Vijf lessen die we kunnen halen uit Jungle Boek
De nieuwe versie van de Walt Disney klassieker Jungle Boek heeft zowel kinderen als volwassenen versteld doen staan. Het verhaal heeft generaties overbrugd, en keer op keer lijkt het een succes te zijn, zelfs al veranderen de liedjes en de personages. Maar waarom vinden we dit verhaal zo leuk? Waarom prikkelt en inspireert het mensen van elke leeftijd?
Het antwoord ligt in diens geweldige en tijdloze boodschap: het is een verhaal over het respecteren van het milieu en alles dat erin leeft, doorspekt met avonturen, vriendschappen en geestdriftige karakters, waar kinderen zo van houden.
Het is een fantasieverhaal dat overeenstemt met de werkelijkheid. Het verhaal van Mowgli doet ons denken aan onze tegenhangers in het echte leven, zoals het verhaal van het wilde kind Victor van Aveyron, of het hartstochtelijke verhaal van Marcos Rodríguez Pantoja, het wolvenkind uit Sierra Morena, Córdoba. Verhalen die het verfilmen waard zijn.
Terug naar Jungle Boek, als je van plan bent deze film te gaan kijken, doe dit dan eens samen met kinderen, zo zul je er zelfs nog meer van genieten! Het is heerlijk om te zien hoe de avonturen van de personages, en daarmee de kinderen hun leringen, klassieke verhalen zijn geworden. Laten we eens kijken naar enkele van deze leringen.
1. We zijn een klein onderdeel van de planeet
Jungle Boek legt uit hoe mensen slechts een van de vele soorten zijn die deze aarde bewonen, en hoe we zowel het milieu als de rest van de soorten die hierin leven zouden moeten respecteren. Elke soort vervult zijn rol in de kringloop van het leven. Elke soort is vaardig op sommige gebieden en onbekwaam op andere.
Als kinderen geloven we dit, maar naarmate we opgroeien realiseren we ons dat noch het milieu noch de dieren gerespecteerd worden. In plaats hiervan worden ze vaak genoeg uitgebuit en mishandeld. Dit is hoe het is voor mensen die er een geheime agenda op nahouden en deelnemen aan een machtsstrijd waarin het milieu wordt opgeofferd.
“Niemand van het Junglevolk wordt graag gestoord en allen staan ze onmiddellijk klaar om de indringer aan te vliegen. Mowgli leerde toen ook de Jachtroep der Vreemdelingen, die luid herhaald moet worden totdat deze wordt beantwoord, telkens wanneer een lid van het Junglevolk op jacht is buiten zijn eigen gebied. In onze taal luidt dat: “Geef mij verlof hier te jagen want ik heb honger,” en het antwoord is: “Jaag dan voor voedsel, maar niet voor vermaak.”
-Jungle Boek-
Mensen kunnen hun voordeel doen met hun rationele kant, een belangrijk verschil tussen ons en andere soorten. Helaas is deze capaciteit tot redeneren geneigd om persoonlijke motieven belangrijker te vinden dan dingen die onze hele soort en de soorten om ons heen ten goede komen. We vergeten dat we de natuur die ons omringt niet bezitten. We zijn slechts te gast.
De ogen van onze huisdieren spreken een unieke taal
2. Familie gaat verder dan bloedverwantschap
De kleine Mogli werd de jungle in gebracht onder de bescherming van de panter Bagheera en werd geadopteerd door de wolvin Raksha, die hem opvoedde als elk ander lid van de roedel. De dieren van de jungle wisten dat Mowgli een mens was en dat voor hem zorgen niet iets was dat ze hoorden te doen. Toch deden ze het.
“Het maakt niet uit waar je heen gaat, of hoe ze je ook mogen noemen, je zult altijd mijn zoon blijven.”
-Raksha, Jungle Boek-
Mowgli gelooft dat Raksha zijn moeder is, tenslotte was zij degene die zijn wonden schoon likte, die voor hem zorgde, die hem liet zien hoe de dingen gaan en die hem begeleidde op zijn weg zodat niets hem zou overkomen. Hoewel ze niet hetzelfde bloed delen of zelfs ook maar tot dezelfde soort behoren, is Raksha een moeder die perfect illustreert hoe iedereen een gelukkige opvoeding nodig heeft, vol liefde, tederheid en educatie. De rest van de variabelen zijn verwaarloosbaar.
