Vanuit een dieptepunt kun je alleen nog maar omhoog

Iedereen heeft serieuze problemen en heeft dramatische of tragedische gebeurtenissen meegemaakt in zijn leven. Iedereen is sterk en heeft een plan totdat hij pijn ervaart. Wanneer je dat dieptepunt bereikt hebt, kun je je ontzettend verloren voelen.

Aaron Beck stelt in zijn uitleg van depressie dat we onze irrationele gedachten op de proef kunnen stellen door middel van de Neerwaartse Pijl-techniek en de Paradoxale Vergroting-techniek. Als we deze twee technieken toepassen op onze eigen ervaring, zullen we ons realiseren dat zodra we een dieptepunt bereikt hebben, we alleen nog maar omhoog kunnen.

Realiseer je dat angst jouw fout is

Iedereen is bang voor tegenslagen in het leven. Als je al eens een diepe pijn hebt meegemaakt en je het gevoel hebt dat je een dieptepunt bereikt hebt, dan heb je twee mogelijkheden: door blijven gaan in die bijna vegetatieve, pijnlijke staat of proberen er weer bovenop te komen. Dit is echt afhankelijk van jou.

Deze oefening is moeilijk en kan een pijnlijke confrontatie inhouden, maar uiteindelijk zorgt de techniek ervoor dat we inzien dat zelfs als het ergste van het ergste ons is overkomen, we nog altijd in staat zijn om te verdragen en te overleven. Het helpt ons erkennen dat onze gedachten onze pijn versterken.

Het leed kan je altijd treffen, niets is tenslotte zeker in dit leven. Als je eenmaal de grond geraakt hebt, als het ergste je is overkomen, kun je ontmoedigd blijven liggen. Maar je kunt je op dat moment ook realiseren dat je enige optie is om weer op te staan en verder te gaan. Je hebt weinig te verliezen, alleen angst.

We versterken ons verdriet en zien hoe absurd onze huidige houding is

Paradoxale Vergroting is een cognitieve techniek waarbij de cliënt de opdracht krijgt om zijn negatieve gedachten te overdrijven in plaats van te proberen ze tegen te houden of te controleren. Paradoxaal genoeg lijken deze gedachten vaak ineens absurd en betekenisloos. Natuurlijk is deze techniek alleen geschikt voor negatieve gedachten die gerelateerd zijn aan gebeurtenissen die niet emotioneel desastreus zijn (zoals het verliezen van een kind bijvoorbeeld).

Paradoxale Vergroting helpt de patiënt om zich te realiseren dat zijn situatie ook erger had kunnen zijn. Hij mag zich dan misschien eenzaam voelen omdat zijn relatie net verbroken is, maar hij had nog veel eenzamer kunnen zijn als hij bijvoorbeeld ook nog eens geen familie of vrienden zou hebben.

Leed maakt ons wijs en veerkracht maakt ons sterk

Niets in het leven kan ons onderuit halen als wij dit zelf niet toestaan. Wij bepalen de grenzen. Wij zijn degenen die bepalen of we wel of niet luisteren naar de schadelijke opmerkingen van negatieve mensen.

Er zijn mensen die na het meemaken van bittere momenten verbitterd raken en anderen hierin meesleuren, maar er zijn ook mensen die hun verbittering omzetten in de tegenstelling die ze voor hun leven willen: ze weten wat verbittering is en ze weten ook dat ze het niet willen, niet voor zichzelf en ook niet voor anderen. Zij zijn wezens van licht, dat geboren wordt uit de grauwheid van hun bestaan.

Als we de grenzen van spot, pijn, vernedering, oordelen en ongeluk verschuiven… als we ze verschuiven en zien dat we al geleden hebben, dan hebben we de ware betekenis van ons bestaan bereikt. Want alleen als je een dieptepunt bereikt hebt en het proces kunt bevatten, zul je je relealiseren dat je enige optie is om omhoog te klimmen.

We vallen naar beneden met de zekerheid dat we niet langer zullen handelen vanuit ons ego, maar vanuit onze authentieke persoonlijke waarden. We zullen ons terugtrekken uit de competitie met anderen om simpelweg te vechten voor onze eigen dromen. Uit zulke slechte ervaringen en uit dergelijk leed, moet het beste, ingevolge loutere inertie, nog komen. Zet die stap vooruit, begin weer te leven en laat het allemaal gewoon maar komen. Je bent zo diep gevallen dat je alleen nog maar omhoog kunt.