Vaders die voetafdrukken achterlaten in het hart van hun kinderen

Laten we de stereotypen opzij zetten en erkennen dat vaders ook angsten koesteren, voeden, verlichten en fungeren als prachtige emotionele figuren in het leven van hun kinderen. In feite zullen hun kinderen ze altijd met zich meedragen in hun hart.

Er zijn veel vaders die voetafdrukken achterlaten in de harten van hun kinderen. Het zijn figuren die ver verwijderd zijn van het klassieke beeld van de man die zich uitsluitend beperkt tot het zijn van de economische dienstverlener en alle opvoedingstaken aan hun partner delegeert. Dit zijn inderdaad vaders die ook de harten van hun kinderen voeden, bouwen en een prachtige afdruk achterlaten.

Jarenlang heeft de psychologie, net als andere wetenschappen, de rol van het ouderschap aan de kant geschoven. Onderzoeken hechtten niet veel belang aan de invloed ervan op de ontwikkeling van kinderen. Dus, als we het over gehechtheid hadden, waren vrouwen de enige partners die werden overwogen.

De band tussen vader en kind is echter net zo belangrijk in het leven van elk kind. In deze tijden van sociale veranderingen en herformuleringen is het zelfs tijd om veel van de stereotypen te deactiveren die vandaag de dag nog steeds in de samenleving bestaan. Want vaders verschonen ook luiers, troosten en voeden hun kinderen. Ze blijven ‘s nachts wakker en nemen soms zelfs het totale ouderschap op zich.

Vaders die voetafdrukken achterlaten in het hart van hun kinderen

Wat maakt iemand tot een goede vader of een goede moeder? Het toverwoord is betrokkenheid. Het hebben van een vader die constant betrokken is bij het leven van zijn kinderen, blijft hen voor altijd bij.

Het is een vorm van actieve en positieve deelname die echt heilzaam is. Bovendien moet de vaderlijke figuur gekwalificeerd zijn in de kunst van emoties, in staat zijn om hun kinderen zekerheid te geven en hun persoonlijke ontwikkeling te bevorderen.

De gezaghebbende en autoritaire vader is zelden in staat een significante en positieve bijdrage te leveren aan het emotionele leven van het gezin. In feite zouden vaders hun kinderen moeten helpen om te zijn wie ze werkelijk willen zijn.

Ze moeten energie geven, inspireren, respecteren en begrijpen. Ze mogen echter nooit proberen hun kinderen naar hun eigen beeld te vormen. Als ze dat doen, zijn ze schuldig aan het zijn van een narcistische ouder (Engelse link).

We noemden in het begin hoe de psychologie jarenlang de rol van de vader als gehechtheidsfiguur heeft verwaarloosd. Desalniettemin zijn er sinds een paar decennia meer wetenschappelijke bijdragen aan het licht gekomen die het belang van de vader benadrukken.

Een onderzoek (Engelse link) uitgevoerd door de Universiteit van Belfast, Oxford en Warwick (VK) beweerde bijvoorbeeld dat vaderlijke gehechtheid met name de psychosociale ontwikkeling van een kind bevordert.

Bovendien zal in gezinnen waar de moeder geen geldige en positieve genegenheid aan de kinderen kan bieden, als de gehechtheid van de vader optimaal is, dit bijdragen aan het mentale welzijn van de kinderen.

Mannelijkheid herkaderen: gevoelige vaders die weten hoe ze moeten liefhebben

Vaders die voetsporen achterlaten in het hart van hun kinderen, weten hoe ze aanwezig moeten zijn. Ook weten ze hoe ze liefde aan hun kinderen kunnen schenken. Ze doen dit door het klassieke schema van hegemonische en traditionele mannelijkheid opzij te zetten. Het soort dat een sterk, vastberaden beeld laat zien, maar hun emoties en gevoeligheid verbergt.

Goede vaders hebben een diepe band met hun kinderen vanaf het moment dat ze ze voor het eerst vasthouden. Ze laten zien hoeveel ze van hen houden, voor hen zorgen. Ze zullen contact maken met hun behoeften, hun angsten lessen, hun dromen koesteren en hen steunen en inspireren.

Daarnaast zijn zowel meelevend als empathisch en, net zo belangrijk, ze weten hoe ze een team moeten vormen met hun partners in relaties van gelijkheid, evenwicht en geluk.

Ze hebben ons geholpen te zijn wie we nu zijn

Ouders die voetafdrukken achterlaten in het hart van hun kinderen, dromen er niet van om succesvolle kinderen op te voeden. Ze willen de wereld alleen maar gelukkige mensen geven. Deze factor is bepalend in het leven van elk kind. Maar al te vaak worden moeders en vaders bijna coaches voor hun kinderen.

Ze verwachten namelijk het beste van hen: excelleren in hun studie en in sport. Ze verlangen ernaar dat ze de beste zijn, omdat ze dat zelf niet hebben gedaan. Niettemin willen goede ouders alleen dat hun kinderen opgroeien en gelukkig zijn. Dat ze kunnen zijn wat ze willen zijn en hun eigen doelen en dromen bepalen.

Degenen die vaders hebben die gemaakt zijn van dit materiaal, degenen die gevormd zijn door respect en niet door ambitie of overheersing, weten dat ze een echte schat van een vader hebben.

Mannen: hun weg vinden in een wereld vol stereotypen

Je bent je er misschien niet altijd van bewust, maar in onze huidige realiteit bestaan er nog steeds genderstereotypen die moeilijk te elimineren zijn. In dit specifieke geval hebben we het over de stereotypen die verband houden met het ouderschap.

Op dit moment hebben vaders bijvoorbeeld vaak moeite om openbare plaatsen te vinden om de luiers van hun kinderen te verschonen. Dat komt omdat deze ruimtes meestal alleen in damestoiletten voorkomen, niet in herentoiletten.

Bovendien blijven sommige vaders twijfelen of ze competente verzorgers zijn of in staat zijn om alleen een huis te runnen. Aan de andere kant slagen anderen erin om dagelijks om te gaan met de moeilijkheden van het ouderschap. Ze doen hun best voor hun kinderen. Daarbij negeren ze de mening van anderen die beweren dat er niets boven de liefde van een moeder gaat.

Er zijn veel vaders die voetafdrukken achterlaten in de harten van hun kinderen door hun best te doen en een onuitwisbare band met hun kinderen te creëren. Ze verdienen erkenning; vandaag, morgen en altijd.