Vergiffenis schenken gaat over begrijpen, niet over rechtvaardigen
Vergiffenis schenken heeft men altijd als een deugd beschouwd. Sommige mensen hebben het vooral moeilijk om te vergeven wanneer iemand iets doet om hen te kwetsen. Anderen zijn bereid om echt alles te vergeven. Hoe vinden we de middenweg? De eerste stap naar vergiffenis is begrip.
Weten hoe we kunnen vergeven, betekent niet dat we alles moeten vergeten wat anderen ons aangedaan hebben en waarbij ze geen rekening gehouden hebben met onze gevoelens. Het is belangrijk om te begrijpen hoe we onze woede kunnen loslaten. Maar we mogen ook niet rechtvaardigen wat niet te rechtvaardigen is. Blijf dus verder lezen. Leer hoe je op een evenwichtige manier vergiffenis kan schenken. Het zal je emotionele welzijn bevorderen!
“Alleen dappere mensen weten hoe te vergeven. Een lafaard vergeeft nooit. Dat ligt niet in zijn aard.”
-Laurence Sterne-
Vergiffenis begint bij onszelf
Leren hoe we kunnen vergeven betekent niet dat het niet uitmaakt wat anderen ons hebben aangedaan. Maar we laten wel de aanvankelijke irritatie of ergernis los. Want deze gevoelens kunnen vlug in woede veranderen. Dit zal ook ons leven en de relatie met de persoon die ons gekwetst heeft, op een negatieve manier beïnvloeden. Eigenlijk helpt vergiffenis ons om hetgeen er gebeurd is, los te laten. Tegelijkertijd zetten we stappen om ons toekomstige zelf te beschermen tegen datgene wat ons gekwetst heeft.
Vaak hebben we het over het vergeven van anderen. Maar we hebben de slechte gewoonte om te vergeten om onszelf vergiffenis te schenken. De waarheid is dat niemand van ons perfect is. Dit klinkt misschien als een cliché, maar we maken allemaal fouten. Het is belangrijk dat we dit begrijpen. We zijn vaak zo streng voor onszelf dat we onszelf onhaalbare normen opleggen. Dit leidt dan tot frustratie, angst en een gevoel van woede ten aanzien van onszelf.
Erkennen dat we menselijk zijn, is de eerste stap naar onszelf vergeven. Maar we kunnen nog een stap verder gaan. Als we iets gedaan hebben dat volgens ons verkeerd is, dan moeten we ophouden met er obsessief mee bezig te zijn. We kunnen in plaats daarvan juist op zoek gaan naar een oplossing.
Wat nodig is, is dat we de denkpatronen doorbreken die ons in een doodlopend straatje brengen. We moeten integendeel een proactieve manier vinden om het probleem op te lossen. Eigenlijk zijn er twee mogelijkheden. We kunnen herstellen wat we verkeerd gedaan hebben. Is er geen manier om het te herstellen, dan kunnen we uitzoeken wat we in de toekomst kunnen doen om dezelfde fout te vermijden.
Vergiffenis schenken is inzien dat iedereen fouten maakt
Eens we beseffen dat we niet perfect zijn, moeten we ook onthouden dat anderen dat ook niet zijn. Vaak is het veel gemakkelijker om onze eigen fouten te rechtvaardigen dan de fouten van de mensen rond ons. De waarheid is dat we hoge verwachtingen van anderen hebben, net als van onszelf.
“Vergeven is niet te zwaar tillen aan de beperkingen en tekortkomingen van anderen, ze niet te ernstig nemen. Maak er in plaats daarvan licht van en zeg met zin voor humor ‘Ik weet dat jij niet zo bent!'”
-Robert Spaemann-
Al te vaak verwachten we iets van anderen dat ze gewoon niet kunnen doen. Het is erg belangrijk dat we begrijpen dat anderen niet verplicht zijn om aan onze verwachtingen te beantwoorden. Alleen dan kunnen we leren om hen te vergeven voor wat ze volgens ons verkeerd deden. Net zoals wanneer we kwaad worden op onszelf, is het ook nu belangrijk dat we proberen onze woede los te laten.
We beklemtonen hier opnieuw dat het ons niet helpt om steeds opnieuw na te denken over wat iemand verkeerd gedaan heeft. Als iets ons stoort, dan moeten we proberen om de motieven van de andere persoon te begrijpen. Welke redenen zou de ander gehad hebben om op die manier te handelen? Het kan nuttig zijn om te blijven communiceren en te zoeken naar een oplossing voor wat er gebeurd is.
Vergiffenis schenken is begrijpen. Dit betekent echter niet dat alles te rechtvaardigen is
Dat betekent nog niet dat we uit gewoonte alles moeten vergeven wat mensen ons aandoen. Het is belangrijk dat we waarde hechten aan onze rechten en behoeften. Als we voortdurend een verontschuldiging geven voor wat anderen ons aandoen, dan beschadigen we ons eigen welbevinden en belemmeren we zelfbevestiging.
“Buitensporige vergiffenis van de persoon die een fout maakt, is een onrecht tegenover de persoon die geen fout maakt.”
-Baldassare Castiglione-
Wanneer we leren naar onze gevoelens te luisteren, dan hebben we een idee hoe we moeten handelen. Op die manier kunnen we leren om grenzen te stellen en onze rechten te verdedigen.
We moeten dus leren om niet altijd alles te vergeven. Daarom moeten we nadenken over wat er gebeurd is en wat de achterliggende reden is van onze woede. Op die manier kunnen we de verantwoordelijkheid voor het gebeurde bij de juiste persoon leggen.
We hebben het hier niet over de vinger wijzen. Het gaat wel over het eerlijk verdelen van de verantwoording. Voordat je iemand zomaar vergeeft, raden we je aan om over zijn gedrag te praten. Praat ook over de verwachtingen van elke betrokkene en welke uitkomst de voorkeur heeft. Het heeft dus inderdaad allemaal te maken met je eigen behoeften in evenwicht brengen met de behoeften van anderen. Leer om te vergeven!
