Drie patriarchale overtuigingen die de lichamelijke genezing van vrouwen belemmeren

Het patriarchaat zou kunnen worden omschreven als een ideologie die wordt uitgedrukt in sociale gebruiken die ongelijkheid in het nadeel van vrouwen veroorzaken. Zouden deze sociale orde en de patriarchale overtuigingen die haar in stand houden echter het genezingsproces van het vrouwelijke geslacht kunnen beïnvloeden? Lijden wij vrouwen nog altijd lichamelijk onder de gevolgen van een patriarchale samenleving?

In haar boek, Women’s Bodies, Women’s Wisdom, legt dr. Christiane Northrup uit dat het onmogelijk is om als vrouwen te genezen, zolang we sommige patriarchale overtuigingen, die we onbewust hebben geërfd en overgenomen, niet onder de loep nemen en proberen te veranderen.

Om te beginnen is de westerse samenleving sterk geïnspireerd door de joods-christelijk zienswijze die, naast andere absurditeiten, stelt dat het vrouwelijk lichaam en diens seksualiteit – gerepresenteerd in Eva – verantwoordelijk is voor de val van de mensheid.

Mooie, vrije, gekke vrouwen

In relatie tot ziekte, stelt Northrup dat vrouwen ziek worden wanneer ze elkaar fout behandelen. Daarnaast legt ze ook uit dat wanneer we ziek worden, we verzorgd worden door een patriarchaal medisch systeem dat ons lichaam vaak bekladt. Northrup wijst drie fundamentele patriarchale overtuigingen aan die voorkomen dat we als vrouwen de juiste zorg ontvangen:

Eerste overtuiging: de ziekte is de vijand

Deze gedachte kan ervoor zorgen dat we ons lichaam gaan zien als onze tegenstander, met name wanneer het ons boodschappen doorgeeft die we niet willen horen. Dit is een element dat veel pijn kan veroorzaken, iets negeren dat eigenlijk een immense bron van genot kan zijn. Volgens de auteur, is het inherent aan onze cultuur om het lichaam als boodschapper te vernietigen, samen met de boodschap die het brengt.

Het lichaam kan echter het beste genezingssysteem worden waar we over beschikken, zolang we maar weten hoe we ernaar moeten luisteren. Zonder in te gaan op het seksuele aspect, zorgt lichamelijke beweging ervoor dat we endorfines aanmaken waar we blij, levendiger en energieker van worden.

Tweede overtuiging: de medische wetenschap is almachtig

Deze overtuiging is gebaseerd op de mythe aangaande ‘medische goden’, die we allemaal geloven omdat we gebrainwasht zijn om er in te geloven. Het is het idee dat doktoren meer weten over ons lichaam dan wijzelf, en dat ze daardoor de enigen zijn die ons kunnen genezen.

Hierdoor vergeten we echter een heel simpel gegeven, dat elke vrouw in staat is om een heleboel kennis over zichzelf te vergaren. In die zin kan een dokter heus behulpzaam zijn, maar zal dit niet veel opleveren als hij niet luistert naar wat de vrouw te zeggen heeft.

Derde overtuiging: het vrouwelijk lichaam is abnormaal

De patriarchale manier waarop het vrouwelijk lichaam wordt beklad ligt ten grondslag aan de angst die veel mensen ervaren aangaande hun eigen lichaam en diens processen, tot op het punt dat ze er een ware afkeer tegen voelen. In haar boek, herinnert Christiane Northrup ons eraan dat er geen enkele wetenschappelijke studie bestaat die met volledige precisie in elke omstandigheid kan verklaren hoe en waarom het lichaam op een bepaalde manier reageert.

Alyson McGregor, dokter op de spoedeisende hulp, legt uit dat 80% van alle medicijnen die er gebruikt worden in de Verenigde Staten nodig is voor de secundaire gevolgen waar vrouwen aan lijden. De reden: de dieren die in laboratoria worden gebruikt voor medische studies zijn mannelijk, en hun lichaamscellen daardoor dus ook, waardoor het referentiepunt voor medische studies uitsluitend mannelijk is.

Emotionele loskoppeling als gevolg van deze patriarchale overtuigingen

De patriarchale cultuur heeft ervoor gezorgd dat we onbewust gewoontes hebben aangeleerd die ernstige gevolgen kunnen hebben voor zowel ons lichaam als onze geest, omdat ze voorkomen dat we contact maken met onze emoties om te begrijpen wat er werkelijk met ons aan de hand is. Een patriarchale maatschappij gaat ook gepaard met de neiging om de gevoelens van vrouwen te ondermijnen, ze te ontkennen of onderschatten, waardoor ze ook moeilijker geaccepteerd kunnen worden.

Veel vrouwen schamen zich misschien om hun gevoelens uit te drukken, omdat ze hiermee het risico lopen om niet serieus genomen te worden of zwak over te komen. Deze afstand zorgt ervoor dat we in een staat van lijden blijven verkeren, die hoe langer we erin blijven hangen, steeds groter wordt.

Hoe kunnen we ons tegen deze patriarchale overtuigingen verzetten?

De eerste stap om een positieve verandering in ons leven, en met name in onze gezondheid teweeg te brengen, is om een naam te geven aan de ervaringen die we op dit moment meemaken en om onszelf toe te staan deze ervaringen volledig te voelen, zowel emotioneel als spiritueel en lichamelijk.

Wanneer we ons emotionele leed eenmaal erkennen en loslaten, komen we gelijk weer meer in contact met onszelf. En daardoor zullen we in staat zijn om onze specifieke behoeftes weer te ontdekken.

Bovendien zijn we, door onszelf te bevrijden van dit leed en de zorgen die ermee gepaard gaan, in staat om de energie te herstellen die ons lichaam nodig heeft om zichzelf te genezen. Daarnaast is het ook belangrijk om die patriarchale overtuigingen te vervangen door andere overtuigingen die nuttiger zijn, zoals het idee dat het vrouwelijk lichaam over een groot vermogen beschikt om weerstand te bieden en zichzelf gezond te houden. Met andere woorden, om zichzelf te genezen.