Ouder worden is een privilege dat velen ontzegd wordt
Oud worden is een privilege, een kunst, een geschenk. Het verzamelen van grijze haren, het elke keer weer opnieuw een velletje van je kalender scheuren en het vieren van nog een verjaardag zouden altijd dingen moeten zijn waar je blij van wordt. Blijdschap voor het leven en alles wat het inhoudt om hier te zijn.
Het leven heeft de eigenaardige neiging om met de tijd tussen onze vingers door te glippen, waardoor we rimpels krijgen in ons gezicht en pijntjes en kwaaltjes voelen over ons hele lichaam. Dit is echter allemaal een weerspiegeling van het leven, iets waar we enorm trots op kunnen zijn.
We moeten dankbaar zijn voor de kans om ouder te kunnen worden, omdat we hierdoor ook de kans krijgen om tijd door te brengen met de mensen om wie we het meeste geven. We kunnen genieten van de mooie dingen in het leven, lachen en door middel van onze aanwezigheid aan een betere wereld bouwen.
Rimpels herinneren ons aan de momenten waarop we hebben gelachen
Rimpels zijn een eerlijke en mooie weerspiegeling van onze leeftijd, geteld aan de hand van de glimlachen op ons gezicht. Wanneer deze rimpels zich echter beginnen te vormen, doen ze ons realiseren hoe kortstondig en vluchtig het leven is. Als gevolg hiervan storen onze rimpels ons en voelen we ons er ongemakkelijk over, terwijl ze eigenlijk een bron van geluk zouden moeten zijn. Hoe komt het dat we zo droevig kunnen worden van de mogelijkheid om te leven?
Omdat we bang zijn om oud te worden, om onze vaardigheden te verliezen. Omdat we ouderdom zien als een soort straf, die op een kleinerende en vernederende manier wordt uitgedeeld. Tegelijkertijd zorgt het gegeven dat we ouder worden ervoor dat we terugkijken op ons leven en ons afvragen wat we met ons leven gedaan hebben.
Wees dankbaar voor elk jaar dat je voltooit
We zouden het leven dankbaar moeten zijn voor de kans om hier te blijven en het vermogen om er bewust van te genieten. Wat heeft het voor zin om verdrietig te zijn en te klagen over het feit dat je mogelijkheden hebt? Is het niet zo dat we er eigenlijk alles voor over zouden hebben om de mensen die we verloren zijn weer aan onze zijde te hebben? Waarom zien we het leven niet tegemoet en stoppen we ons te verbergen voor onze reis?
Ouder worden zou een bron van geluk moeten zijn. Elke dag staat gelijk aan 1440 minuten van nieuwe opties, geweldige gedachten, honderden verschillende gevoelens. Elke seconde geeft ons de kans om dingen te ervaren en om gebruik te maken van alle opties die onze omgeving ons biedt.
Elk jaar is een medaille, een kans om herinneringen te koesteren, om ons bepaalde momenten eigen te maken, om de kaarsjes met kracht en trots uit te blazen. Verlang er daarom naar om je dromen, seconden, minuten, uren, dagen, maanden, jaren waar te maken… En zorg er bovenal voor dat je in staat bent om elk jaar te vieren met de mensen om je heen. Hopelijk zul je jezelf op een dag gerimpeld, gelukkig en voldaan kunnen zien.
Hoe oud ben ik?
Ik heb de leeftijd waarop alles veel rustiger lijkt, maar ik toch de interesse heb om verder te groeien.
Ik heb de leeftijd waarop ik mijn dromen met mijn vingers aan kan raken en mijn verlangens overgaan in hoop.
Ik heb de leeftijd waarop liefde soms net een gekke vlam is, begerig om door het vuur van verlangen en passie verteerd te worden. En op andere momenten is het een veilige haven van rust, net als een zonsondergang op het strand.
Hoe oud ben ik? Ik hoef dit niet met een getal bij te houden, vanwege de verlangens die ik heb vervuld, de tranen die ik gedurende mijn reis gelaten heb nadat ik neerkeek op mijn gebroken dromen… Ze zijn veel meer waard dan dat.
Wat maakt het uit of ik twintig, veertig of zestig wordt? Het enige dat er toe doet, is hoe oud ik me voel.
Ik heb de leeftijd die ik moeten hebben om me vrij en zorgeloos te voelen. Om zonder angst verder te gaan op mijn weg neem ik de ervaring die ik heb opgedaan en de kracht van mijn verlangens met me mee. Hoe oud ben ik? Wat maakt het uit!
Ik ben oud genoeg om angst te verliezen en te doen wat ik wil en waar ik me naar voel.
-José Saramago-
Tussen onze jeugd en onze volwassenheid gaat het leven vliegensvlug voorbij
Treur niet om het gegeven dat je oud wordt. Het leven is een geschenk en we zijn niet allemaal bevoorrecht om ervan te genieten. Het is een pot vol zuchten, struikelingen, pleziertjes, leerervaringen en pijn. Daarom is het leven zelf juist zo geweldig.
En dat is ook de reden waarom het van essentieel belang is om te profiteren van elk moment, om je elk moment eigen te maken en je bevoorrecht te voelen. Het vergaren van jeugd is een kunstvorm waarbij je het leven in je jaren belangrijker maakt dan de jaren in je leven. Kortom, een kunstvorm waarbij je betekenis geeft aan je bestaan.
Het maakt niet uit of je grijs wordt en rimpels krijgt, als je lichaam elke ochtend om een wapenstilstand vraagt. Hetgeen werkelijk van belang is, is groei.