjecteerde dosis. Een andere interventie voor mannen die andere behandelingen met slechte tot geen resultaten hebben geprobeerd, is penisimplantatiechirurgie.
Hoewel farmacologische behandeling meestal effectief is, is het ook belangrijk om veranderingen in de levensstijl aan te brengen. Vele malen hebben de hierboven genoemde risicofactoren namelijk geleid tot dit probleem, dat een negatief effect heeft op het leven van veel mensen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
-
Wespes, E., Amar, E., Eardley, I., Giuliano, F., Hatzichristou, D., Hatzimouratidis, K., … & Vardi, Y. (2002). DISFUNCIÓN SEXUAL MASCULINA: Disfunción eréctil y eyaculación precoz. Eur Urol, 41(1), 1-5.
- Síntomas y causas de la disfunción eréctil | NIDDK. (2017). Retrieved from https://www.niddk.nih.gov/health-information/informacion-de-la-salud/enfermedades-urologicas/disfuncion-erectil/sintomas-causas