Waarom is niet iedere vrouw een feminist?

Feminisme kan ervoor zorgen dat zowel mannen als vrouwen zich ongemakkelijk voelen. We zijn niet echt opgegroeid met een feministische cultuur. Het was zelfs het tegenovergestelde. Toen ik het eerste deel last van King Kong Theory door Virginie Despentes, dacht ik dat er iets mis met me was toen ik een alinea tegenkwam waarin stond: “Ik schrijf voor de lelijkerds, de ouderen, de vrachtwagenchauffeurs, de stijven, de hysterische, de gebroken…”

Ik was geschokt, want ik voelde me niet aangesproken door deze omschrijvingen. Misschien een beetje van elk, maar niet één in zijn geheel. Ik vroeg mezelf af waarom ik een tekst wilde lezen die vrouwen beschreef waar ik mezelf niet mee wilde identificeren. Dit zijn het soort vrouwen die gestigmatiseerd zijn door onze patriarchale samenleving, maar toen ik nadacht over de vrouwen om me heen, inclusief ikzelf, kwam ik tot de conclusie dat iedere vrouw hier wel een beetje van in zichzelf heeft. De term ‘hysterisch’ werd beroemd gemaakt door Sigmund Freud, dezelfde man die beweerde dat vrouwen ‘penisnijd’ hadden.

De stigmatisering van feministische vrouwen

Het probleem is dat we een heel geslacht en hun strijd belachelijk maken. Het lijkt erop dat we ons wel realiseren dat we in een onderdrukkend systeem leven maar dat we er niet over durven te klagen. Mensen schelden je uit om de revolutie die je voorstelt tegen te gaan.

Als het pijn doet als een man je beledigt en belachelijk maakt omdat je vecht tegen het overduidelijke sociale en globale onrecht, doet het nog meer pijn als het om een vrouw gaat. Laten we niet vergeten dat de enige reden dat moderne maatschappijen beter zijn geworden als het om gelijkheid gaat, het strijden is van de feministische beweging. We hebben het recht om te stemmen door mensen zoals Emily Davison, die overleed toen ze door het paard van Koning George V werd overreden terwijl ze actie voerde voor het vrouwenkiesrecht.

Een kwestie van macht

Er is geen systeem van onderdrukking dat ouder en globaler is dan de constante aanval op de waardigheid van vrouwen, op iedere mogelijke manier. Op dit moment zijn mannen in Saudi-Arabië aan het debatteren of vrouwen wel mensen zijn.

Deze belediging van de fysieke en morele integriteit van vrouwen is te zien in alle samenlevingen en mannen van alle verschillende ideologieën en overtuigingen zijn degenen die bij elkaar komen om te beslissen hoe vrouwen hun seksuele, reproductieve en familiale leven moeten leven. De communistische dictator Nicolae Ceausescu vroeg de geheime politie om de menstruatie van de vrouw en de kinderen die ze ter wereld bracht te controleren voor de staat.

Feminisme wil gelijkheid. Feministische vrouwen willen de weten die schadelijk zijn niet meer voort laten duren. Als het gaat om gelijkheid en vrijheid zijn vrouwen de grootste slachtoffers van de wet. Feministen willen niet dat de oudste macht ter wereld aan de macht blijft, want vrouwen hebben hier nooit de voordelen van gezien. Ze zijn er alleen maar door geschaad.

Waarom zijn vrouwen medeplichtig aan de macht die hen onderdrukt?

25% van de wereldbevolking is vrouw. Het opleggen van zoveel wetten die de vrijheid van zo’n groot deel van de wereldbevolking beperken op het gebied van bijvoorbeeld werk, elimineert de helft van de concurrenten voor een baan ipso facto, waardoor er een grote ongelijkheid ontstaat. En het zijn niet alleen wetten die gelijkheid voorkomen, het is ook het constante in twijfel trekken van alles dat vrouwen doen.

