Valentijnsdag: wie was de echte Sint-Valentijn?
Valentijnsdag wordt wereldwijd gevierd op 14 februari. Mensen beschouwen het als de dag van de liefde. Het is een speciale dag van het jaar waarop koppels elkaar geschenken geven als teken van hun liefde.
Op deze dag vinden overal ter wereld speciale evenementen plaats. In verschillende landen zijn er feesten waar alleenstaanden een partner proberen te vinden. In andere landen vieren mensen de liefde. Bijvoorbeeld in de Filipijnen houden ze al enkele jaren een wedstrijd voor de ‘langste kus’.
“Diep bemind worden door iemand geeft je kracht, terwijl diep van iemand houden je moed geeft.”
-Lao Tzu-
Bijna de hele westerse wereld viert Valentijnsdag. Maar niet veel mensen weten wie die heilige nou eigenlijk was, en ook niet waarom we Valentijnsdag ter ere van hem vieren.
De waarheid is dat niemand het echt zeker weet. Drie mogelijke martelaren gaven aanleiding tot deze viering. Alles lijkt er echter op te wijzen dat de viering zijn oorsprong vond in een heilige uit de Romeinse tijd.
De oorsprong van Valentijnsdag
Het lijkt erop dat de oorsprong van het Valentijnsfeest een driedaags Romeins festival was, bekend als Lupercalia. Het was een viering ter ere van de vruchtbaarheidsgodin, die midden februari werd gehouden om de officiële start van de lente te vieren.
Tijdens dat festival was er een activiteit waarbij jonge mannen willekeurig de naam van een meisje kozen. Het meisje dat ze kozen, was dan hun vriendin tijdens de festiviteiten en vaak eindigden deze relaties in een huwelijk.
Met de geleidelijke opkomst van de Katholieke Kerk was een van haar doelen het uitroeien van deze heidense feesten. Het was echter niet gemakkelijk, aangezien ze diep geworteld waren in tradities.
Paus Gelasius I besloot in 494 na Christus het festival te associëren met de naam van een heilige, Sint-Valentijn. Hij verordende 14 februari als de officiële datum voor het eerbetoon.
Hij registreerde echter niet naar welke Valentijn hij verwees, aangezien er toen drie Valentijns waren. De ene was een Romeinse bekeerling, de andere was een bisschop en de andere een martelaar uit Noord-Afrika.
De meest waarschijnlijke Valentijn
Hoogstwaarschijnlijk wilde Paus Gelasius I hulde brengen aan een martelaar uit de tweede eeuw van onze jaartelling. Er zijn twee verhalen die we met deze heilige kunnen associëren. Eén verhaal is dat hij een Romeinse arts was die zich tot het christendom bekeerde en priester werd.
Zijn verhaal vond plaats in 270 na Christus, rond de tijd dat keizer Claudius II jongeren verbood om te trouwen. Hij dacht dat als ze zouden trouwen en kinderen zouden krijgen, ze geen goede soldaten zouden zijn.
Valentijn, de bekeerde priester, vond deze maatregel echter onrechtvaardig. Daarom besloot hij de huwelijken van jongeren in het geheim te sluiten, in tegenspraak met de orders van de keizer.
Claudius II hoorde van de ‘zonden’ van de priester, dankzij geruchten. Dus liet de keizer hem halen en de heilige maakte van de gelegenheid gebruik om met hem over zijn geloof te spreken. Blijkbaar luisterde hij goed naar de heilige, maar de gouverneur van Rome had een complot tegen hem beraamd. De keizer beval uiteindelijk om hem te onthoofden.
Een andere versie van het verhaal
Een andere versie van dit verhaal vertelt over een arts die priester werd en ook in het geheim bruiloften voltrok. Het verschil in dit verhaal is echter dat Valentijn, toen hij eenmaal door de keizer werd ontdekt, in een ellendige cel terechtkwam. Daar ontmoette hij de dochter van de cipier, die voor hem zorgde en hem vergezelde in die moeilijke tijd.
Uiteindelijk werd Valentijn verliefd op het meisje, maar juist op dat moment kreeg de keizer het bevel om hem te laten onthoofden. Hij had amper tijd om een bericht aan haar te schrijven, maar hij slaagde erin tijd te vinden om zijn liefde voor haar te verklaren en tekende het bericht met ‘Jouw Valentijn’.
Dit zou de oorsprong zijn van de eerste manieren om dit festival te vieren, wat eigenlijk niet meer inhield dan dat mensen liefdesbrieven aan elkaar schreven.
Pas in de 19e eeuw kreeg Valentijnsdag veel van de huidige kenmerken en tradities. Esther Howland, de dochter van een boekenverkoper, die onder de indruk was van een Engelse Valentijnskaart, had hier veel mee te maken.
Ze ontwierp er een aantal en vroeg haar broer om ze in de catalogus op te nemen, daar hij naar de Verenigde Staten ging om te verkopen. Het idee was een doorslaand succes.
Daarnaast besloot het inmiddels beroemde Hallmark Cards uit Kansas City in de Verenigde Staten in 1913 om massaal kaarten met liefdesboodschappen te printen, die ze Valentijnskaarten noemden. Sindsdien heeft het festival de kenmerken verworven die we er tegenwoordig het meest mee associëren.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Curá, J. M. (2000). San Valentín Country Club. O del equivocado empleo de la forma asociativa mercantil en zaga de una simple historia de amor. Publicado en LA LEY.