Lopen is de moeite waard, zelfs als je valt

Loop, loop, loop. Zorg ervoor dat je er nooit genoeg van krijgt om te lopen. Hierin kun je namelijk de reden voor je bestaan vinden, je wilskracht om te vechten, de moed om nooit op te geven. Zelfs wanneer je valt, sta dan weer op en blijf doorgaan. Je verdient het om alles uit het leven te halen, het is je gegeven en het is je gegund.

Al snel nadat we geboren worden leren we om te lopen, en daarmee gaat gepaard dat we leren te begrijpen dat we om te kunnen lopen ons evenwicht moeten zien te bewaren. De kans is klein dat je niet continu bent gevallen, maar waarschijnlijk was er altijd wel iemand om je weer overeind te helpen. Vallen houdt in dat je weer opnieuw kunt beginnen.

En zo blijft het totdat lopen uiteindelijk een handeling wordt waarbij je zonder hulp je ene voet alsmaar voor de andere plaatst. Plotseling raken we eraan gewend dat we niet meer onhandig vallen zoals we deden toen we nog klein waren. In plaats van fysiek onderuit te gaan, leren we wat het inhoudt om emotioneel onderuit te gaan, en moeten we een stuk meer moeite doen om erachter te komen hoe we onszelf weer overeind kunnen krijgen.

Ik heb een fout gemaakt, wat is het probleem?

Misschien gebeurt dit omdat vallen nu meer pijn doet dan voorheen en de last elke keer zwaarder wordt. We worden bezwaard door de last van andere problemen, door de kracht van andere stormen, door de gaten van nostalgie, en door doelen die we nooit bereikt hebben vanwege de fouten die we hebben gemaakt.

Je bent gewond geweest, je hebt gehuild, je mist iets dat niet meer kan zijn, je hebt een fout gemaakt en bent onderuit gegaan, maar het maakt niet uit. Je mag niet vergeten, zoals Eduardo Galeano ooit eens zei, dat lopen de moeite waard is, zelfs als je valt.

Beschadiging is niet voldoende om iemand te verslaan die gelooft in de kans op genezing. Er zullen alleen maar meer stormen en meer vuren komen als je ervoor kiest om bij de pakken neer te gaan zitten. Meerdere mensen zullen helpen om je weer overeind te krijgen en je gedachten bezet houden, zodat je hetgeen er niet meer is minder zult missen.

Het is helemaal niet erg om fouten te maken. We zijn allemaal mensen, en als mensen bereiken we onze doelen nadat we onze mislukkingen, twijfels en zwakheden, die ons uiteindelijk alleen maar sterker maken, hebben overwonnen. Het is goed om je blik op de horizon gericht te houden, maar tegelijkertijd altijd te geloven dat je kunt leren van het woordje ‘nee’, te geloven dat het het waard is om te weten waar de grond waar je op loopt van gemaakt is.

De enige mensen die verliezen

In de paar jaar dat ik leef, heb ik geleerd dat niemand verliest als hij bereid is in te zien wat hij wint in moeilijke tijden. Er valt namelijk altijd wel iets te winnen, zelfs als je helemaal in de put zit. Dit kun je doen door jezelf in staat te stellen om gebruik te maken van de aarde om uit de put te klimmen.

Niemand kan gered worden van een emotionele val, en ik durf te zeggen dat het eigenlijk zelfs noodzakelijk is om een dergelijke val ooit eens mee te maken. Hierdoor leer je namelijk om je knieën schoon te vegen, je wonden te genezen en over de ervaring heen te komen. Natuurlijk zijn sommige ervaringen lastiger dan andere en is de pijn soms bijna ondraaglijk, maar als je probeert om de aanwijzingen die je lichaam geeft te begrijpen en deze onder ogen te komen, dan zul je je hierdoor een stuk beter gaan voelen.

Als je valt, dan komt dit doordat je aan het lopen was

De overwinningen van jouw voortdurende inspanning zullen jouw eerbetoon zijn, de plek waar je altijd levendiger uitkomt. Het risico om te vallen is al die andere emoties die je gedurende je reis ervaart meer dan waard, en ook alle mensen die er voor je waren, die zaten te wachten om je te zien glimlachen.

Lopen is belangrijk. Het houdt in dat je je doel in de wereld zoekt en jezelf de kans geeft om te groeien, om je ware potentieel te ontdekken en steevast te geloven in je dromen. Het houdt in dat je nieuwe plannen ontwikkelt als je oudere plannen niet blijken te werken, het houdt in dat je het goede proeft en het slechte verteert. Je moet blijven lopen zonder op te geven. Je kan, zou en moet altijd aan jezelf denken en door blijven gaan.