Slaapapneu bij kinderen

Achter een kind dat snurkt en/of in bed plast, kan een gezondheidsprobleem schuilgaan. Slaapapneu komt niet alleen voor bij volwassenen, maar ook kleintjes hebben er last van. Bovendien kunnen de gevolgen ernstig zijn.

Slaapapneu bij kinderen is een ademhalingsaandoening die altijd aandacht behoeft. Volgens de Spaanse Vereniging van Eerstelijns Kindergeneeskunde heeft het namelijk een prevalentie van tien procent onder de kinderbevolking. Soms kan dit cijfer nog hoger zijn. In veel gevallen wordt het veroorzaakt door vergrote keelamandelen of adenoïden (neusamandelen).

Hoewel apneu bij volwassenen een terugkerende slaapstoornis is, wordt het nog steeds ondergediagnosticeerd. Dat komt omdat veel mensen aannemen dat snurken normaal is en dus niet ter zake doet. Wat het individu echter ervaart zijn korte ademstilstanden. Deze kunnen een gebrek aan zuurstof naar de hersenen, hartkwalen, hypertensie, enz. veroorzaken.

Bij kinderen kan deze aandoening ernstiger zijn dan bij volwassenen. Daarom is het van doorslaggevend belang dat ouders en verzorgers al vroeg aandacht besteden aan de kwaliteit van de slaap van hun kinderen. Geschat wordt dat de aandoening zich voor het eerst voordoet voor de leeftijd van vijf jaar. Het presenteert zich met complexere symptomen dan bij ouderen.

De symptomen van slaapapneu bij kinderen

Slaapapneu bij kinderen bestaat uit voortdurende episodes van ademstilstand tijdens hun nachtelijke rust. In feite zijn hun bovenste luchtwegen gedurende acht tot tien seconden geblokkeerd.

Een onderzoek (Engelse link) van het Universitair Ziekenhuis van Oulu (Finland) beweert dat elk kind dat snurkt aan obstructieve slaapapneu kan lijden. De onderzoekers ontdekten dat kinderen onder de twee jaar soms opvallend snurken tijdens het slapen.

Het is echter niet zo gemakkelijk om een diagnose te stellen. Dat komt omdat er verschillende tests nodig zijn om de aandoening te onderscheiden van primair snurken (gewoon en niet-pathologisch).

Belangrijkste kenmerken van slaapapneu bij kinderen

Snurken of luidruchtig ademen is het meestvoorkomende symptoom van slaapapneu bij kinderen. Dit kan al optreden bij baby’s van enkele maanden oud.

Onderzoek(Engelse link) van de Harvard Medical School in Boston en het Southwestern Medical Center van de Universiteit van Texas (VS) stelt dat sommige zuigelingen zowel een anatomische als fysiologische aanleg hebben voor luchtwegobstructie.

Dit kan hun groei belemmeren door een gebrek aan zuurstofvoorziening. In bepaalde gevallen kan het zelfs ten grondslag liggen aan plotseling overlijden. Als een baby snurkt, is het daarom belangrijk een kinderarts te raadplegen.

Naast snurken hebben kinderen tussen twee en tien jaar vaak last van het volgende:

• Bedplassen.
• Uitputting overdag.
• Gebrek aan concentratie.
• Prikkelbaarheid en slecht humeur.
• Hoofdpijn.
• Zweten.

De oorzaken van slaapapneu bij kinderen

Er zijn verschillende oorzaken van slaapapneu bij kinderen. De meestvoorkomende is vergrote amandelen of adenoïden. Deze problemen kunnen worden opgelost met gewone chirurgische ingrepen.

Andere factoren die in verband worden gebracht met deze ademhalings- en slaapstoornis zijn de volgende:

• Aangeboren afwijkingen van de luchtwegen. Voorbeelden hiervan zijn laryngomalacie, pyriforme apertuurstenose, hemangiomen, enz.
• Obesitas bij kinderen.
• Syndroom van Down en Pierre Robin-sequentie.

Diagnose

Als het erom gaat te weten of een kind aan obstructieve slaapapneu lijdt, is het niet voldoende om alleen maar te weten dat het snurkt. In feite zijn er meer variabelen die medici klinisch moeten analyseren om een nauwkeurige diagnose te kunnen stellen:

• De meest uitgevoerde test is slaappolysomnografie. Daarbij worden gedurende een of meer nachten de hersengolven van het kind, de hart- en ademhalingsfrequenties, het zuurstofgehalte in het bloed en de bewegingen van de ogen en benen geregistreerd.
• Urinaire biomarkers en rhinomanometrie.

Behandeling van obstructieve slaapapneu bij kinderen

De behandeling van deze aandoening hangt af van elk individueel geval. Sommige kinderen zullen bijvoorbeeld alleen een eenvoudige ingreep aan hun amandelen nodig hebben, terwijl anderen misschien moeten afvallen zodat hun ademhaling verbetert. Het belangrijkste is echter om naar de kinderarts en een kinderotolaryngoloog te gaan om de beste behandeling uit te zoeken.

Net als bij volwassenen is de meest gebruikte techniek de behandeling met positieve luchtwegdruk (PAP). Hierbij wordt het slapen verbonden met een machine die de luchtpijp openhoudt, dankzij het voortdurend onder druk pompen van lucht in de luchtwegen van de longen.

Tot slot moeten we niet vergeten dat snurken niet altijd normaal is. Zonder twijfel zal het begrijpen van het ontstaan ervan en het volgen van medische richtlijnen de kwaliteit van leven van de patiënt verbeteren. Bij kinderen is deze kwestie nog belangrijker.