Terwijl vrouwen zich zorgen maken over kleine problemen met betrekking tot hun reputatie en het behoud van een perfect image, worden ze afgeleid door hun angsten. En terwijl ze afgeleid zijn, blijven mannen de belangrijke beslissingen nemen, waarbij ze zichzelf altijd bevoorrechten en het ontbreekt aan empathie voor vrouwen.

In dit verband is het normaal dat veel vrouwen ervoor kiezen om hun hoofd niet boven het maaiveld uit te steken of de gevestigde orde uit te dagen. Ze blijven de vrouwenhaters aanbidden die hen verhinderen om de touwtjes van hun eigen strijd in handen te nemen en dat is enorm ongemakkelijk, omdat die strijd aanwezig is in ieder aspect van het leven. Ze reageren verontwaardigd op feministische vrouwen, alhoewel zij degenen zijn die ook vechten voor hún rechten.

Ze weten dat ze nooit zullen kunnen profiteren van hun positie in de samenleving, maar ze zouden nooit zo negatief worden beïnvloed als nu, als ze een andere houding zouden aannemen. In plaats daarvan nemen ze een positie in van medeplichtigheid met het patriarchaat en verdedigen ze de rolpatronen die dit met zich meebrengt. En zij oordelen over iedereen en noemen ze radicaal en gek. Ze krijgen automatisch het voordeel en de macht van het patriarchaat, maar als ze alleen zijn, klapperen hun tanden, net als hun geweten.

Vrouwen zijn anti-feministisch omdat ze niet willen dat de goede reputatie die hun gedrag hen heeft opgeleverd in het patriarchaat verloren gaat. Ze profiteren ervan, hoewel het enige dat ze ervan krijgen kleine kruimels zijn, terwijl de mannen het feestmaal ontvangen.

Zelfs bij traditionele vrouwelijke activiteiten zijn de mannen degenen die opvallen. Vrouwen koken, naaien, richten in en luisteren… maar het zijn altijd mannelijke chef-koks, ontwerpers en psychiaters die opvallen. Heb je je ooit afgevraagd waarom dat zo is? Het antwoord heeft niets te maken met de natuur of de vrouwelijke hersenen. Het antwoord heeft te maken met vrouwenhaat, die sommige mensen verheerlijkt en anderen onzichtbaar maakt.

Reageer op vrouwenhatende vrouwen met compassie, niet met woese

Als het feminisme zou zegevieren, zou het gevestigde systeem kapot gaan. En de volgende stap zou zijn om het op te bouwen vanuit een nieuw perspectief, op zoek naar gelijkheid in plaats van macht. Dat betekent gelijkheid voor iedereen; het is niet alleen een kwestie van geslacht, maar dat is het probleem dat voorkomt uit alle soorten machtsmisbruik ter wereld.

Ervan uitgaande dat vrouwen en mannen dezelfde rechten moeten hebben gaat ervan uit dat een vrouw geen risico loopt op een soort onderdrukking en geweld dat mannen nooit zullen kennen. Het gaat ervan uit dat de tijd van holbewoners, toen geweld de enige manier om te overleven was, is beëindigd.

Het is de veronderstelling dat er geen rationele reden is om als vrouw te worden misbruikt of aangevallen, alleen maar omdat ‘het een mannelijk instinct’ is. Het is de veronderstelling dat er echt huishoudelijke evenwicht tussen mannen en vrouwen zou moeten zijn, want er is geen gen dat rechtvaardigt dat alle lasten voor de vrouw zouden moeten zijn.

In de tussentijd is er geen reden om de vrouwen die medeplichtig zijn aan het patriarchaat te haten. In plaats daarvan moeten we met ze sympathiseren. Sympathiseren met hun onwetendheid en hypocrisie, omdat ze feminisme op een bepaald punt in hun leven hard nodig zullen hebben, hoewel ze weigeren dit toe te geven.

De rest van ons zal die trieste rol opzij schuiven, zodat we de hoofdrolspelers van onze eigen strijd, ons eigen leven en onze eigen verhalen kunnen zijn. De strijd zal niet afgelopen zijn totdat de ongelijkheid verdwenen is.