Mensen die rede niet scheiden van emotie
Vandaag gaan we het hebben over het scheiden van rede en emotie. Eduardo Galeano zei altijd dat “de taal die de waarheid vertelt, de taal van het gevoel is” en dat de beste mensen degenen zijn die in staat zijn te denken door te voelen en te voelen door te denken. Hij zei dat hij probeerde te schrijven in ‘een voelbare taal die in staat is om hart en geest aan elkaar te binden, aangezien ze gescheiden zijn’.
Het lijkt er echter op dat, hoe hard we ook proberen, we de neiging hebben om met ons hart te handelen volgens de logica van onze geest en vice versa. We zijn heel, we denken en voelen tegelijk, en zo benaderen we de werkelijkheid.
Het beheersen van wat we voelen is essentieel om te onthouden wat we verdienen
Door te voelen en te denken hebben we de neiging om ons te verhouden tot liefde, vriendschap, teleurstellingen en vreugde, evenals met onze engelen en demonen. Het lijkt erop dat we ons gewoon niet kunnen losmaken of onze zintuigen van onze gedachten kunnen scheiden.
Wanneer we ons in gecompliceerde relaties bevinden, zijn we niet in staat om ons alleen te laten leiden door wat we voelen. Soms moeten we zelfs een deel van wat we voelen opzij zetten om een bepaalde redenering toe te passen.
Bij elke beslissing en elke gebeurtenis in ons leven zullen onze emoties en gevoelens ons echter altijd beïnvloeden. Godzijdank dat dit het geval is, want als dat niet zo was, zouden we allemaal robots zijn.
Doordachte gevoeligheid, de basis van empathie
Sommige mensen hebben meer en sommige mensen hebben minder emotionele gevoeligheid. Er zijn bijvoorbeeld mensen die denken en handelen vanuit de overtuiging dat, in de wereld van vandaag, als we gevoelig zijn en naar onze emoties luisteren, onze omstandigheden ons zullen verslinden.
Daarom is het nodig om te reflecteren. Want om ons echt levend te voelen, is het essentieel dat we zowel denken als voelen. Hoe kunnen we bijvoorbeeld onze kinderen opvoeden met alleen logica? Hoe kunnen we liefhebben als we altijd meer belang hechten aan de rede?
Soms lijken we te denken dat het benadrukken van rede boven emotie een teken van kracht is en dat onze emoties en gevoeligheid tekenen van zwakte zijn. Niets is echter minder waar. In feite is het de combinatie van beide die ons geweldig maakt.
Het handhaven van een doordachte filosofie is een manier om het leven te omarmen en wie we werkelijk zijn. In feite zijn voelende mensen degenen met de grootste uitstraling en het grootste vermogen om verbinding te maken met hun omgeving.
Een gevoelig denkend persoon is een evenwichtig persoon die anderen vertrouwen geeft. Ze hebben goede bedoelingen, emotionele intelligentie, macht en kracht. Hierdoor kunnen ze hun vleugels uitslaan en hun doelen op de wereld loslaten.
Nadenkende mensen zijn degenen die het belang van kleine details het beste begrijpen als het gaat om onderhandelingen over de wereld. Ze begrijpen dat het leven zinloos is zonder de banden die ons binden en ervoor zorgen dat we elkaar respecteren.
“We handelen met ons hart, maar we gebruiken ook ons hoofd, en als we deze twee dingen op deze manier combineren, zijn we gevoelige mensen.”
-Eduardo Galeano-
Vier het huwelijk van rede en gevoel
We moeten dankbaar zijn en onthouden dat er elk moment goede dingen kunnen komen. Soms komen ze dankzij onze gevoelens en soms dankzij onze redenering.
Daarom is het belangrijk dat we logica niet scheiden van emotie. Dat komt omdat beide nodig zijn. We hebben ze zelfs nodig om de wereld te begrijpen en wat er met ons gebeurt, en om beslissingen te nemen.
Onze geest is een voelende geest die samenwerkt met onze omgeving. Bovendien probeert het constant contact te maken met anderen en al onze relaties bevredigender te maken. We weten echter niet altijd hoe we de weegschaal in evenwicht moeten houden.
Een goed sociaal brein is er een dat zijn relaties in evenwicht houdt op basis van een gevoelstaal die zowel rede als emotie in evenwicht houdt. Inderdaad, geen van beide is beter of slechter, inferieur of superieur. Zonder emotionele gevoeligheid kunnen we de wereld echter niet begrijpen. We hebben zowel gevoeligheid als rede nodig.
Dit bepaalt ons geluk en tegelijkertijd de kwaliteit van onze gedachten. Het komt er tenslotte allemaal op neer dat liefde niet is wat we willen voelen, maar wat we voelen zonder dat we dat willen.
We kunnen ons niet voorstellen dat iemand zich niet zo voelt. Want denken zonder voelen (of omgekeerd) is zien zonder zien, luisteren zonder luisteren, liefhebben zonder liefhebben en leven zonder te leven. Dit is net zo onmogelijk als het bestaan van een oprechte en vreugdevolle glimlach zonder het bijbehorende gevoel van echt geluk.
