Vergeten is moeilijk voor het hart
Als je het hart en het verstand op een weegschaal legt, zal er altijd sprake zijn van een onevenwichtigheid als het aankomt op herinneringen. Omdat ondanks het voorbijgaan van de tijd en ondanks dat ons verstand ze wil vergeten, sommige mensen nog altijd een plek in ons hart bezetten. Een plek die het hart harder laat kloppen, met een simpel beeld van het verleden, met de herinnering aan een woord dat ons werd ingefluisterd.
Je verstand zal willen dat je rationeel bent. Het zal willen dat je die persoon die jou kwetste en verliet vergeet. Maar jouw hart vergeet niet. Het blijft je eraan herinneren, elke keer dat het bloed pompt, wat voor gevoel die persoon je gaf, hoe de wereld op dat moment was.
Wanneer we een relatiebreuk meemaken, vertelt de realiteit ons dat de persoon van wie wij houden niet langer van ons houdt. Hij zoekt ons niet op, hij belt ons niet en hij kust ons niet. Maar het hart, in haar eeuwige strijd als hopeloze romanticus, herinnert ons aan de dag dat we voor het eerst kusten of de liefde bedreven beschermd door de duisternis. Deze strijd tussen de realiteit en onze herinneringen is wat ons ervan weerhoudt om te vergeten.
