Omgaan met verlies: een brief als laatste afscheid
We geloven dat we onsterfelijk zijn en dat ziektes, ongelukken en al dat soort dingen alleen anderen overkomen, maar niet ons en dit is natuurlijk niet hoe de dingen werkelijk zijn. Uiteindelijk zullen we allemaal oud worden, ziek worden op de een of andere manier en sterven wanneer alles gezegd en gedaan is.
Ooit hadden we een veel tolerantere mentaliteit als het aankwam op de dood. We waren in staat om op een veel gezondere manier om te gaan met het afscheid en het rouwen dan we vandaag doen. Dit betekent niet dat het een aangename ervaring was, maar wel dat het iets was dat deel uitmaakte van het leven. Laten we zeggen dat de dood over het algemeen geaccepteerd werd als de prijs die betaald moest worden voor het geluk dat we hadden om deze wereld te mogen kennen.
Wat bepaalt of rouwen gezond is of niet?
Rouwen is een noodzakelijk proces om over een verlies heen te komen. We hebben het hier niet alleen over het verliezen van mensen, maar ook over andere verliezen, zoals het verliezen van een baan, de gezondheid of een partner. In dit opzicht zou verdriet, als gezonde emotie, de hoofdrol moeten spelen; het helpt ons om te verwerken wat er is gebeurd, om die wond op onze ziel te behandelen, zodat wanneer er genoeg tijd voorbij is gegaan, meestal tussen zes maanden en een jaar, we op normale wijze terug kunnen keren naar ons leven.
Soms doorlopen we het rouwproces op een voor ons niet geschikte manier en komen we vast te zitten in een van de fases. Het is het waard om te vermelden dat het proces verschillende fases kent (ontkenning, woede, schuld, acceptatie…). Of we deze allemaal doorlopen of alleen enkele is per individu verschillend.
Of we op een gezonde of ongezonde manier rouwen, zal afhankelijk zijn van wat we onszelf vertellen over de dood of over het verlies dat heeft plaatsgevonden, over alles. Maar het zal ook afhankelijk zijn van hoe we ons nieuwe leven confronteren en hoe we handelen zonder datgene dat er nu niet meer is.
Een brief schrijven
Er bestaan vele therapeutische technieken, gebaseerd op zowel onze emoties als onze gedachten en gedragingen, die we kunnen gebruiken om het rouwproces te verbeteren en goed te doorlopen. Een van deze technieken is het schrijven van een afscheidsbrief. Deze kan gericht zijn aan iemand die is overleden, aan een baan die we verloren hebben, een partner, onze eigen gezondheid of iets anders dat wij persoonlijk ervaren als een belangrijk verlies.
Het schrijven van een brief is een verklarende techniek die tot doel heeft om de intensiteit van onze emoties beetje bij beetje te verminderen, zodat we uiteindelijk een gezonde nostalgie zullen voelen en geen ongezonde depressie, woede, angst of schuld.
Dit is ontzettend belangrijk, omdat er emoties zijn, zoals verdriet, die onze bondgenoten zijn en die ons helpen om te begrijpen wat er gebeurt, zodat we gebruik maken van onze middelen en naar een zo goed mogelijke oplossing toewerken.
Maar er zijn ook emoties die ons tegenhouden, blokkeren en ervan weerhouden om de situatie te verwerken. Verre van het oplossen van de situatie of het in perspectief plaatsen van hetgeen gebeurd is, veroorzaken ze een overmatig intens ongemak dat ons niet normaal laat nadenken of helder en in ons eigen voordeel laat handelen.
Hoe zeggen we gedag?
Die fase is voorbij, dat is de realiteit van de situatie. Maar onthoud één ding heel goed: er zijn mensen die nooit hebben kunnen genieten van dat wat jij ooit in je leven had. Laat de brief dan ook positief eindigen, dankbaar en vol waardering. Wees je ervan bewust dat in dit leven alles eindig is en dat we gedag moeten zeggen tegen dat wat weggegaan is en niet meer terugkomt.