Verbitterde mensen zaaien verdriet

Verbitterd zijn is in veel gevallen een vorm van verborgen depressie waarbij de persoon zich bijna uitsluitend richt op de rest van de wereld. De wereld van verbitterde mensen is vol met ramen waardoorheen zij alleen maar onrecht kunnen zien, en waar zij graag uit kijken om hun frustraties, verbittering en pessimistische gevoelens naar buiten te gieten. De verbitterde persoon wil gevangenen, maar hij roept ook om hulp.

Velen van ons zullen nu vast denken aan mensen die ze kennen, mensen die ons, soms, de indruk geven dat ze ervan genieten om ons leven te verbitteren met hun redeneringen, adviezen en gedrag. Dit vermeende genot, dat we afleiden uit de frequentie waarmee het gedaan wordt, is echter eigenlijk helemaal geen genot – de waarheid is dat ze niet gelukkig zijn.

Verbittering en wrok zijn ankers die ons altijd willen vasthouden, omdat hun schepen gestrand zijn en doelloos drijven, en waar er ooit geluk was is nu slechts onverwerkt verdriet.

Verbitterde mensen hebben, bovenal, het gevoel dat ze de controle over hun leven kwijt zijn. Ze hebben zo een verslagen houding, dat ze simpelweg stoppen om verantwoordelijk te zijn voor zichzelf. Ze nemen de rol van het slachtoffer aan en laten zich meeslepen. Het is dan noodzakelijk om op de hoogte te zijn van strategieën om ze te helpen, want ook al stoort hun gedrag ons, ze hebben ontzettend hard hulp nodig.

Verbitterd zijn en de wortels van verbittering

Niemand komt de wereld in met verbittering in zijn hart. Soms is de kindertijd echter een tijd waarin mensen de ontwikkeling van dit gevoel al beginnen te ontdekken. Een gebrek aan affectie of communicatie gedurende de kindertijd kan het zaadje al op zeer vroege leeftijd zaaien, wat het hart in staat stelt om de wortels te vormen die in de toekomst uitgroeien tot verbittering.

Verbittering is een zaadje dat wanneer het gezaaid wordt, over het algemeen niet direct ontkiemt. Zijn aanwezigheid kan in eerste instantie niet worden waargenomen. Eén teleurstelling doet pijn, maar verandert ons nog niet, twee teleurstellingen zetten ons aan het denken, maar wanneer iemand zich tegen te veel ‘stenen’ stoot gedurende zijn leven en het toelaat dat deze stenen negativiteit in hem creëren, dan is het resultaat dat hij het gevoel heeft geen controle over zijn leven te hebben. En dan ontkiemt dat zaadje … en treedt er een soort psychische aandoening op.

Eén ding waar we tevens rekening mee moeten houden is het klassieke beeld van de ‘verbitterde oude man’. We hebben allemaal wel eens een oudere ontmoet die apathisch reageert, die de dingen altijd van een negatieve kant bekijkt, en die ontzettend veel wrok tegenover de wereld en het leven zelf lijkt te voelen. Zoals we kunnen lezen in het tijdschrift ‘Health Psychology’, zijn dit, in de meeste gevallen, indicatoren van een onderliggende depressie. Het is belangrijk om dit in gedachten te houden.

Verbittering en emotionele verdoving

Verbittering wordt vaak omschreven als klassiek ‘giftig’ gedrag. We hebben de gewoonte om mensen al snel het label ‘giftig’ op te plakken, en vaak vermijden we deze mensen het liefst zonder ook maar over hen en hun emotionele gevangenis na te denken. Dit is niet het juiste om te doen. Althans niet voor zover het gaat om verbittering.

Zoals we al zeiden, worden mensen niet verbitterd geboren, het gebeurt mettertijd en is het resultaat van verschillende situaties die niet goed zijn afgehandeld, en die te veel zijn geworden voor de persoon in kwestie. Laat ze niet in de steek, laat ze niet alleen drijven in deze emotionele verdoofdheid. We weten dat een verbitterd en depressief brein niet van de ene op de andere dag verandert in een gelukkig brein, maar het is altijd goed om enige basisadviezen te kennen zodat we misschien kunnen helpen.

Hoe je de houding van een verbitterd persoon kunt veranderen

Zoals we al eerder genoemd hebben, is verbittering soms een indicator voor depressie. Het is daarom belangrijk om de persoon aan te moedigen om een deskundige te raadplegen om zijn aandoening te laten beoordelen. Dit is een noodzakelijke en essentiële eerste stap. Later kunnen we het volgende in praktijk brengen:

• Handel altijd met genegenheid en optimisme. We weten dat mensen die verbitterd zijn ons willen vangen met hun cynisme, wrok en fatalisme. In plaats van toe te geven, zouden we onze houding echter nooit mogen veranderen en zouden we altijd met optimisme moeten reageren op hun negativiteit.
• Vat de aanvallen niet persoonlijk op, wees geduldig. Het is niet het hart van de persoon dat spreekt, het is de wortel van zijn verbittering en zijn slecht verwerkte teleurstellingen, zijn trauma’s die niet geassimileerd zijn en zijn leegte die niemand lijkt te begrijpen. Blijf rustig en reageer altijd met goedheid en vriendelijkheid.
• Nodig de verbitterde persoon uit om nieuwe gewoonten aan te leren. Verbittering is passief, corrosief en wordt gevoed door gedachten. Een manier om deze cyclus van negativiteit te doorbreken is door te proberen om de gewoonten van de persoon te veranderen, om hem nieuwe gewoonten aan te leren, om andere scenario’s uit te spelen. Dus, stel zonder het al te zwaar beladen te maken gewoon eens voor dat hij een wandeling maakt, gaat sporten, zich aanmeldt voor een cursus, nieuwe mensen ontmoet…

De persoon die geen vrede heeft met zichzelf, zijn verleden en zijn gedachten, zal oorlog hebben met iedereen die hem omringt. Laat hem een balans vinden, een sleutel die zijn wonden zal helen en geef hem vrede in ruil voor zijn innerlijke strijd. We moeten hem helpen, maar ons tegelijkertijd bewust zijn van onze eigen grenzen en ons gevoel van eigenwaarde niet verwaarlozen.