Lichaamsbeeld: een uniek lichaam is geweldig
Iedereen ontwikkelt zo zijn eigen lichaamsbeeld gebaseerd op wat ze in de spiegel zien. Andere factoren spelen hierbij echter ook een rol. Denk hierbij aan je zelfbeeld of je zelfvertrouwen, welke gebaseerd zijn op de perceptie van je eigen lichaam, persoonlijkheid, ervaringen en/of opleiding.
De invloeden van je sociale omgeving en schoonheidsidealen maken je lichaamsbeeld bovendien ook tot een complex portret.
Mensen kunnen zich door allerlei redenen ongelukkig voelen over hun lichaam. Zo zijn er mensen die hun uiterlijk haten ondanks het feit dat ze haast volledig voldoen aan de maatschappelijke schoonheidsstandaard.
Anderen voelen zich weer gestraft door de maatschappij omdat ze bijvoorbeeld meer wegen dan “normaal,” en voelen zich hierdoor vernederd. Soms betreft het slechts milde ontevredenheid, maar in sommige gevallen is deze zodanig groot dat men eronder lijdt. Dit kan tot anorexia nervosa, boulimia nervosa, bigorexia, enzovoort leiden.
We zien vaak vrouwen die dunner willen zijn en mannen die gespierder en fitter willen zijn. Sommige dames zouden liever net wat meer rondingen hebben, terwijl anderen hun rondingen haten.
Een aantal organisaties zijn ontstaan met het doel een einde te maken aan deze toxische gedachten. Mensen hebben projecten en campagnes bedacht met als doel om eetstoornissen te voorkomen.
Ook tracht men hiermee mensen bewust te maken van deze problemen en om degenen die hiermee worstelen een steun in de rug te geven.
“Ik zat totaal vast in het spel der weegschalen. Ik was het soort persoon dat zichzelf drie keer per dag woog. Op een gegeven moment besef je echter dat het niet op het getal op de weegschaal gaat, maar over hoe je vorm geeft aan jezelf.”
-Chrissy Teigen-
Als mensen, vooral vrouwen, hun lichaam willen veranderen in plaats van hun lichaamsbeeld, zijn we verkeerd bezig
Het volgende zal voornamelijk over vrouwen en hun lichaamsbeeld gaan, omdat hier het meeste onderzoek naar uitgevoerd is. De ontevredenheid van vrouwen omtrent hun lichamen is een probleem dat zich steeds verder verspreidt.
Tegenwoordig voelt 51% van de vrouwen zich ongelukkig met hun uiterlijk. Deze ogenschijnlijke epidemie van ontevredenheid is ontstaan als gevolg van de druk die vrouwen dagelijks ervaren.
Zulke druk komt voort uit sociale media, de werkomgeving, de familie en zelfs willekeurige mensen op straat. Iedereen lijkt commentaar te hebben op vrouwen en hun lichamen. Ze hebben teveel rimpels, teveel vet, of juist te weinig hiervan.
Daarom is het niet moeilijk te begrijpen dat vrouwen zich tegenwoordig steeds meer zorgen maken over hun uiterlijk. Ze willen een exclusieve kopie zijn van datgene dat in de marketing- en modewereld de hemel in geprijsd wordt.
In gedachten houdende dat er een behoorlijk verschil bestaat tussen de gemiddelde maat en de ‘ideale’ maat, is het niet zo raar dat de ontevredenheid van vrouwen over hun lichamen vergroot is. De reikwijdte van wat als “acceptabel” gezien wordt, lijkt steeds kleiner te worden. Dat betekent dat steeds meer vrouwen buiten deze norm vallen.
“Ik was altijd al stevig gebouwd terwijl ik opgroeide. Ik was het wel gewend dat ik vergeleken werd met mijn zussen. Men deed dat echter op zo’n botte manier dat ik uiteindelijk begon te denken, ‘OK, dit is gewoon mijn rol.’ Ik begon de opmerkingen dus voor anderen te maken. Ik zei dingen zoals, ‘oké, ik ben de dikke, grappige zus. Boeiend!’ Ik had [in werkelijkheid] geen overgewicht of obesitas. Ik stond de maatschappij alleen toe om me dat te laten geloven.”
-Khloe Kardashian-
Wanneer de “normale” standaard tot eetstoornissen leidt
Onze maatschappij zou dit probleem moeten gaan zien als iets dat we zelf tot stand brengen. Schoonheid is meer dan enkel fysieke eigenschappen. Het verlengen van de definitie van schoonheid is dan ook onze taak.
Hiermee kunnen we het emotionele welzijn van vrouwen die een vertekend lichaamsbeeld hebben drastisch verbeteren. Bovendien zou het zelfs kunnen helpen eetstoornissen zoals anorexia of boulimia te voorkomen.
“Terwijl ik opgroeide, kreeg ik van geen enkele vrouw in mijn leven positieve boodschappen te horen omtrent mijn lichaamsbeeld. Ik hoorde alleen maar negatieve dingen. Dat heeft veel schade veroorzaakt omdat je als jonge vrouw ontzettend snel je kritische blik naar jezelf en je uiterlijk keert.”
