Wat moet zijn, zal zijn, op de juiste plek en tijd
Wat moet zijn, zal zijn, op de juiste plek en de juiste tijd, omdat de bestemming onzeker is en we de wind soms simpelweg niet in de rug hebben, noch onze zijlen gehesen krijgen ondanks al onze inspanningen.
Ze zeggen dat de beste dingen niet worden gepland; ze gebeuren gewoon en het is beter om niets te forceren. Omdat als er al iets moet gebeuren, dit sowieso zal gebeuren. En als dit niet zo is, dan niet. Zo simpel is het.
Dus is het van tijd tot tijd goed om niets te plannen of te verwachten, om te stoppen met zoeken naar redenen om door te gaan op een bepaalde weg en om ons terug te trekken vanuit de wereld van verwachtingen en schema’s.
Alles gaat voorbij, alles komt, en alles verandert
We zijn het er waarschijnlijk allemaal over eens dat we een product zijn van onze omstandigheden en onze verlangens. Soms komen deze echter niet met elkaar overeen of vinden we het op zijn minst moeilijk om de gevolgen die ze inhouden te verteren. Dit roept bezorgdheid op die ons angstig maakt en, zoals ze zeggen, ons bestaan vergalt.
Het is behulpzaam om het volgende beroemde Arabische gezegde in gedachte te houden: Als je een oplossing hebt, waarom zou je je dan zorgen maken? En als dit niet zo is, wat kan het jou dan schelen?
De waarheid is dat het inderdaad overduidelijk lijkt dat we ons niet druk zouden moeten maken om de dingen die we niet kunnen oplossen, maar soms kan loslaten en kalm blijven vrijwel onmogelijk zijn. Dus misschien moeten we leren dat er bepaalde dingen zijn die buiten onze controle liggen en dat we het leven vaak simpelweg moeten laten stromen en onze omstandigheden moeten accepteren.
We zijn niet het omhulsel, we zijn de adem
We zijn wat we verteren, de stenen waarover we struikelen, schrammen die niet genezen en het tragische einde van ons leven. We zijn niet alleen maar glimlachen, vreugdes of waarheden, we zijn ook leugens (zowel de leugens die ons verteld worden als die we onszelf vertellen), we zijn de kritiek en de tranen die we niet hebben gelaten.
Alles omvatten waaruit we bestaan, is dus meer dan ingewikkeld. Maar dit betekent niet we op onze hoede moeten zijn voor geluk of de toevalligheden van het leven.
Dit gaat niet over het al dan niet geloven in het lot, maar eerder over onszelf laten verrassen door omstandigheden en zo onze poorten naar emotionele ontspanning openen om ons te helpen onze gevoelens weer aan te wakkeren.
Af en toe is het nodig om onszelf en onze verwachtingen te ontvluchten. Dat wil zeggen: we moeten onze gedachten reinigen om inzichten te krijgen, tot tien te tellen en onze longen te vullen met zuurstof.
Dit zal ons helpen ervoor te zorgen dat we geen kansen missen en geen spijt zullen hebben van de dingen die we verloren hebben. Als een periode tot zijn einde moet komen, dan is dit zo, maar we respecteren de weglatingen, komma’s en nieuwe paragrafen.
Ze zeggen dat dat wat je niet doodt, je alleen maar sterker maakt en het is precies deze impuls die je helpt om kilometers lang blootsvoets op een stenen pad te lopen. De sleutel is om de fouten uit te wringen en om te genieten van veranderingen die komen aanwaaien.
Vergeet niet dat die delen van jou waar je geen verbinding mee maakt over het algemeen de kracht verliezen die ze nodig hebben om geactiveerd te worden. Dus ga niet je hele leven zitten kijken naar hoe de batterijen van jouw horloge opraken; beweeg niet achteruit.
Ga voor continuïteit, leer om te ontspannen, om heel zorgvuldig naar die schadelijke gedachten te kijken en om geduldig het leven te beschouwen. Probeer om niet elke millimeter die je aflegt te plannen. Soms moet je de focus van je camera gewoon aanpassen en je laten inspireren door het toeval.
Aanbevolen literatuur:
- Csikszentmihalyi, M. (1997). Flow (flow): A Psychology of Happiness. Barcelona: Kairos. ISBN: 9788472453722
- Luciano, C. and Valdivia, S. (2006). Acceptance and Commitment Therapy (ACT). Fundamentals, Characteristics and Evidence. Papers Psychologist, 27 (2), 79-91.