Onverzoenlijkheid, het probleem van een gesloten geest
Onverzoenlijkheid kan op veel verschillende manieren worden beschreven. Over het algemeen wordt echter aangenomen dat deze mensen bekrompen zijn. Ze zijn buitengewoon moeilijk om mee te leven omdat ze vasthouden aan hun eigen perspectief en weigeren rekening te houden met de mening van iemand anders.
Is dit een mentale stoornis? Nee. Omdat je een persoonlijkheidskenmerk geen klinische aandoening kunt noemen.
Sommige mensen hebben zelfs een problematische manier om de wereld te zien, wat invloed heeft op de manier waarop ze zich gedragen. Dit betekent dat anderen het moeilijk hebben om met hen om te gaan omdat hun persoonlijkheid verandert.
Vreemd genoeg zijn er maar heel weinig studies over dit type persoonlijkheid. Misschien is er niet genoeg hard bewijs beschikbaar. Toch zullen we proberen een kijkje te nemen in de wereld van deze vastberaden en cognitief conservatieve mensen.
Hoe zijn onverzoenlijke mensen?
Iedereen heeft het recht om onverzoenlijk te zijn als ze worden geconfronteerd met iets dat ze niet leuk vinden of dat niet in overeenstemming is met hun waarden. Respectvol voor jezelf opkomen is zelfs een van de meest elementaire aspecten van je repertoire voor sociale vaardigheden. Dit soort gedrag zou echter niet constant moeten zijn.
Dit laatste is wat een onverzoenlijk persoon definieert. Ze zijn hardnekkig vijandig en hebben een echte smaak voor conflicten. Bovendien zijn ze nooit gelukkig en zijn ze experts in de kunst van koppigheid.
Zoals we hierboven vermeldden, zijn er niet veel studies over dit specifieke persoonlijkheidskenmerk. Eén gebied van de psychologie heeft echter interesse getoond.
De sociale psychologie is altijd geïnteresseerd geweest in het verdiepen in de processen van weerstand tegen verandering (Zuwerink & Devine, 1996). Wat maakt dat iemand weigert van gedachten te veranderen om een ruzie te beslechten?
Waarom kunnen sommige mensen geen rekening houden met andere argumenten dan die van henzelf, zelfs als ze net zo legitiem zijn? Een studie uitgevoerd door de Rey Juan Carlos Universiteit in Madrid (Spanje) geeft enkele antwoorden.
De kenmerken van onverzoenlijkheid
We kennen allemaal wel iemand met wie het moeilijk praten is en en waarmee je moeilijk overeenstemming kunt bereiken. Het kunnen vrienden, collega’s, buren of zelfs familieleden zijn. Deze koppigheid, gecombineerd met egoïsme, staat bekend als onverzoenlijkheid. Onverzoenlijke mensen vertonen het volgende:
- Cognitieve inflexibiliteit. Ze kunnen hun manier van denken niet veranderen. Dit vermogen is echter essentieel zodat mensen kunnen leren door de integratie van nieuwe kennis.
- Psychologische reactantie. Brehm stelde deze theorie voor. Het definieert situaties waarin een persoon automatisch normen, suggesties of uitspraken verwerpt die vreemd zijn aan de hunne. Sterker nog, ze zien ze als een uitdaging voor hun vrijheid.
- Ze zijn altijd alert. Ze zijn ook erg gevoelig voor het gedrag en de opmerkingen van anderen. In feite interpreteren ze vaak het minste of geringste als een belediging van hun waardigheid.
- Cognitief conservatisme. Dit verwijst naar mensen die weigeren van gedachten te veranderen en anders te denken. Bovendien tonen ze een duidelijk onvermogen om flexibel op te treden wanneer de omstandigheden om verandering vragen.
- Ze houden onredelijk vast aan bepaalde gedachten om hun gevoel van controle en veiligheid te vergroten. Dit komt voor in situaties waarin ze vasthouden aan hun ideeën, vooroordelen en stereotypen omdat ze willen dat de wereld voorspelbaar is. In feite wordt alles wat anders is dan wat ze geloven en dat hun eigen uitgestippelde wereld uitdaagt, een bedreiging, en ze reageren dienovereenkomstig.
Omgaan met onverzoenlijkheid
Hoe leef je met mensen met wie je niet eens kunt praten? Hoe kun je afspraken maken met mensen die het gewoon nergens mee eens zijn? Het lijkt buitengewoon moeilijk. Je hebt echter iets in je voordeel. Je weet waar hun gedrag vandaan komt. Niets kan meer instrumenteel zijn dan deze kennis. Hier zijn enkele strategieën om je te helpen omgaan met onverzoenlijke mensen.
Hoe overleef je chronische onverzoenlijkheid?
Het dagelijks leven navigeren met een chronisch onverzoenlijk persoon vereist geduld en gemoedsrust. Als je je zenuwen verliest, betreed je het rijk van het onverzoenlijke en verlies je het volledig.
Je moet dit soort mensen altijd een stap voor zijn. Een manier om dit te bereiken is door het mentale evenwicht te hebben dat ze missen. Hier zijn enkele sleutels:
- Wees respectvol. Hoe ze ook reageren, toon ze altijd respect.
- Als je met dit soort mensen praat, ga er dan van uit dat je waarschijnlijk niets met ze zult bereiken. Raak niet geobsedeerd door te proberen hen te overtuigen.
- In plaats van met hen in discussie te gaan, kunnen ze zoveel argumenten naar voren brengen als ze willen over het onderwerp in kwestie. Over het algemeen geeft de onverzoenlijke alleen zwakke argumenten op basis van zijn of haar eigen overtuigingen. Vroeg of laat zul je hun argumenten kunnen weerleggen.
- Verlaag jezelf niet tot hun niveau. Het is belangrijk dat je je emoties onder controle hebt.
- Stel grenzen en grenzen. Wees assertief tegenover elk gebrek aan respect. Zeg bijvoorbeeld: “Verhef je stem alsjeblieft niet.“
- Leg hen op een eenvoudige manier de effecten van hun onverzoenlijke gedrag uit. Iedereen die weigert het met anderen eens te zijn of anderen te respecteren, zal vroeg of laat de gevolgen moeten dragen. Dit moet je ze laten weten.
Op een gegeven moment zul je waarschijnlijk geconfronteerd worden met dit soort persoonlijkheid. In het leven leer je echter om te gaan met verschillende soorten mensen, inclusief onverzoenlijke mensen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Haas, I. J. (2016) The Impact of Uncertainty, Threat, and Political Identity on Support for Political Compromise. Basic and Applied Social Psychology; 38(3): 137-152.
- Aguilar, P. et. Al. (2013) Psychological distance increases uncompromising consequentialism. Journal of Experimental Social Psychology; 49(3): 449-452.
