3 interessante ideeën over parallelle universums
Bijna iedereen heeft gehoord van de indrukwekkende hypothese van parallelle universums. Hoewel het idee tot het gebied van de fysica behoort, zijn de ideeën en implicaties ervan zo breed dat het bijna alle andere vakgebieden overlapt.
In feite kan het bespreken van de hypothese van parallelle universums zelfs vragen oproepen over de zin van het leven. Dit komt omdat deze hypothese onze basisveronderstellingen over leven en dood in twijfel trekt.
“Al het bewijsmateriaal toont aan dat God eigenlijk nogal een gokker was, en het universum is een groot casino, waar dobbelstenen worden gegooid en roulettewielen draaien bij elke gelegenheid.”
– Steven Hawking –
De hypothese van het parallelle universum is een unieke combinatie van de relativiteitstheorie en de kwantumfysica. Kortom stelt het idee voor dat er niet slechts één universum is, maar meerdere universums die gelijktijdig bestaan in dezelfde ruimte en tijd. Er zijn nogal wat interessante ideeën over het onderwerp. Laten we een kijkje nemen naar drie van hen.
1. Iedereen heeft een oneindig aantal levens
Volgens de hypothese van de parallelle universums kan het bestaan van elke persoon zich op een oneindig aantal manieren ontwikkelen. Net als bij een “Kies je eigen avontuur” verhaal. Als iemand op een kruispunt staat en naar rechts gaat, zullen ze een bepaald aantal ervaringen tegenkomen. Maar links gaan zou een geheel andere reeks ervaringen veroorzaken en elke keuze creëert een nieuw universum.
Volgens deze hypothese leeft iedereen een oneindig aantal gelijktijdige levens. Dezelfde persoon kan rijk zijn in het ene universum en een bedelaar in het andere. Of ze kunnen zelfs sterven in sommige universums terwijl ze in anderen blijven leven.
Vreemd genoeg bestaat er vanuit het oogpunt van de hypothese van de parallelle universums geen dood. Als iemand in één universum sterft, leven ze nog steeds in vele anderen. Als er een oneindig aantal universums is, is het leven ook oneindig. Dit is misschien één van de meest verontrustende implicaties van deze hypothese.
2. Parallelle universums zijn niet detecteerbaar
Sommige natuurkundigen denken dat we parallelle universums niet kunnen waarnemen, simpelweg vanwege onze beperkte zintuigen. Mensen hebben slechts vijf zintuigen en kunnen er geen enkele van gebruiken om alternatieve werkelijkheden te ontdekken.
Menselijke zintuigen stellen ons in staat om te communiceren in drie dimensies. Maar volgens de hypothese van de parallelle universums zijn er veel meer dimensies. We hebben eenvoudigweg niet het vermogen om andere dimensies waar te nemen of te detecteren.
Er is ook een theorie dat alternatieve universums totaal verschillende fysieke wetten zouden kunnen hebben. Zwaartekracht of elektromagnetisme zou bijvoorbeeld anders kunnen werken. Daarom zou ons begrip van de wereld onder deze omstandigheden nutteloos of niet relevant kunnen zijn. Daarom is het detecteren van alternatieve of parallelle universums in principe onmogelijk.
3. Parallelle universums communiceren niet
Net zoals de naam doet vermoeden, bestaan parallelle universums parallel. Net als parallelle lijnen raken ze elkaar nooit, ook al zijn ze permanent naast elkaar. Er wordt gesuggereerd dat een botsing van parallelle universums zoiets als de Big Bang zou kunnen veroorzaken, wat een onmetelijke krachtige explosie betekent die zelfs nog meer universums creëert.
Sommige natuurkundigen werkten samen om de M-theorie te creëren die voorstelt dat het universum bestaat uit driedimensionale membranen die branen worden genoemd. Om het te illustreren, stel je een bioscoop voor. Hoewel de kijker zich in een driedimensionale wereld bevindt, lijkt de geprojecteerde film een tweedimensionale realiteit te zijn. Als de kijker de film binnen zou kunnen gaan, zou hij in een driedimensionale realiteit zijn. Maar de andere kijkers zouden de film in twee dimensies blijven bekijken.
Volgens de M-theorie is het universum als die bioscoop, met een enorme groep projecties. Verschillende films worden tegelijkertijd geprojecteerd, maar ze zijn volledig onafhankelijk van elkaar. In dezelfde lijn is een multiversum een groep naast elkaar bestaande maar onafhankelijke universums.
Dit is natuurlijk een zeer elementaire en beknopte verklaring van de hypothese van parallelle universums. Het is een zeer complexe hypothese die door veel mensen eerder als sciencefiction wordt beschouwd dan de realiteit. Dat gezegd hebbende, veel belangrijke natuurkundigen hebben jaren gewijd aan het bestuderen ervan. Onder hen was Steven Hawking, die aan de hypothese werkte toen hij plotseling stierf. Tenminste in dit universum.
