Uit onderzoek blijkt dat tieners de stem van hun moeder niet meer horen
Tieners ontkoppelen zich van de stem van hun moeder. Dit komt deels omdat ze liever naar andere mensen luisteren. Hoewel deze uitspraak nogal radicaal klinkt, is het het resultaat van een onderzoek dat overeenkomt met eerder onderzoek. Deze hypothese zou ook verklaren waarom veel moeders zien hoe hun relatie met hun kinderen volledig verandert tijdens de adolescentie.
Direct of indirect zijn we bijna allemaal getuige geweest van deze mutatie op relationeel niveau die plaatsvindt in de adolescentie. Voor sommige moeders is het een opluchting. Voor anderen is het het begin van een rouwproces om die jaren die nooit meer terug zullen komen.
Op dezelfde manier als een moeder zich voorbereidt op de geboorte van haar kind, is het ook aan te raden dat ze zich voorbereidt op bepaalde voorzienbare evolutionaire veranderingen. Dit betekent dat ze actief kunnen zijn in plaats van alleen maar reactief. Bovendien zullen ze niet langer het gevoel hebben dat ze achter een op hol geslagen trein aanzitten.
Het centrale onderzoek in dit artikel beweert dat tieners hun moeders niet negeren omdat ze niet naar ze willen luisteren. Ze hebben ook geen bewuste filters opgezet om de suggesties van hun moeders af te wijzen. Het lijkt er zelfs op dat het een veel biologischer probleem is. In feite registreren ze de stem van hun moeder niet meer zoals in hun kindertijd.
Tieners ontkoppelen zich van de stem van hun moeder
Tienerhersenen vinden de stem van hun moeder niet meer zo bevredigend. Volgens een onderzoek (Engelse link) dat is gepubliceerd in het Journal of Neuroscience, kan deze sensatie voor een deel tot andere leiden.
Het onderzoek, waaraan alleen moeders en tieners deelnamen, maakte gebruik van fMRI’s om beelden te maken van actieve hersengebieden. Het leverde de eerste gedetailleerde neurobiologische verklaring op voor hoe tieners zich beginnen af te scheiden van hun ouders.
Aan het onderzoek namen 46 jongens en meisjes deel in de leeftijd van zeven tot zestien jaar. De onderzoekers konden getuige zijn van hun hersenactiviteit terwijl ze luisterden naar stemopnames van hun moeders en ook van onbekende vrouwen.
Het onderzoek gaf een gedetailleerde neurobiologische verklaring voor hoe tieners zich beginnen af te scheiden van hun ouders.
“Net zoals een baby weet hoe hij zich moet afstemmen op de stem van zijn moeder, weet een adolescent hoe hij zich moet afstemmen op nieuwe stemmen,” zei de hoofdauteur van het onderzoek, Daniel Abrams, Ph.D., klinisch universitair hoofddocent psychiatrie en gedragswetenschappen.
Een serie hersenscans
Zoals we al eerder zeiden, verandert in de adolescentie de oriëntatie op sociale doelen die niet gerelateerd zijn aan het gezin. Tieners willen zich daarom onderscheiden van hun ouders. Dit wordt weerspiegeld in de tijd die ze doorbrengen met hun leeftijdsgenoten.
Tot nu toe was er weinig bekend over de neurobiologische kenmerken van deze veranderingen. Functionele beeldvorming van de hersenen was echter zeer onthullend.
De verwerking van menselijke stemmen bij kinderen en adolescenten (in de leeftijd van zeven tot zestien jaar) leverde verschillende neurale signaturen op voor de stem van de moeder en voor onbekende stemmen. Deze belonings- en sociale waardesystemen bevinden zich in de nucleus accumbens en de ventromediale prefrontale cortex.
Jongere kinderen vertoonden meer activiteit in deze hersensystemen voor de stem van hun moeder in vergelijking met onbekende stemmen. Het tegenovergestelde effect werd echter vastgesteld bij tieners. Bij hen was er een grotere activiteit voor de onbekende stemmen in vergelijking met de moederstemmen.
Een spectaculaire verandering
Een onderzoeksteam van de Stanford University (VS) had eerder ontdekt dat in de hersenen van kinderen onder de 12 jaar het horen van de moederstem een uitbarsting van unieke reacties teweegbracht.
De veranderingen waren zo duidelijk dat de onderzoekers de leeftijd van een kind konden raden op basis van hoe hun hersenen reageerden op de stem van hun moeder.
Het onderzoek (Engelse link), gepubliceerd in 2016, toonde aan dat kinderen de stem van hun moeder met extreem grote nauwkeurigheid kunnen herkennen. Er worden speciale geluidssignalen geactiveerd, niet alleen in de auditieve verwerkingsgebieden van de hersenen, maar ook in veel gebieden die niet worden geactiveerd door onbekende stemmen.
Zo worden bijvoorbeeld beloningscentra, emotieverwerkingsgebieden, visuele verwerkingscentra en hersennetwerken (die bepalen welke binnenkomende informatie het meest in het oog springt) geactiveerd.
Zijn tieners zich bewust van wat ze doen?
“Luister je naar me?” Dit is een vraag die ouders vaak stellen aan hun verstrooide tieners, en het antwoord is waarschijnlijk “Nee.” Veel moeders voelen zich verdrietig als ze zich genegeerd voelen. Het is een emotie die sterker wordt als ze het heden vergelijken met de jaren waarin ze het middelpunt van de aandacht van hun kinderen waren.
Toch is het aan de andere kant, is het echt moeilijk voor tieners om te beseffen dat ze veranderen. In de regel worden ze zich daar pas bewust van als er al enige tijd een nieuwe dynamiek is.
Tieners willen gewoon samen zijn met de mensen die belangrijk voor hen zijn in hun leven. Ze hebben vrienden en nieuwe collega’s en willen tijd met hen doorbrengen. Bovendien wordt hun geest gevoeliger en voelen ze zich aangetrokken tot deze onbekende stemmen.
Beloningscircuits en hersencentra die prioriteit geven aan belangrijke stimuli worden meer geactiveerd door deze onbekende stemmen. Bovendien is de hersenactivatie die nieuwe stemmen produceert een fenomeen dat samenhangt met normale rijping op biologisch niveau.
“Een kind wordt op een gegeven moment zelfstandig en dat moet worden versneld door een onderliggend biologisch signaal. Het is een signaal dat adolescenten helpt om zich met de wereld bezig te houden en verbindingen te vormen die hen in staat stellen om sociaal vaardig te zijn buiten hun familie,” beweerde een van de auteurs van het onderzoek, Vinod Menon.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Abrams, D. A., Chen, T., Odriozola, P., Cheng, K. M., Baker, A. E., Padmanabhan, A., … & Menon, V. (2016). Neural circuits underlying mother’s voice perception predict social communication abilities in children. Proceedings of the National Academy of Sciences, 113(22), 6295-6300.
- Abrams, D. A., Mistry, P. K., Baker, A. E., Padmanabhan, A., & Menon, V. (2022). A Neurodevelopmental Shift in Reward Circuitry from Mother’s to Nonfamilial Voices in Adolescence. Journal of Neuroscience, 42(20), 4164-4173.
