Waarom willen sommige mensen geen hulp aanvaarden?

We hebben allemaal wel eens iemand ontmoet voor wie het maar moeilijk is om onze hulp te accepteren. Het type dat er liever zelf uitkomt. Dit zijn vaak ofwel mensen die altijd bereid zijn om anderen te helpen, maar het om de een of andere reden moeilijk vinden om zelf hulp te accepteren. Ofwel mensen die van niemand hulp aanvaarden, ook al hebben ze een serieus probleem.

In beide gevallen is de situatie erg frustrerend voor de mensen om hen heen. Wanneer we dit soort mensen tegenkomen is het moeilijk te begrijpen waarom ze geen hulp aanvaarden, zelfs wanneer ze het nodig hebben. Soms kan dit irritant worden gevonden en worden geïnterpreteerd als nalatigheid of onwil om problemen op te lossen.

De waarheid is echter dat het bijna nooit zo werkt. De redenen waarom sommige mensen alle hulp afwijzen, maken deel uit van een onderliggend probleem. Ook al lijden ze en hebben ze anderen nodig om hen te helpen, vinden ze het moeilijk om op iemand anders te leunen. Dit kan zijn vanwege een onbewuste mentale blokkade. Of simpelweg omdat ze moeite hebben te erkennen dat ze moeten veranderen.

Mensen die iedereen helpen, maar geen hulp aanvaarden

Relatief vaak zijn het de mensen die altijd iedereen anders helpen die er moeite mee hebben om zelf hulp te accepteren. Deze mensen hebben een identiteit gecreëerd waarin het geldig is om te geven, maar niet om te ontvangen. Ze geloven dat het hun rol is om te reageren wanneer ze worden geconfronteerd met de behoeften van andere mensen. Tegelijkertijd willen ze met hun eigen behoeften niemand lastigvallen of negeren ze ze zelfs.

Op de een of andere manier staan ​​ze anderen niet toe hen te helpen. En het kan zijn dat ze dit doen omdat ze denken dat ze daarmee hun ‘missie’ in het leven zouden verraden. Zij zijn tenslotte degenen die helpen, degenen die volledig onafhankelijk zijn, en hulp aanvaarden zou dit beeld dat ze van zichzelf hebben verpesten. In dezelfde zin kunnen ze het gevoel hebben dat ze door de hulp van anderen te aanvaarden, een last vormen voor deze mensen. En dit alles zorgt ervoor dat ze zich beschaamd voelen.

Er zijn ook gevallen waarin mensen de hulp van anderen afwijzen omdat ze liever niet bij ze in het krijt willen staan. Ze denken misschien dat deze mensen op een dag de gunst van het verlenen van hulp zullen terug verwachten. Ze begrijpen echter niet dat het bieden van hulp een gevoel van tevredenheid voortbrengt, en niet noodzakelijk verplichtingen creëert. Soms is het daarom nodig om ze dit rustig uit te leggen.

Hulp nodig hebben, maar niet accepteren

Tot slot zijn er nog de mensen die de hulp van anderen afwijzen, zelfs al maken ze zeer moeilijke situaties door. Het is duidelijk dat ze anderen nodig hebben, maar als iemand ze een helpende hand probeert te bieden, wordt hij afgewezen. Het meest typische voorbeeld hiervan zijn mensen met een verslaving. Het komt vaak voor dat ze alle hulp afslaan en soms zelfs boos worden als mensen hen proberen te helpen om uit de situatie te komen waarin ze zich bevinden.

In die gevallen is het gebruikelijk dat deze mensen niet eens toegeven dat ze een probleem hebben. Laat staan dat ze hulp nodig hebben. Een deel van hun probleem is tenslotte juist de ontkenning van het probleem. We zien het bij verslaafden, maar ook bij mensen die lijden aan depressie, angst of een andere stoornis en zich er niet van bewust zijn of er een vertekend beeld van hebben.

Vreemd genoeg is in deze gevallen het symptoom zelf een adaptieve reactie die de persoon heeft gecreëerd om met zijn leven om te kunnen gaan. Het is ‘adaptief’ in de zin dat het hem in staat stelt om de realiteit te interpreteren op een manier die het mogelijk maakt om vooruit te komen. Iemand die depressief is, construeert bijvoorbeeld de fantasie dat hij verdrietig is omdat hij gevoeliger is dan andere mensen en niet als gevolg van ziekte. Die fantasie stelt hem in staat zijn leven te verklaren en ermee door te gaan, ook al bezorgt het hem veel leed.

Hoe gaan we er als buitenstaanders mee om?

Als het gaat om mensen die altijd iedereen helpen, maar zelf geen hulp aanvaarden, is het raadzaam om de situatie te verduidelijken. Laat ze op rustige wijze zien dat de wens om hen te helpen voortkomt uit oprechte waardering. En dat hen een helpende hand bieden een bron van voldoening is voor jou, geen opoffering of enorme last.

Als we te maken hebben met mensen die geen hulp willen accepteren ook al is het overduidelijk dat ze er zelf niet uitkomen, is de situatie ingewikkelder. In dit geval is het nodig dat we geduldig en tactvol zijn. Wees er voor ze, toon interesse in ze en probeer ze te accepteren zoals ze zijn.

Dit is een uitstekende manier om hen zover te krijgen om jou toe te laten. Het belangrijkste is om niet toe te geven aan de verleiding om hen onder druk te zetten om te veranderen. Soms kan onze bezorgdheid namelijk deze vorm aannemen. Jouw tussenkomst, hoe goed bedoeld ook, zal hen zo uiteindelijk echter kwetsen.

We moeten ieders tempo en ritme respecteren. Meestal hebben ze tijd nodig om te begrijpen dat ze hulp nodig hebben. In de meest ernstige gevallen is het echter raadzaam om een ​​deskundige te raadplegen. Deze zal jou kunnen uitleggen hoe je op de beste manier kunt helpen.