Liefde op het eerste gezicht, als blikken elkaar ontmoeten

Liefde op het eerste gezicht is alsof twee blikken opeens stilstaan. Het zijn twee paar ogen die neerstorten in elkaar. Twee zielen die in elkaar overvloeien vanaf dat eerste moment dat de tijd stil staat. Het is ook het mysterie van een ontmoeting waarbij chemie een aantrekkingskracht veroorzaakt, maar waarbij ook een band wordt gecreëerd. Het is een ontmoeting waarbij je bellen kan horen rinkelen, waarbij het hart weer opnieuw mag beginnen.

Het idee is fascinerend, maar de realiteit kan soms anders zijn. Liefde op het eerste gezicht verkoopt. We houden van dat beeld dat zo vaak voorkomt in films, boeken en reclame. Het conditioneert ons.

En nog meer dan dat: boeken zoals Love at first sight: The stories and science behind attraction van Dr. Earl Naumann van de Universiteit van Arizona herinnert ons eraan dat we in dit fenomeen geloven. We geloven dat één blik voldoende is om liefde te laten ontluiken en ons te veroveren, en ons ademloos achter te laten.

Deze neurochemische vonk, geladen met onzekerheid, verlangen, mysterie en fantasie, bevat ook een beetje wetenschap. Hoewel niet alles wat emotioneel is kan worden geobserveerd door een microscoop, weten we één ding zeker: liefde op het eerste gezicht bestaat. Maar er is een reeks van andere dingen die ermee gepaard gaan, die we in gedachte moeten houden.

Noem het geen liefde, noem het aantrekkingskracht

Iets als plotselinge liefde bestaat echt. Het kent de grenzen van de tijd niet en het kan plotseling ontstaan, tijdens de meest onverwachte momenten. Liefde op het eerste gezicht heeft altijd bestaan en zal ook altijd blijven bestaan. Tegelijkertijd bestaat er ook liefde die zich langzaam ontwikkelt. Voordat je het weet verandert een diepe vriendschap in ware passie.

Liefde werkt niet met normen, criteria of bevelen. Het komt wanneer het komt en dat weten we. Het is zo dat als we liefde in leven willen we houden, we soms orde nodig hebben, een compromis moeten sluiten, of een emotionele democratie nodig hebben waarin we het op intelligente wijze eens kunnen worden. Hier is een reden voor. Liefde op het eerste gezicht ontstaat door aantrekkingskracht, en niet door logica.

Het gaat om verlangen en fantasie. Dit is magnetisme. Het is het halo-effect en die chemische reactie geproduceerd door serotonine en dopamine. Het is de deur van de relatie, waardoor er meer kans is op een eerste date. Het is een liefde die zonder waarschuwing ontstaat, maar later wel meer aandacht nodig heeft als je er een stabiele relatie van wilt maken. Je moet de mysteries bedwingen met werkelijkheden en je moet de fantasie opzij zetten om over deze werkelijkheden na de kunnen denken.

Liefde op het eerste gezicht: wat zegt de wetenschap?

De Universiteit van Groningen heeft in 2017 onderzoek gedaan naar dit onderwerp. In het onderzoek “What kind of love is love at first sight? An empirical investigation” werden 600 personen die hadden beweerd dat ze liefde op het eerste gezicht hadden ervaren, gedurende een bepaalde tijd bestudeerd.

Uit deze selectie was 92% een relatie begonnen na de ontmoeting, direct vanaf dat moment waarop hun ogen elkaar ontmoetten. De meerderheid geloofde hevig dat ze iemand hadden gevonden die heel speciaal was. De onderzoekers namen daarna interviews af met beide partners om beter naar de psychologische dimensies van het koppel te kijken.

Liefde op het eerste gezicht is gerelateerd aan het uiterlijk (en nog iets anders)

Bij liefde op het eerste gezicht speelt het uiterlijk een rol, dat staat buiten kijf. Maar het is niet altijd noodzakelijk dat iemand heel erg mooi is en daarmee meteen de aandacht trekt. De wetenschappers leggen uit dat er meer is, iets dat door middel van de blikken wordt overgebracht waardoor er gevoelens van vertrouwen en sympathie worden opgeroepen, waardoor de blikken elkaar zonder terughoudendheid en angst kruisen.

Het halo-effect

Zoals we al hebben gezegd  komt er bijna altijd een eerste date als mensen aantrekkingskracht ervaren als ze in elkaars ogen kijken. Het is vaak zo dat we door het magnetisme van de blikken iemand beginnen te idealiseren op een manier die niet altijd realistisch is.

Die aantrekkingskracht ontstaat door het projecteren van positieve eigenschappen op de andere persoon. We zien hem of haar als intelligenter, nobeler, origineler, betrouwbaarder en eerlijker. We creëren een halo-effect dat in combinatie met passie de gevoelens langer laat duren. Dit gaat door totdat we vroeger of later tegengestelde bewijzen te zien krijgen, die we wel of niet kunnen tolereren.

Liefde op het eerste gezicht komt vaker voor bij romantische mensen

In het eerder genoemde onderzoek van de Universiteit van Groningen was te zien dat een groot aantal van de ondervraagde koppels een succesvolle relatie heeft. Dat wil zeggen dat liefde op het eerste gezicht langdurig kan zijn, zich kan ontwikkelen, en kan overgaan in een gelukkige relatie.

In een groot gedeelte van de gevallen eindigt de relatie als de passie vermindert of als de fantasie niet overeenkomt met de werkelijkheid, en het koppel is niet in staat om die situatie om te buigen naar een intieme band gebaseerd op vertrouwen, affectie en zorg voor elkaar.

Iets anders dat gedemonstreerd werd was dat een groot deel van de koppels die een relatie was begonnen door het kruisen van blikken, diep overtuigd was van romantische liefde. Voor hen waren dingen als zielsverwanten en het lot werkelijkheden die het succes van hun relatie verklaarden.

Tot slot kunnen we zeggen dat de wetenschap niet kan ontkennen dat liefde op het eerste gezicht echt bestaat, en succesvol kan zijn. Desondanks vindt er voor veel mensen niets meer dan aantrekkingskracht plaats nadat hun ogen elkaar vinden.

Aantrekkingskracht is altijd een kanaal van onmiskenbare kracht die als eerste stap fungeert, als de eerste trede van een ladder op weg naar een verbinding die met de dag groeit en uitdagingen overwint, waardoor het groeit en in een gelukkige en succesvolle relatie verandert.