Marlon Brando, Biografie van een tragische hartenbreker

Marlon Brando was een tragische figuur die, waarschijnlijk, nooit gelukkig was. Hij was ook een unieke acteur die zijn hart en ziel legde in elke rol die hij speelde. Ondanks het werken met de beste regisseurs en het hebben van de mooiste rollen, lijkt het erop dat hij nooit innerlijke rust heeft gevonden.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Gema Sánchez Cuevas.

Laatste update: 28 september, 2021

Marlon Brando was lange tijd de typische hartenbreker van Hollywood. Hij was een meester in acteren en trainde in de beroemde Actor’s Studio met een van de discipelen van de beroemde regisseur, Konstantin Stanislavski. Brando was echter een diep gekwelde man die er nooit in slaagde vrede met zichzelf te hebben.

Veel mensen hebben biografieën geschreven over Marlon Brando. Sommige zijn grotendeels fictief, andere zijn meer reëel. Over één ding zijn ze het echter allemaal eens: deze geweldige acteur werd gekweld.

Brando zorgde voor een revolutie in de acteerwereld. Hij was diep begaan met kunst en had weinig oog voor commerciële films. Bovendien had hij grote invloed op andere acteurs zoals Al Pacino, Robert de Niro, Jack Nicholson en zijn grote vriend, Johnny Depp.

Zijn kindertijd

Marlon Brando werd op 3 april 1924 geboren in Omaha (Nebraska, VS) in een rijke familie. Zijn vader, zijn naamgenoot, was een producer die het talent van zijn zoon nooit erkende. Zijn moeder was een actrice die in lokale theaters werkte.

Historici zeggen dat ze leed aan een bipolaire stoornis. Blijkbaar zag Brando een komen en gaan in huis van veel verschillende mannen, van wie sommigen gewelddadig tegen haar waren. Zijn beide ouders waren alcoholisten.

Marlon was buitengewoon knap van toen hij een kind was. Ze zeggen zelfs dat hij opzettelijk zijn uiterlijk verwaarloosde om de impact die hij had op de mensen om hem heen te verminderen. Hij werd ook van verschillende scholen gestuurd vanwege zijn ontembare geest.

Sommigen hebben gesuggereerd dat hij vanaf zeer jonge leeftijd de neiging had zichzelf fysiek te straffen. Dit kan zijn geweest als een vorm van afwijzing van zijn goede uiterlijk. Of misschien was het een extreme vorm van manifestatie van zijn vaders afwijzing van hem.

De acteercarrière van Marlon Brando

In 1943 vertrok Brando naar New York waar zijn twee zussen, die hij aanbad, woonden. Daar schreef hij zich in voor de acteerlessen van Stella Adler, de leerling van Stanislavski. Toen ze hem voor het eerst zag, vroeg ze: ‘Wie is deze zwerver?’ Hij antwoordde: “Marlon Brando.” Twee weken later werd hij haar favoriete leerling.

Degenen die hem toen kenden, zeiden dat hij een passie had voor acteren, maar altijd een aura van droefheid om zich heen had. Hij hield zielsveel van zijn moeder. In feite was zij het die hem aanvankelijk inspireerde in zijn aantrekkingskracht op kunst. Tegelijkertijd wilde hij haar zien ontsnappen aan zijn vader, een geharde rokkenjager die haar geen respect toonde.

Ze zeggen dat hij, voordat hij naar New York ging, lang bezig was met het alcoholisme van zijn moeder. Sterker nog, hij bracht nachten door in de plaatselijke bars om haar te zoeken.

Hij moest haar ooit naakt mee naar huis nemen, nadat ze bewusteloos was geraakt en vergeten was waar ze haar kleren had gelaten. Misschien waren het dit soort ervaringen die zijn voorstellingen zo’n unieke diepte gaven.

De glorie en het verval

Marlon Brando was eerst een succesvolle toneelacteur. Daarna kwam hij naar Hollywood, waar hij triomfeerde in al zijn films. Interessant genoeg waren het er echter niet zo heel veel. Voor al zijn rollen heeft Brando de psychologie van de personages die hij portretteerde grondig bestudeerd, zodat hij ze in al hun complexiteit kon interpreteren.

Inderdaad, hij was nauwgezet in zijn weergave van elk gebaar en elke beweging. In feite speelde hij ooit een zieke man die werd aangevallen en tijdens de scène geloofden velen dat hij daadwerkelijk werd aangevallen.

Hij was al beroemd toen zijn moeder in zijn armen stierf. Ze zeggen dat hij, toen hij besefte dat ze dood was, een lok van haar haar en een ring die ze altijd droeg, meenam en vervolgens enkele uren verdwaasd door de straten dwaalde. Later begon hij aan te komen en werd zwaarlijvig. Ook zijn uiterlijk verwaarloosde hij. Dit leidde ertoe dat hij door veel regisseurs werd genegeerd.

Brando werd overal gevolgd door een entourage van vrouwen. Toch beweerde hij dat al zijn vriendinnen bevriend met elkaar waren. Hij trouwde drie keer en kocht een eiland in Tahiti.

Het laatste deel van zijn leven

Er waren veel hoogte- en dieptepunten tijdens zijn carrière. Uiteindelijk gaf hij aan dat hij alleen nog ging acteren als hij astronomische sommen geld zou krijgen. In verschillende interviews beweerde hij dat hij niet in staat was van iemand te houden.

Brando was ook een activist voor de rechten van inheemse Amerikanen. Het was om deze reden dat hij een van de Academy Awards afsloeg die hem tijdens zijn carrière werden toegekend. Ze zeggen dat zijn leven eindigde in armoede, levend van een uitkering. Hij stierf op 1 juli 2004 in Los Angeles.