Verveling bij kinderen - een krachtig leermiddel

Wat is precies verveling bij kinderen? Het lijkt wel of ze zich in dit digitale tijdperk alleen kunnen vermaken met elektronische apparaten en verloren lijken als ze die niet hebben.

Het artikel van vandaag gaat over de kracht van verveling bij kinderen. Allereerst moet je begrijpen dat het menselijk brein is ontworpen om voortdurend stimulatie te zoeken. Het is bijvoorbeeld moeilijk om met iemand te praten als er een tv achter je staat.

Dit komt omdat hun ogen de neiging hebben om er naar toe te gaan omdat hun hersenen meer informatie willen over de bewegende beelden op het scherm. Dat gebeurt ongeacht de inhoud.

Dit komt omdat constante verandering het menselijk brein voedt. Het wil dus op de hoogte blijven van alle veranderingen in de informatie, hoe klein en nutteloos die ook mogen zijn.

Als dit bij volwassenen gebeurt, stel je dan eens voor wat er in de hersenen van een kind gebeurt. Ja, ze hebben dezelfde behoefte aan stimulatie, maar de hersenen van kinderen triggeren het op een overdreven manier.

Verveling bij kinderen

Helaas kijken kinderen voortdurend televisie of gebruiken ze een telefoon of tablet als belangrijkste middel om hun behoeften te bevredigen. Dit heeft een hoge prijs, want wanneer het kind al deze prikkels in zich opneemt, rusten hun hersenen niet. Eigenlijk willen ze niet rusten en blijven ze prikkels zoeken.

Dit is het moment waarop ze zeggen, meestal op een droevige, melancholische toon: “Ik verveel me!” De wereld van een kind is al voorbij twee minuten nadat ze hun apparaten hebben uitgezet. Dat komt omdat ze niets kunnen vinden dat in de buurt komt van de zintuiglijke prikkels die dergelijke apparaten bieden.

Deze hulpmiddelen zijn heel handig voor vaders en moeders omdat ze hun kinderen vermaken zodat ze hun ouders niet “lastigvallen.” Kijk maar eens om je heen in een cafetaria of restaurant en je zult minstens één kind aantreffen met een multimedia-apparaat in de hand, terwijl de volwassenen een ononderbroken gesprek voeren.

Tegenwoordig hebben sommige voertuigen ook videoschermen op de achterbank. Het enige doel daarvan is jonge passagiers te vermaken en te voorkomen dat ze zich vervelen. De bestuurder en de passagier op de voorstoel kunnen overigens rustig met elkaar praten.

Wat te doen tegen verveling bij kinderen

Het lijkt erop dat al je inspanningen om te voorkomen dat kinderen zich vervelen meer voor volwassenen doen dan voor hun welzijn. Is het echt zo erg om je te vervelen? Wat betekent verveling eigenlijk?

Vele decennia geleden, toen mobiele telefoons en tablets nog niet bestonden, zaten kinderen op de achterbank van auto’s en keken uit het raam. Dat was het. Ze zaten daar gewoon en keken en luisterden. Dat was wanneer de magie plaatsvond.

Misschien zagen die kinderen toevallig een prachtig paard naast de auto galopperen, een bruin paard met een lange hals en zwarte manen. Toen begon hun verbeelding dus te werken. Verveling bij kinderen kan een geweldige kans zijn om hun verbeelding te stimuleren.

Hoe kun je verbeelding en creativiteit bij kinderen herkennen en stimuleren?

Hoe kun je de verbeelding van je kinderen stimuleren? Doe om te beginnen een testje en laat ze zich vervelen. Laat ze het soort stimulans vinden dat hun hersenen nodig hebben. Als je kind hier moeite mee heeft, kun je een aantal van de volgende tips proberen:

• Moedig ze aan om met iets te spelen waar geen batterijen in zitten. Leg het niet op als straf, maar stel het voor als een spel of zelfs als een uitdaging.
• Jij bent hun rolmodel, dus je moet je eigen voorbeeld volgen. Dit betekent dat je in die tijd zelf ook geen tv mag kijken of multimedia-apparaten mag gebruiken.
• Bied geen alternatieven aan, laat ze rondkijken en zelf ontdekken wat hen het meest stimuleert.
• Als ze besluiten waar ze mee willen spelen, let dan op wat het is en onthoud dit. Een kind kan bijvoorbeeld kiezen voor een boek, maar ook voor lego of een actiefiguur. Dan weet je hoe ze zichzelf graag vermaken en hoe je hun verbeelding zou kunnen stimuleren door meer van dat soort speelgoed aan te bieden.
• Als ze er niet van genieten, speel er dan een tijdje mee en stap dan opzij. Doe dit geleidelijk. Op die manier worden ze niet afhankelijk van je aanwezigheid.
• Als ze gewoon niets kunnen vinden dat hen aanspreekt, help hen dan hun speelgoed te reorganiseren. Dit is het perfecte moment om alles weg te gooien wat ze niet meer gebruiken. Je kunt het zelfs doneren en je kind bij de donatie betrekken.
• Beloon hun autonomie in het beheer van hun vrije tijd. Wees geïnteresseerd in wat ze doen en hoe ze dat doen. Kijk naar hun nieuwe projecten en zoek uit wat ze nodig hebben om ze af te maken.
• Maak een weekschema van de tijd die ze aan media-apparaten kunnen besteden en houd je daaraan.

Conclusie

Niet alle kinderen zijn gelijk. Zo kunnen sommige van hen niet goed reageren op de opgelegde vermindering van het aantal uren blootstelling aan hun multimedia-apparaten.

Dit is het moment waarop het belangrijk is om niet toe te geven aan het gezeur van je kind. In feite zal juist de hoge intensiteit en frequentie van boosheid, protesten en kritiek onthullen in hoeverre ze je interventie nodig hadden.