Niet uitspreken wat wél gehoord wil worden, maakt je ziek

Ziekte kan letterlijk een sensationeel signaal zijn van het lichaam, van een zich in allerlei fysieke symptomen vertalende emotionele blokkade, die ons er voor waarschuwt dat we het verkeerde pad volgen, en die ons – via pijnprikkels – wakker schudt. Om een vol leven te kunnen leiden, dienen we aandachtig te luisteren naar de affectief- en zintuiglijk versleutelde boodschappen die ons van binnenuit bereiken.

We geven allemaal vorm aan onze ervaring via het filter van onze gedachten. En het gros van onze gevoelens, wordt ìn of dóór of tìjdens ons denken geboren: normaal gesproken positief, wanneer we de aanwezige informatie op gepaste wijze verwerken, of negatief, wanneer onze mentale processen vanuit weerstand opereren. Dit tweede type – van escalerende, kleingeestige en kortzichtige redenaties en opvattingen – veroorzaakt de emotionele blokkades die zich zowel als lijfelijke, én als psychologische klachten uiten.

Vertel me wat zeer doet, en ik vertel je wat je moet zeggen

Ons lichaam is wijs, en heeft een non-verbale stem; daarom dienen we onze innerlijke oren te openen voor wat het ons zo intiem, zonder woorden, influistert, opdat we de omstandigheden die, of het ongemak dat, ons laat lijden, kunnen remediëren. Het lichaamsdeel dat het zwaar te verduren, en slecht getroffen heeft, zal zélf, uit eigen beweging, zijn verhaal vertellen – inclusief een verklaring waaróm en waardóór het gekweld wordt. Medische studies hebben inmiddels aangetoond dat we een groot scala aan psychosomatische aandoeningen preventief kunnen pareren, en zelfs pro-actief kunnen helen, door de onderliggende gevoelens te identificeren die ons emotioneel gijzelen en immobiliseren.

Nekpijn staat voor, en symboliseert, wat we niet (hardop) durven uitspreken, terwijl pijn in de enkel kan communiceren dat je moeite hebt om vooruit te komen, of juist dat je je verzet tegen de status quo, tegen de realiteit van jouw situatie. Maagproblemen duiden dikwijls op perikelen rondom het samenwonen (met een partner, vrienden, of familieleden), en op een onvermogen om je dagelijks leven bekwaam te beheren.

Een ander lichaamsdeel dat vaak een bewaar- en vergaarplaats is van emoties, is onze rug. Volgens de experts in dit veld, reflecteert chronisch last hebben van de onderrug gewoonlijk economisch-gerelateerde zorgen, of het akelige gevoel dat je niet gesteund wordt, niet genoeg ruggensteun hebt, of krijgt. Terwijl blessures en belemmeringen in de bovenrug, betonen dat je dingen met je meetorst die je eigenlijk liever kwijt wil.

Aandoeningen van de dijen, hebben te maken met wat anderen van ons verwachten. En in het geval van onze knieën, wordt onbehagen doorgaans geassocieerd met trots. Als je voorhoofd pijn doet, dan is dat een indicatie van de manier waarop wij de wereld het hoofd bieden, of confronteren. Hartkwalen onthullen over het algemeen basale emotionele complicaties en controverses.

Verbolgenheid vis-à-vis lichamelijke euvels

Ons leven is niets meer dan een weerspiegeling van onze emotionele staat van zijn: als er harmonie, vrede, en balans is in onze geest, dan is onze ervaring – van het leven – harmonieus, vredig en gebalanceerd. Mochten onze gedachten daarentegen gedomineerd worden door negativiteit, chaotische impulsiviteit, en wraakzucht, dan zal ons leven uit evenwicht raken, en zal die discrepantie zich manifesteren in de gedaante van fysieke ongerieven.

Wanneer wrok en wrevel opgekropt worden, en de irritatie ons van binnen verteert, kunnen gevoelens van haat zich als een infectie door onze aderen verspreiden. De aldus geproduceerde lichamelijke sensaties leiden niet alleen tot halfingehouden, onderhuidse ergernis en getergdheid, maar soms zelfs tot een dusdanig koortsachtige antipathie dat we de persoon in kwestie – die ons beledigd heeft – letterlijk geen seconde langer kunnen luchten of zien. Zulke venijnige woede heeft in fysiologische zin een zeer schadelijke impact op zowel ons immuunsysteem, als ons zenuwstelsel, en maakt ons vele malen vatbaarder voor griep, eczeem, stress etc.

Razernij, rancune, verbittering, vijandigheid – stuk voor stuk zijn het risicofactoren voor een hele serie ernstige hartkwalen. Carsten Wrosch van de Concordia Universiteit in Canada, analyseerde het verband tussen ressentiment, en iemands kwaliteit van leven.

Wanneer we te vaak en te lang in de ban van boosheid zijn, dan resulteert dat in ‘biologische irregulariteit’: een fysiologisch funeste verstoring die ons metabolisme, ons afweersysteem en onze orgaanfuncties aantast, en de kans op ziekte significant verhoogd.

Als we het ene denken, maar het andere zeggen; als we het ene voelen, maar het andere doen, dan zijn we niet in overeenstemming met onszelf – uit angst om afgewezen, verlaten, of bekritiseerd te worden. En dát is, helaas, precíes hoe we emotioneel in de knoop komen te liggen met onszelf, met alle lichamelijk kwalijke gevolgen van dien.