Oudere broers en zussen zijn tegelijk je superhelden en je beste vrienden
Oudere broers en zussen zijn altijd een beetje superhelden, hoewel sommigen (terecht) zeggen dat ze soms ook superdeugnieten zijn. De speciale positie van het eerste kind brengt meestal veel voorrechten met zich mee, maar tegelijk ook lasten en moeilijkheden. Want bij het eerste kind zijn de ouders vaak met vallen en opstaan de zware taak van het ouderschap aan het leren. Tegelijkertijd leren de kinderen ook om “volwassen” te zijn.
De oudere broers en zussen zijn de kinderen die de weg vrijmaken voor de kinderen die na hen komen. Zij zijn diegenen die in hun eentje voor de eerste keer naar school moeten gaan. Dat is hoe zij hun jongere broers en zussen kunnen vertellen hoe zij met hun eerste dag moeten omgaan. Ze zullen er ook zijn om de jongere kinderen gedurende de schooljaren tegen alle gevaren te beschermen. Bovendien leren zij de anderen hoe ze verschillende spelletjes moeten spelen of voor zichzelf opkomen. Oudere broers en zussen wijzen altijd de weg.
“De eerstgeborene in elk gezin droomt altijd van een denkbeeldige broer of zuster om voor hem te zorgen.”
-Bill Cosby-
Het gebeurt vaak dat oudere kinderen een soort verlengstuk worden van de moeder- en de vaderfiguur. Ze zijn als het ware alles in één. Wanneer de ouders afwezig zijn, zijn zij verantwoordelijk. Maar aangezien ze noch de moeder, noch de vader zijn, worden ze uiteindelijk ook de beste vrienden en de “geheimhouders” van stoute daden!
Oudere broers en zussen die voor de kleintjes zorgen
Het eerste wat vele ouders bij de oudere kinderen inprenten, is dat ze een voorbeeld moeten zijn voor de kleintjes. Dit betekent dat ze van dichterbij gecontroleerd zullen worden. Er zal ook minder verdraagzaamheid zijn voor hun daden. Hij of zij is het kind dat vóór de anderen de confrontatie met de risico’s en de moeilijkheden moet aangaan. Ze zijn ook de kinderen van wie verwacht wordt dat ze voor de kleintjes zorgen en voor hen instaan.
Tegenwoordig is de wet strikter. Maar nog geen dertig jaar geleden was het niet ongewoon dat een achtjarige jongen zorg droeg voor een kind van vijf jaar oud. Het verschilt van gezin tot gezin. Maar in bijna alle gezinnen vragen de ouders vaak aan het oudste kind om een deel van hun ouderlijke verantwoordelijkheden op te nemen. Dit geeft het oudere kind een speciale vorm van gezag. Maar het veroorzaakt ook druk en soms angst.
Lasten en verantwoordelijkheden
Een oudere broer kan zich overbelast voelen door de verantwoordelijkheden of door de oneerlijke behandeling in vergelijking met de anderen. Dan is het mogelijk dat hij verschillende karakterproblemen ontwikkelt. Hij kan dingen uitwerken op de jongere kinderen. Dat is een gevolg van de buitensporige last die hij op zijn schouders draagt. Als hij anderzijds erg bang is van zijn ouders, kan hij dingen doen in zijn eigen nadeel in plaats van de zorg voor zijn broers en zussen op een nadelige manier te beïnvloeden.
Het is erg gebruikelijk dat de oudste broer of zus een angst ontwikkelt om de regels te breken. Dit is vooral te wijten aan het feit dat zijn ouders hem er voortdurend aan herinneren dat hij verantwoordelijk is voor de handhaving van de regels. Als ze aan de andere kant hun verantwoordelijkheden niet vervullen, kunnen ze zich schuldig voelen. Net als ouders de oudere kinderen meer verantwoordelijkheden geven, zouden ze hen eigenlijk ook meer moeten belonen wanneer ze die taken goed uitvoeren.
Wat alleen oudere broers en zussen weten
Alleen oudere kinderen kunnen ervaren en begrijpen hoe het voelt wanneer je met bepaalde situaties geconfronteerd wordt. Op dat vlak zullen ze altijd een beetje een superheld zijn. Het is waar dat ze soms profiteren van hun positie. Maar ze zijn ook die “redder” die nu en dan verschijnt om zijn broers en zussen te redden van verschrikkelijk gevaar. De jongere kinderen aanbidden en haten hen tegelijkertijd. Maar wat er ook van zij, ze zijn voor hen altijd een referentie.
Onze oudere broers en zussen zijn uniek
Dit zijn enkele dingen die hen uniek maken:
- Zelfs al zijn ze veel ouder, toch verwachten de andere kinderen dat ze optreden als hun bewakers of beschermers.
- Ze hebben geleerd hun speelgoed, vrijheid en wensen op te geven ten voordele van de jongere kinderen.
- Ze vinden het moeilijk om te begrijpen dat hun jongere broers en zussen soms een spel winnen of iets bereiken voordat zij dat doen.
- Diep van binnen weten ze dat ze het proefkonijn zijn in de vele mislukte experimenten van hun ouders.
- Ze geven zichzelf het recht hun jongere broers en zussen te kwellen. Maar ze zullen nooit toelaten dat een vreemde hen ook maar de minste schade toebrengt.
- Tegenover de jongere kinderen scheppen ze op. Want wanneer ze in de adolescentie komen, verwerven ze nieuwe rechten en voordelen.
Onze oudere broers en zussen verdienen een grote “dankjewel” vanuit de grond van het hart van hun jongere broers en zussen. Door ons tegen gevaar te beschermen hebben ze ons terwijl we opgroeiden, in ontelbare situaties een reddingslijn geboden. Wanneer we aan onze ouders moesten bekennen dat we iets verkeerd gedaan hadden, waren zij voor ons net een brug. Ze hielpen ons in staat te zijn onze ouders te confronteren. Ze hebben ons verdedigd, zorg voor ons gedragen en ons aangemoedigd. Onze oudere broers en zussen zijn zonder twijfel één van de pijlers waarmee we zijn opgegroeid. Het was een voorrecht!
