Wacht niet tot het te laat is om gedag te zeggen

Morgen is het misschien al te laat om nog om vergeving te vragen, te laat om het nog te proberen, te laat om nog te geloven, te laat om nog een knuffel te geven, te laat om nog ‘ik hou van je’ te zeggen, te laat voor een ‘ik mis je’ die nu een eeuwigheid zal duren…

Dit is verschrikkelijk, vooral omdat we het leven niet het belang geven dat het verdient wanneer onze harten nog jeugdig en naïef zijn. Morgen kan iemand om jou heen misschien wel zijn laatste bericht versturen of zijn laatste woorden uitspreken, zonder het te weten. En dit kan ook jijzelf zijn.

Denk nu eens aan wat jouw laatste bericht was, het laatste wat je zei of wie de persoon was aan wie je je laatste knuffel gaf. Misschien zou je wel willen dat dit iets opwindends was, iets dat een duidelijk voorbeeld is van de liefde die ons met de wereld verbindt.

Helaas is het echter zo dat het onmogelijk is om te weten wanneer we onze laatste adem zullen uitblazen, wanneer we voor het laatst zullen lachen of wanneer de laatste paar tranen over onze wangen zullen rollen.

Zorg er hoe dan ook voor dat het niet als een verrassing komt

Ik hoop in ieder geval dat je je zaken op orde hebt, zodat het moment waarop je voor eeuwig gedag moet zeggen niet volledig als een verrassing zal komen. Die oude uitspraak ‘het is nooit te laat’ komt namelijk bijna altijd te vroeg. En wanneer dat gebeurt, doet het erg veel pijn.

Hoewel het echter altijd pijn doet, kan het enorm behulpzaam zijn om te weten dat je van je tijd genoten hebt met de mensen van wie je houdt, zonder ergens spijt van te hebben.

Niet in staat zijn om gedag te zeggen beangstigt ons. Vanaf het moment dat ons leven begint, weten we namelijk dat er op een dag ook een einde aan zal komen. En toch verliezen we veel te makkelijk onze opwinding, onze passie om bepaalde dingen te doen, onze drang om te knuffelen met de mensen van wie we houden.

Toch gebeurt het, iedereen moet op een dag op de een of andere manier gedag zeggen. En wanneer dit gebeurt, zal het nog veel moeilijker zijn om gedag te zeggen als we weten dat we onze tijd grotendeels verspild hebben. Als we bepaalde dingen niet hebben uitgesproken, bepaalde kussen vergeten zijn, bepaalde ochtenden en bepaalde knuffels.

Zeg geen gedag zonder een stevige knuffel en liefdevolle laatste woorden

Als er één ding is waar het leven ons niet op voorbereidt, dan is het wel de dood. We weten alleen hoe we zuurstof moeten inhaleren en koolstofdioxide moeten uitademen. Ons lichaam weet niet hoe het moet verdrinken. Dit zou namelijk betekenen dat we ons hart leegmaken en dit stemt niet overeen met het leven en vooral niet met ons recht op een afscheid.

Vergeet dus niet om de mensen van wie je houdt te vertellen dat je van ze houdt, alsof het de eerste keer is dat je dit doet. Het zou namelijk zo maar eens de laatste keer kunnen zijn. Klaag niet zo veel en probeer wat meer te genieten van de tekortkomingen van het leven, met zijn eenvoud en trots.

Inhaleer zoveel zuurstof als mogelijk is. Zucht vaak, lach naar je kinderen, vergeet je trots en beleef elk moment alsof je niets beters te doen heb dan hetgeen je op dat moment aan het doen bent.

Als je er namelijk over nadenkt dat je het laatste moment van je leven misschien wel aan het werken zal zijn, je lelijkste shirt zal staan te strijken of ruzie zal staan te maken over de harde muziek van je buren, dan zou je waarschijnlijk wel willen dat je je op dat moment in ieder geval geweldig voelt en dat je je dierbaren het gevoel hebt gegeven dat ze uniek en speciaal zijn.

Niemand zou ervoor kiezen dat zijn laatste gebaar iets negatiefs is of dat zijn laatste woorden boze, afgunstige woorden zijn of dat het laatste wat hij doet keihard de deur dichtgooien zal zijn. Als dit echter wel het geval is, dan weet je tenminste dat je aan de wereld hebt laten zien dat je liefdevol in het leven stond, dankzij al die knuffels die je hebt gegeven aan de mensen waar je dagelijks voor hebt gezorgd en van wie je hebt gehouden.

Zijn we bang voor de dood? Natuurlijk. Maar we zijn nog banger om dood te gaan zonder te hebben genoten, lief te hebben gehad of zonder dat we ons best hebben gedaan om betere mensen te worden. En daar moeten we onszelf elke dag aan herinneren, maar vooral op dagen die ons woedend maken of die onze dromen besmeuren.

We moeten onszelf er altijd aan blijven herinneren dat het leven simpelweg geweldig is. Dat het mooi is, ook al heeft het zo zijn dieptepunten. Dat samen zijn met de mensen van wie we houden een glimlach verdient en geen angst of geklaag.

Daarom is het belangrijk om niet te wachten tot het te laat is om tijd door te brengen met de mensen van wie je houdt. Leef alsof vandaag de dag is waarop je gedag moet zeggen en leer alsof je voor altijd zal blijven leven. Onthoud dat vandaag het enige is wat ertoe doet, omdat morgen helemaal niet bestaat.