Sulpiride: een antipsychoticum
Sulpiride is een antipsychoticum of neurolepticum. Het heeft een benzodiazepinestructuur en is geclassificeerd als een dopaminereceptorantagonist. Dopamine is een fundamentele neurotransmitter in het zenuwstelsel. In feite reguleert het een groot aantal reacties in het lichaam.
Dopamine is vooral belangrijk voor de motoriek omdat het de bewegingen van het lichaam reguleert. Bovendien werkt het in op emotionele reacties en sensaties, maar ook op cognitie en gedrag, onder andere.
Hoge dopaminegehalten worden in verband gebracht met psychische aandoeningen, zoals schizofrenie of psychosen. Om deze reden zijn veel antipsychotica antidopaminerge en blokkeren ze ook de effecten van deze neurotransmitter.
Sulpiride heeft bewezen een zeer effectief medicijn te zijn bij verschillende psychische stoornissen. Het is bijvoorbeeld effectief bij de behandeling van psychosomatische syndromen, seniele dementie, gastro-intestinale somatisaties en duizeligheid.
Het gebruik van sulpiride
Het therapeutische gebruik van dit medicijn zoals opgenomen in het technische gegevensblad van dit medicijn is als volgt:
- Behandeling van depressieve stoornissen met psychotische symptomen in combinatie met antidepressiva. Dit is bijvoorbeeld in gevallen waar antidepressiva alleen niet effectief zijn gebleken.
- Andere ernstige vormen van depressie die resistent blijken te zijn tegen antidepressiva.
- Behandeling van acute en ook chronische psychosen.
- Behandeling van duizeligheid in gevallen waarin er geen reactie is op de gebruikelijke antivertigineuze behandeling.
Zoals we eerder vermeldden, is sulpiride een antipsychoticum. Men gebruikt het echter niet alleen om psychische stoornissen te behandelen. Het is zelfs nuttig voor de behandeling van bepaalde neurologische aandoeningen. Bovendien is aangetoond dat het effectief is bij de behandeling van duizeligheid.
Dit is een symptoom dat ongeveer 23 procent van de algemene bevolking treft. Het is inderdaad een veelvoorkomende reden voor consultatie in de eerste lijn. Over het algemeen neemt de prevalentie ervan toe met de leeftijd.
Duizeligheid is een hallucinerend gevoel van beweging dat wordt veroorzaakt door een verandering van oriëntatie in de ruimte. De oorsprong ligt meestal in de structuren van het binnenoor of bijvoorbeeld ergens in de vestibulaire baan van het centrale zenuwstelsel.
Werkingsmechanisme
Sulpiride werkt als een specifieke antagonist van de dopamine D2- en D3-receptoren. Het effect hangt voornamelijk af van de toegediende dosis, die altijd door de arts moet worden voorgeschreven en daarnaast gecontroleerd.
Bij lage doseringen heeft het effect op psychotische stoornissen met negatieve symptomen. Op positieve symptomen heeft het echter nauwelijks effect. Niettemin kan het bij hogere doses positieve symptomen verbeteren bij patiënten met acute of chronische psychosen. Extreem hoge doses sulpiride kunnen kalmerende effecten hebben.
Wat betreft zijn antivertigineuze werking, blokkeert sulpiride D2-receptoren in het triggergebied van de chemoreceptor. Dit betekent dat het braken remt. Het werkt ook in op de regulerende mechanismen van evenwicht en het gevoel van ruimtelijke oriëntatie.
Sulpiride heeft een krachtig vestibulair onderdrukkend effect. In feite is het vooral nuttig bij de symptomatische behandeling van misselijkheid en braken die daarnaast gepaard kunnen gaan met duizeligheid en reisziekte. Het wordt over het algemeen oraal toegediend. In de meest ernstige gevallen kan het echter ook intramusculair worden toegediend.
Bijwerkingen
De meestvoorkomende bijwerkingen van sulpiride zijn:
- Slapeloosheid.
- Sedatie of slaperigheid
- Extrapiramidale stoornis.
- Symptomen van parkinsonisme.
- Schudden.
- Hyperprolactinemie.
- Constipatie.
- Verhoogde leverenzymen.
- Pijn op de borst.
- Gewichtstoename.
- Galactorroe (Engelse link).
Het is ook belangrijk om de arts op de hoogte te stellen van eventuele bijwerkingen die optreden tijdens de behandeling met dit medicijn. Bovendien, om interacties te vermijden, mag men de toediening ervan niet combineren met antiparkinson- of anti-aritmiemedicatie.
Daarnaast, om ongewenste effecten te voorkomen, moeten men de door de specialist aangegeven dosering en duur van de behandeling altijd respecteren.
In het geval van overdosering is er geen specifiek antidotum voor sulpiride. In dit geval zou de behandeling symptomatisch zijn en de hartfunctie onder controle houden. Aan de andere kant, in het geval van extrapiramidale symptomen, zouden anticholinergica worden toegediend.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Agencia Española de Medicamentos y Productos sanitarios (2018). Ficha técnica. Dogmatil. [Online] Disponible en: https://cima.aemps.es/cima/dochtml/ft/48556/FT_48556.html
- Martín-Aragón, S. (2004). Vértigo y mareo: revisión. Farmacia profesional, 18(5), 70-76.
- Martín-Aragón, S., & Bermejo-Bescós, P. (2011). Vértigo. Tratamiento farmacológico. Offarm, 30, 74-79.