Leer kinderen omgaan met ongemakkelijke emoties

Het is onmogelijk om ongemakkelijke emoties aan de kant te schuiven en uit het zicht te houden. Volwassenen kunnen het niet en kinderen zouden het eveneens niet moeten kunnen. Hoewel we deze emoties misschien willen inkapselen zodat anderen er niet onder hoeven lijden, kan dit volledig contraproductief zijn.

Veel ouders staan erop hun kinderen te beschermen tegen ongemakkelijke emoties. Op de lange termijn is dit echter niet behulpzaam. Op een gegeven moment zullen alle kinderen tenslotte moeilijke situaties moeten confronteren. Ze zullen geconfronteerd worden met pijn en met frustratie. Ze hiertegen beschermen als kinderen zal hun volwassen leven alleen maar moeilijker maken.

We zouden onze kinderen niet moeten beschermen tegen ongemakkelijke emoties, maar we zouden ze moeten leren hoe ze deze emoties op de juiste manier kunnen verwerken wanneer ze zich voordoen. Kinderen moeten op een gezonde manier leren hoe ze met emoties moeten omgaan.

Hoe kun je kinderen helpen om te gaan met ongemakkelijke emoties

Het is geen makkelijke opgave, maar als je je kinderen leert hoe ze kunnen omgaan met pijn, woede en andere emoties, dan zal dit ze voorbereiden op het leven. Deze ongemakkelijke emoties zullen alsmaar intenser worden naarmate ze opgroeien. Als kinderen hier al op vroege leeftijd mee leren omgaan, dan zal het proces van aanpassen en volwassen worden makkelijker voor ze zijn.

Kinderen bijbrengen hoe ze kunnen omgaan met hun emoties is de beste manier om ze voor te bereiden op de verantwoordelijkheden en teleurstellingen van het volwassen leven.

Kinderen leren omgaan met verveling

Iedereen verveelt zich wel eens. Kinderen zijn echter eerder geneigd zich te vervelen en eisen meer aandacht dan volwassenen. Dit betekent echter niet dat wanneer een kind zich verveelt, een volwassene het moet oplossen. Bovendien is het goed voor kinderen om zich af en toe te vervelen.

Verveling stimuleert het innerlijke vermogen van kinderen om creatief te zijn. Om deze reden moeten we kinderen die iets te doen proberen te vinden aanmoedigen om dit helemaal zelf te doen en niet continu proberen om ze te vermaken.

Kinderen moeten worden aangemoedigd om proactief met verveling om te gaan en om op een positieve manier te bedenken wat ze kunnen doen om de verveling op te lossen.

Kinderen leren omgaan met frustratie

Een kind willen helpen wanneer het gefrustreerd is, is een natuurlijke reactie. Kinderen moeten echter leren hoe ze alleen en effectief met die frustratie om kunnen gaan. Er zal tenslotte niet altijd iemand zijn om het voor ze te doen en dus moeten ze leren om een frustrerende situatie helemaal zelf te confronteren.

Een kind dat moeite heeft met zijn huiswerk, met het oplossen van een puzzel, met iets in elkaar zetten of met iets anders dat hem niet lukt om te doen, ziet maar één oplossing en dat is om het dan maar niet te doen. Dit zal er echter voor zorgen dat hij gefrustreerd zal opgroeien en niet in staat zal zijn om dingen zelf op te lossen.

In deze gevallen zou een volwassene (leraar, ouder etc…) met het kind moeten praten, hem kalmeren en moeten aanmoedigen om helemaal zelf de oplossing te vinden. Door dit te doen zal het kind leren dat hij eerst zal moeten kalmeren om een frustrerende situatie op te kunnen lossen.

Als een kind niet de kans krijgt om zijn problemen zelf op te lossen, dan kan hij een gevoel van aangeleerde hulpeloosheid ontwikkelen. Met andere woorden: het kind zal opgroeien overtuigd van het idee dat hij anderen nodig heeft om zijn problemen voor hem op te lossen.

