Langdurige liefde begint wanneer de verliefdheidsfase eindigt
Wanneer stoppen we met verliefd zijn? Wanneer spreken we niet langer van verliefdheid maar van liefde? De sleutel naar het begrijpen van langdurige liefde is om ernaar te kijken als een transitie. Dit is hoe we in staat zullen zijn om te begrijpen hoe zoveel liefdes overleven wanneer de idealisering eindigt, en sommige niet.
Laten we het niet zien als dat de verliefdheid eindigt en liefde begint, maar meer als dat er een pad tussen de twee loopt. Verliefdheid of verzotheid wordt geplaagd door idealisering. We zien de andere persoon niet zoals hij of zij echt is. In plaats daarvan projecteren we al onze hoop en verlangens op die persoon; alles wat we willen van die andere persoon ligt gevangen in die passie.
Wanneer we die ander beginnen te zien met al zijn gebreken en tekortkomingen, wanneer de realiteit ‘neerstort’ en we deze verschillen accepteren en lief leren hebben, kunnen we pas echt van liefde spreken. We kunnen langdurige liefde dan ook vinden en begrijpen als we in staat om de transitie waar te nemen en ons aan te passen aan de veranderende situaties. Het hoeft niet perfect te zijn. Om blijvend te zijn, hoeft het alleen maar echt te zijn en te voldoen aan de eisen van het moment.
De liefdestheorie van Sternberg
Deze auteur heeft het over liefde als een gevoel dat hij op drie basispilaren plaatst:
- Intimiteit: beschouwd als de nabijheid tussen twee mensen die elkaar beter leren kennen, elkaar ontdekken en elkaar het vertrouwen geven om hun ziel bloot te leggen.
- Passie: een gevoel van verlangen en fysieke activatie.
- Toewijding: een wederzijds besluit om samen te zijn.
- Leuk vinden: alleen intimiteit zou hier aanwezig zijn. Er zou nabijheid zijn en begrip.
- Verzotte liefde: dit zou worden gekarakteriseerd door passie. Er is sprake van een fysieke en seksuele aantrekkingskracht. Het is erg snel maar verdwijnt ook weer redelijk snel.
- Lege liefde: alleen toewijding blijft over. Een besluit is genomen om samen te blijven en het blijft zo vanwege de belofte.
- Romantische liefde: hier vinden we passie en intimiteit. Toewijding zou niet bestaan in dit soort liefde.
- Sociale liefde of gezelschap: intimiteit en toewijding karakteriseren dit model. We kunnen het zien als een toegewijde, langdurige liefde op de manier van een vriendschap.
- Dwaze liefde: beschouwd als de unie tussen passie en toewijding, maar zonder intimiteit. Ze kennen elkaar niet goed en het is moeilijk om bij elkaar te blijven.
Door deze soorten liefde te begrijpen kunnen we veel beter begrijpen hoe dynamisch en veranderlijk dit gevoel is. We kunnen dan ook van één soort liefde naar een ander soort liefde gaan, afhankelijk van het feit of de fases vooruitgaan of dat een van de hierboven genoemde pilaren begint op te vallen.
Is het gezond om altijd verliefd te zijn?
Veel mensen beschrijven de verliefdheidsfase als een ijlende fase. Dat is omdat er tijdens deze periode vaak een groot gat is tussen hoe dingen echt zijn en hoe we het waarnemen. We idealiseren de andere persoon en het is extreem moeilijk voor ons om objectief te blijven. Dat is waarom het niet zou worden gezien als echte liefde. Van iemand houden impliceert dat je die ander volledig kent, dat je weet wat je leuk en niet leuk aan hem vindt, en toch besluit bij hem te blijven.
Wanneer we verliefd worden scheidt ons brein twee substanties uit, bekend als serotonine en dopamine. Wanneer ze worden vrijgegeven creëert dit een gevoel van plezier en geluk dat ons ‘verslaafd’ maakt aan de andere persoon, aangezien het euforie teweegbrengt en een algemeen goed gevoel vanbinnen.
Maar deze rivier van emoties vermindert in de loop van tijd en maakt baan voor nieuwere, rationelere emoties. Soms ook intensere. In de liefde laat ons brein zich meeslepen door de passie en het geluk van het moment, veelal zoals dieren dat doen.
Wanneer ons brein liefheeft doet het dit ook met het rationele gedeelte, het maakt afwegingen en neemt beslissingen, en kiest de andere persoon op een meer volwassen en menselijke manier. Laten we elke dag verliefd worden, maar laten we bovenal leren te houden van, zelfs wanneer de extra boost afkomstig uit de verliefdheidsfase geëindigd is.
Langdurige liefde houdt in dat we bepaalde offers maken en vereist nu eenmaal werk. Het is aan ons om te besluiten of het de moeite waard is of niet.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Sternberg, R. J. (1986). A triangular theory of love. Psychological review, 93(2), 119.
- Machin, A. (2022). Love is the drug.
- Esch, T., & Stefano, G. B. (2005). The neurobiology of love. Neuroendocrinology Letters, 26(3), 175-192.