Rituele smaad

Tegenwoordig manipuleren de digitalisering en de media de massa en maken ze het gemakkelijker dan ooit om een ​​individu op de knieën te krijgen dankzij laster. We hebben misschien geen inquisities meer, maar de samenleving lanceert vaak even wrede parallelle processen.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Cristian Muñoz Escobar.

Laatste update: 19 mei, 2023

Globalisering en digitale media hebben rituele smaad en laster tot een wijdverbreide praktijk gemaakt. Een voorbeeld hiervan is het ontslag door Google van de ingenieur James Damore. Hij werd beschuldigd van het schenden van de gedragscode van het bedrijf.

Damore publiceerde een document genaamd “Google’s Ideological Echo Chamber.” In dit memo bekritiseerde hij pro-diversiteitsmaatregelen. Volgens hem vertegenwoordigden ze een ideologische vooringenomenheid die de prestaties van Google negatief beïnvloedde.

Ongeacht de mening die we kunnen hebben over Damore, die later werd gepest, ondersteunt zijn geval het idee hoe het collectieve denken de overhand krijgt en het subjectieve onderdrukt. In feite geldt wat politiek correct is en de mening van de meerderheid en de dominante groep. Daarom intimideren ze iedereen die hun normatieve systeem van waarden en overtuigingen durft te bekritiseren.

De Amerikaanse onderzoeker Laird Maurice Wilcox beweert dat rituele laster tot elke prijs, met slinkse retoriek, manipulatie en ongerechtvaardigde en pretentieuze publicaties, de reputatie of status van een individu wil vernietigen.

Het doel is om hun standpunten of meningen te vervormen, hun spraak het zwijgen op te leggen, en te voorkomen dat anderen of de publieke opinie hen voorzichtig en objectief analyseren.

Rituele smaad

Het Cambridge Dictionary definieert smaad als “Het beschadigen van de reputatie van iemand of een groep door slechte dingen over hem te zeggen of te schrijven die niet waar zijn.”

In uitgebreidere termen omvat smaad de intentie om het publieke imago van een individu te beschadigen via bevooroordeelde beschuldigingen die een directe aanval zijn op zijn waardigheid en eer. Het is mogelijk om iemand te belasteren vanwege een specifiek aantoonbaar feit. Er ontstaan echter problemen wanneer smaad wordt uitgevoerd met leugens.

Virtuele smaad verschilt van laster. Dat komt omdat het een opzettelijke, openbare, georganiseerde en agressieve uiting is tegen een individu, entiteit, bedrijf of groep. Het doel is om hun goede naam te ondermijnen. Bovendien om elke mogelijke invloed die ze zouden kunnen hebben op bepaalde sectoren van de samenleving teniet te doen.

Kenmerken van rituele smaad

Deze vorm van smaad dient als waarschuwing voor wie openlijk durft te spreken over een taboe-onderwerp. Uiteindelijk laat de maatschappij ze in de steek en bezoedeld hen, zonder kans op verlossing.

We moeten verduidelijken dat dit soort smaad niets te maken heeft met religie, esoterie of mystiek. Het is ritueel omdat het geprogrammeerde en voorspelbare patronen volgt, gebaseerd op de volgende punten.

Taboes schenden

Het gemarkeerde of aangegeven individu moet direct of indirect over het taboe-onderwerp spreken, of zich ermee identificeren, ook al is het in mindere mate. Dit geeft andere mensen de gelegenheid om hen tot slachtoffer van laster en voorwerp van sociale afwijzing te maken.

Het karakter van het slachtoffer ligt onder vuur

Op dit punt is het de bedoeling de persoonlijkheid van het slachtoffer te vermoorden. De lasteraars vallen hun meningen of stelsels van geloof en waarden aan, op een oppervlakkig niveau, om hun karakter zoveel mogelijk te denigreren.

Geen recht op debat

Wil dit soort smaad zijn slachtoffer in bedwang houden, dan moet het lasterlijke individu of de groep hem verhinderen zijn mening te uiten of zijn standpunt in een debat toe te lichten. In feite onderdrukken of censureren ze hun meningsuiting.

Hun doel is die te veroordelen en de aandacht af te leiden van elk bewijs dat die mening ondersteunt. Het bewijs dat het slachtoffer zou kunnen bevrijden van de druk die ze uitoefenen.

Publieke slachtoffers

De gemakkelijkste doelwitten van smaad zijn publieke figuren. Dit komt door hun blootstelling aan een brede sector van de samenleving en de publieke opinie.

Andere mensen

Het is meestal echt effectief om andere mensen aan te zetten/aan te sporen tot dezelfde maatschappelijke rol, zodat zij ook het slachtoffer belasteren. Iemand die bijvoorbeeld rituele laster wil toepassen op een politicus kan anderen, vooral zijn politieke tegenstanders, uitnodigen om mee te doen.

Ontmenselijking van het slachtoffer

Om het slachtoffer te ontmenselijken moeten de lasteraars anderen doen geloven dat het slachtoffer te identificeren is door zijn of haar opvattingen of stelsels van overtuigingen en waarden en zijn of haar houding, en niet als individu, in de echte zin van het woord.

Als het slachtoffer zichzelf bijvoorbeeld als revolutionair beschouwt, zal hij of zij geïdentificeerd worden door de ergste negatieve voorstellingen van gewelddadige en bloedige revoluties in de geschiedenis.

De omgeving van het slachtoffer

Defamers zetten het slachtoffer ook onder druk door zijn of haar naasten lastig te vallen, te vernederen en belachelijk te maken (Spaanse link). Een leraar kan bijvoorbeeld ontslagen worden bij hun onderwijsinstelling. Bovendien zal druk worden uitgeoefend op andere organisaties waarvoor ze werken om hen te ontslaan.

Het elimineren van de kans van het slachtoffer om zich te verdedigen

Elke verklaring die het slachtoffer geeft om zijn goede naam te verdedigen zal men onbeduidend vinden. In feite zullen ze elke verklaring afwijzen. Men zal ze zien als verzwarende en bedreigende argumenten.

Het slachtoffer straffen

Rituele smaad straft het slachtoffer en tast zijn goede naam aan. Het intimideert en terroriseert, via onbewuste collectieve angst, de verspreiding van desinformatie. Het geeft ook geloofwaardigheid aan kwaadaardige tekens, symbolen en toespraken.

Deze lastercampagnes worden gevoed door de emotionele impulsen, irrationele gedachten en vooroordelen van het slachtoffer. De lasteraars vermommen de onwaarheden als onweerlegbare waarheden. Als ze echter overdrijven, kunnen ze onbedoeld hun slechte bedoelingen met het slachtoffer onthullen. Hierdoor zullen ze falen in hun doel.

In het licht van het bovenstaande moeten we voorzichtig zijn bij het analyseren van situaties. We moeten ook kalm blijven en geen meningen geven die we niet kunnen ondersteunen met degelijke argumenten.

Dit is nog belangrijker wanneer iemands reputatie op het spel staat. We moeten er namelijk voor zorgen dat we onze persoonlijke criteria afschermen tegen elke vorm van vooroordeel en valse informatie.