Kinderen leren omgaan met verdriet

Verdriet is een emotie die gedurende het leven continu aanwezig is. Het is normaal dat het opduikt als gevolg van bepaalde gebeurtenissen of situaties. Kinderen zouden moeten leren hoe ze verdriet kunnen identificeren en weten dat het normaal is en dat het bij iedereen gebeurt.

Een kind zou moeten leren dat niet alles in het leven geluk en plezier is. Een kind zou de mogelijkheid moeten krijgen om zijn eigen verdriet op natuurlijke wijze te ervaren. Zoals romanschrijver Jose Ignacio ons door middel van een van zijn karakters in The Barber of the Blue Division (El peluquero de la División Azul) laat zien, is verdriet niet slecht, maar wordt het alleen als slecht gezien.

Kinderen leren omgaan met angst

Het is niet gezond voor kinderen om continu angst te ervaren. Het is echter belangrijk dat ze kunnen herkennen dat ze zich angstig voelen en welke situaties deze oncomfortabele emotie teweegbrengt. Dit is de enige manier waarop ze kunnen leren het te identificeren en verwerken.

Ze zouden ook moeten leren om de angsten die angstigheid kan voortbrengen te confronteren. Ze zouden moeten leren ontdekken dat deze emotie hen er niet van hoeft te weerhouden hun doel te bereiken, of dit nu het krijgen van nieuw speelgoed is of het behalen van een goed cijfer voor een proefwerk.

Wanneer een kind angstig is, is het belangrijk om hem te helpen begrijpen wat hij voelt en om hem te leren zichzelf te kalmeren. Soms is het nodig om hem zijn angst te laten projecteren om hem te kunnen laten zien waar hij mee te maken heeft en hem te helpen zijn angsten te overwinnen. Het onderdrukken van deze gevoelens lost namelijk helemaal niets op.

Kinderen leren omgaan met teleurstelling

Teleurstelling wordt door kinderen vaak gevoeld vanwege een verscheidenheid aan redenen. De meeste van deze redenen zijn oncontroleerbaar. Misschien hebben ze een wedstrijd verloren, kunnen ze hun lievelingssnoep niet vinden in de winkel, is hun vriendje in een andere groep geplaatst dan zijzelf of komt hun moeder of vader laat thuis en kan niet met ze spelen. De lijst is oneindig.

Het maakt niet uit wat de reden is, teleurstelling is iets dat een kind gedurende het leven zal ervaren en het is belangrijk dat ze weten hoe ze dit kunnen verwerken. Leren ze dit niet, dan zou het zo kunnen zijn dat elke kleine teleurstelling zal aanvoelen als het einde van de wereld.

Kinderen behoeden voor teleurstelling of continu elke teleurstelling proberen goed te maken zal er alleen maar voor zorgen dat ze impulsief en egoïstisch zullen handelen.

Kinderen leren omgaan met woede

Woede is geen slechte emotie. Het wordt alleen slecht wanneer we niet weten hoe we ermee moeten omgaan. Kinderen moeten leren om op gezonde wijze om te gaan met woede en andere vergelijkbare emoties. Met agressie op deze emoties reageren is ongezond en onnodig.

Als een kind boos is, dan moet het leren hoe het zichzelf kan kalmeren door diep adem te halen en even te wachten. Tot tien tellen is een strategie die zowel voor kinderen als volwassenen werkt. Het stelt hen in staat om een stapje terug te nemen en grip te krijgen op de situatie.

Kinderen leren omgaan met schuld

Het is onmogelijk om elk excuus te accepteren en om de schuld van kinderen altijd op te heffen. Kinderen zouden moeten erkennen dat hun gedrag invloed heeft op anderen en dat een excuus of verontschuldiging daar niets aan verandert. Ze hoeven zich niet te schamen voor hun gedrag, maar ze moeten leren hoe het voelt om verantwoordelijkheid te nemen voor hun daden, zodat ze hun gedrag op constructieve wijze kunnen veranderen.

Als de verontschuldiging van een kind altijd wordt geaccepteerd en als het hem nooit wordt geleerd om zijn schuld en verantwoordelijkheid te erkennen, dan zal het kind nooit leren dat hij de mensen om zich heen kan kwetsen met zijn daden.