Je bent een echte moeder, dus een "slechte" moeder
Veel moeders staan onder een immense druk. Ze hebben ontzettend veel verantwoordelijkheden en moeten ze allemaal perfect uitdragen. Onder deze verantwoordelijkheden die hun waarde als moeders bepalen, valt opvoeding. Wat maakt iemand tot een echte moeder of slechte moeder?
Helaas worden veel moeders als “slechte moeder” bestempeld om allerlei redenen. Ze zijn te streng voor hun kinderen of verwennen ze juist te veel. Maar denk hier eens over na: een moeder die van dit soort dingen beschuldigd wordt, is niet altijd slecht. Ze is gewoon een echte moeder.
Een moeder zijn is niet makkelijk. Fouten worden nou eenmaal gemaakt, ondanks de hoeveelheid informatie tot onze beschikking (welke soms onderling tegenstrijdig is). Deze fouten zijn niet enkel hypothetisch van aard. Ze zullen gebeuren, keer op keer, net zoals zoveel dingen in onze levens.
Moeders maken fouten omdat het onmogelijk is om perfect te zijn.
“Mom shaming” — een echte moeder bekritiseren
Een fenomeen genaamd “mom shaming” (het bekritiseren van een moeder) is niks nieuws. Echter mede dankzij de sociale media hoort men hier steeds meer over. Hierbij wordt de echte moeder, de moeder die fouten maakt, bekritiseerd. De sociale media maken dit des te gemakkelijker omdat je snel met elkaar in contact komt (en soms zelfs anoniem).
Ter illustratie geven we een voorbeeld. Chontel Duncan, een persoonlijke trainer, was de bron van een wervelwind aan controversie op Instagram. Ze zette een paar foto’s van zichzelf terwijl ze als zwangere vrouw aan het trainen was, online. Veel mensen zeiden dat een zichtbaar gespierde buik de baby in gevaar zou kunnen brengen.
De zangeres Soraya werd ook onderworpen aan een barrage van kritiek omdat ze zeven dagen na de geboorte van haar baby met haar partner uit eten ging. Iemand anders lette ondertussen op het kindje. Nadat de foto online was gezet, doken de critici hier meteen op: “Zelf zou ik er als moeder niet aan denken ergens heen te gaan zonder mijn baby.” Zo ook de volgende: “Als je door wilt gaan met waar je mee bezig was, neem dan geen kinderen.”
Dit type kritiek is een reflectie van de behoefte voor perfectionisme van sommige moeders. Hierbij willen ze hun idee van perfectie aan anderen opdringen. Ze veroordelen gewoonten die vanuit hun standpunt bedenkelijk zijn. Bovendien dwingen deze critici ons ook om na te denken over het soort moeder dat de maatschappij begunstigt.
Twijfel over moederschap
We hebben allemaal zo onze overtuigingen over wat het betekent om een moeder te zijn, of over wat het zou moeten betekenen. Word je echter niet ook een slechte moeder door je alleen maar aan te passen aan de verwachtingen van de meerderheid in plaats van hun kritiek te weerleggen?
Het enige waar al deze dingen uiteindelijk in resulteren is het vernederen en bekritiseren van vrouwen. Ze voelen zich hierdoor onzeker over hun rol als moeder. De meeste moeders willen dat hun kind gezond is en willen ze zo goed mogelijk opvoeden. Wanneer ze met deze intentie en zo’n gecompliceerde situatie als deze geconfronteerd worden, is het normaal om wat twijfel te ervaren.
In deze context is de kritiek waar we naar refereren net als een harde klap in het gezicht. Je wordt gedwongen je volgens zeer strenge regels te gedragen o mdat een “perfecte moeder” niet bestaat. Het beste wat je kunt zijn is een echte moeder die haar uiterste best doet.
“Er is geen enkele manier om een perfecte moeder te zijn en er zijn een miljoen manieren om een goede te zijn.”
-Jill Churchill-
Waarom ben ik een slechte moeder?
De bovengenoemde situaties zijn slechts voorbeelden van wat de maatschappij als “slecht” ziet. Er zijn echter bepaalde overtuigingen die niet per se waar zijn, maar wel heel populair zijn. Dit zijn bronnen van verwarring en censuur voor moeders die niet in deze populaire onwaarheden geloven. Hier een kleine greep uit de hele verzameling:
- Je bent niet écht een moeder als je je kind via keizersnede krijgt in plaats van een traditionele bevalling.
- Je hebt geen moederinstinct als je geen borstvoeding geeft.
- Een echte moeder lijdt niet aan post-partum depressie.
- Waarom zou je een kind krijgen als je hem toch bij een ander gaat achterlaten wanneer je weer gaat werken?
- Je bent een slechte moeder als je je kind voor de tv laat zitten of met een tablet laat spelen terwijl jij met iets anders bezig bent.
- Als je een echte moeder was, zou je nooit je geduld verliezen met je kinderen.
Sommige lezers zullen zich helaas in ieder geval in één van de bovenstaande beweringen herkennen. Daaruit volgt dat een echte moeder wel een slechte moeder moet zijn. Een echte moeder kan niet perfect zijn. Een echte moeder maakt fouten, snapt dingen verkeerd en verliest soms haar geduld.
Moeders zijn ook maar mensen
Moeders zijn geen buitenaardse wezens — ook al laten hun supervermogens ze daar soms wel op lijken. Ze zijn echter gewone mensen met normale levens. Sommigen moeten werken om brood op de plank te krijgen. Hoe dan ook, ze hebben allen ook hun rustmomenten nodig, net als alle anderen. De hoge verwachtingen die de maatschappij moeders oplegt voelen gezamenlijk als een ondraaglijke last.
Als iemand ooit dit soort kritiek naar je hoofd geslingerd heeft, maak je dan geen zorgen. Je bent maar een mens. Veel mensen die je bekritiseren verliezen ook wel eens hun geduld of hebben zelf weinig tijd voor hun kinderen. Ze ventileren hun frustratie door jou te bekritiseren omdat jij hun eigen onvermogen om een perfecte moeder te zijn naar ze terugkaatst. Jij hoeft slechts één rol te spelen: de rol van de echte moeder.
“Het maakt niet uit dat je soms fouten maakt wanneer je kinderen opvoedt. Het belangrijkste is hoe je met deze fouten omgaat wanneer je doorhebt dat je ze gemaakt hebt.”
-Doris Ruiz Galindo-