3. De natuur is daarbuiten, dus geniet ervan en wees gelukkig
Als er iets is dat we zouden moeten waarderen, dan zijn het wel de rijkdommen die de natuur ons geeft. Het is een luxe, een noodzaak voor ons leven, onze gezondheid en ons geluk, die ons rust en vrede brengt. De natuur helpt ons om onze ideeën vorm te geven en om de meest belangrijke momenten van ons leven mee te maken.
Als kind genieten we hier ten volle van, zonder naar de klok te kijken, en vinden we het heerlijk wanneer de dagen langer worden.
De boodschap die deze film ons geeft met betrekking tot de natuur is niet een nieuwe boodschap, maar wel een hele belangrijke: ‘Zoek haar op, volg haar, en leg je problemen naast je neer.’ Geniet van haar licht en haar geluiden, want je leeft maar één keer, en als je dit leven doorbrengt in de natuur, zal het completer en gelukkiger zijn.
4. Wrok verwoest levens
Het personage Shere Khan is een tijger die, na een slechte ervaring te hebben gehad met mensen, in het bijzonder met Mowgli’s vader, denkt dat alle mensen zijn vijanden zijn. Hij waarschuwt de rest van de dieren dat ze Mowgli zouden moeten haten omdat dat ‘mensenjong’ groot zal worden en niet langer een kind zal zijn, en dat wanneer hij dit doet hij net zo meedogenloos zal worden als de rest van de mensen.
“Akela: Mowgli is een lid van onze roedel!
Shere Khan: Mowgli… ze hebben het een naam gegeven! Sinds wanneer horen mensen in deze jungle thuis?
Akela: Hij is nog maar een jong.
Shere Khan: [laat zijn littekens zien] Herinnert mijn gezicht je dan niet aan wat de volwassen mens kan doen?
-Jungle Boek-
Shere Khan is niet in staat te begrijpen dat ook al hebben sommige mensen hem ooit eens kwaad gedaan, dit niet betekent dat de rest hetzelfde zal doen. Zijn wrok is echter zo groot dat het zijn belangrijkste doel wordt om het mensenjong te vermoorden, en het maakt hem niet uit wie dit erg vindt. Kinderen moeten begrijpen dat wrok een te zware last is om te dragen.
5. Wees trouw en eerlijk tot het eind
Er gaat niets boven het hebben van vrienden, en als je van hun gezelschap kunt genieten in een omgeving die zo authentiek is als de jungle, of op zijn minst ergens in de natuur, zullen deze banden nog veel sterker worden. Toen we kinderen waren wisten we dit. In de film ontmoet Mowgli allerlei dieren, maar Baloe de beer en Bagheera de panter zijn zijn trouwe maatjes.
“Bagheera: Heb je niet geluisterd naar wat Akela je geleerd heeft? Er is geen plaats in de jungle voor deze trucs. Als je dit wil doen, doe het dan in het mensendorp.
Mowgli: Maar ik bereid Baloe zijn winterslaap voor.
Bagheera: Beren houden geen winterslaap in de jungle. Wat leer jij hem?
Baloo: Geen volledige winterslaap, maar ik doe veel dutjes.
-Jungle Boek-
Ze verzekeren elkaars veiligheid, zorgen voor elkaar, en blijven altijd bij elkaar zodat Shere Khan Mowgli niet kan vermoorden. Ze dagen elkaar uit, riskeren keer op keer hun leven voor elkaar, en het belangrijkst: ze verraden mekaar nooit.
Mowgli weet dat de kennis die hij als mens heeft gebruikt kan worden om het hele ecosysteem zowel te verbeteren als te vernietigen, en hij is niet bereid om de omgeving waarin hij en al zijn vrienden leven te verwoesten. Iedereen kan ervoor kiezen om het juiste te doen.
