Ik ben degene die het verhaal van mijn leven schrijft, herschrijft en nieuwe hoofdstukken toevoegt

Ik ben mijn eigen boek. Ik beschik over het vermogen om mezelf te herschrijven, mijn identiteit opnieuw te omschrijven en zelfs de pagina’s die niet kloppen eruit te scheuren. Misschien de pagina’s die het verhaal van mijn leven pijnlijk en zwaar maken. Dit geldt niet alleen voor mij, maar voor ons allemaal.

En laten we een pagina leeg houden. Ruimte om nieuwe hoofdstukken te beginnen…

Jorge Luis Borges zei dat er mensen zijn die zich een wereld zonder vogels niet kunnen voorstellen, mensen die zich een wereld zonder water niet kunnen voorstellen en mensen die zich in wezen geen wereld zonder boeken kunnen voorstellen.

Het is zo dat alle boeken die we gelezen hebben ons  vertellen  dat we allemaal verhalen zijn. Ons bestaan is magisch; we kunnen onszelf omtoveren tot de auteurs van een verhaal waar dagelijks aan geschreven wordt.

Maar hier ontstaat een van onze grootste problemen: we beginnen te denken dat we één verhaal zijn, met de klassieke, voorspelbare structuur van een inleiding, climax en einde.

Niemand heeft ons verteld dat het verhaal van ons leven in werkelijkheid niet altijd een logische volgorde hoeft te hebben. Er zijn hoofdstukken die halverwege eindigen. Er zijn alinea’s die we moeten wissen of herschrijven. En er zijn een heleboel pagina’s die we beter weg kunnen laten, zodat het plot meer zin krijgt.

Aan de andere kant, iets wat we zeker in gedachten moeten houden, is dat het verhaal van ons leven slechts voor één mens volkomen logisch is, en dat zijn wij zelf.

Elke ervaring, elke interactie, elke genomen beslissing, elk gevoel, elke streling, elke trilling – alles wat we ervaren heeft voor ons een persoonlijke betekenis die niemand anders volledig zal begrijpen.

In onze chaos is er logica, in ons persoonlijke verhaal zijn er hoofdstukken die niet op volgorde staan. Door steeds opnieuw te beginnen ontstaat de beste roman ooit geschreven: onze eigen roman.

Wanneer we geen andere keuze hebben dan het verhaal van ons leven te herschrijven

Joan Didion is een bekende schrijver die veel mensen ‘de witte walvis van het Amerikaanse essay’ noemen. Ze is nu 82 jaar oud en gebruikte het schrijven om iets heel interessants te doen.

Ze probeerde het zo te doen dat haar geliefden weer tot leven zouden komen. In december 2003 kwamen zij en haar man na het zien van hun zieke dochter terug uit het ziekenhuis. Toen, uit het niets, stierf Didions echtgenoot, de schrijver John Gregory Dunne, plotseling in de woonkamer van hun huis.

Slechts een paar maanden later zou hun dochter hem volgen, nadat zij aan longontsteking was bezweken. Daarna schreef Joan Didion 88 dagen lang. Ze schreef nonstop, en het bleek haar bekendste boek: The year of magical thinking.

Zowel psychiaters als antropologen definiëren ‘magisch denken’ als een mentale houding waarin mensen beginnen te geloven dat hun gedachten invloed kunnen hebben op hoe dingen gebeuren. Joan Didion hoopte dat haar familie weer bij haar zou zijn, dat ze weer tot leven zouden komen…

Dat is allemaal niet gebeurd. Maar nadat het boek was gepubliceerd, begreep Didion dat het tijd was om een nieuw hoofdstuk in haar leven te beginnen. Een echt hoofdstuk. Het schrijven had gewerkt als een soort catharsis, een manier om met de pijn om te gaan.

Maar het leven bleef bewegen, langzaam door de afwezigheid van haar geliefden. Maar volgens haar “kon zij het ritme van het bestaan op dezelfde manier terugvinden als zij het vond in de werelden en zinnen die ze schreef”.

Drie manieren om ons leven te herschrijven en de toekomst te omarmen

In het begin vertelden we hoe belangrijk het is om lege pagina’s in ons boek te hebben. Die smetteloze, perfecte, lege pagina’s zijn onze kans om een toekomst vol nieuwe mogelijkheden te creëren. Ruimte voor meer hoofdstukken – nieuwe, spannende en vrolijke hoofdstukken.

Maar het is makkelijk om deze waardevolle kans over het hoofd te zien. De kans om onszelf te herschrijven. Een traumatische kindertijd, een familiecrisis, ontrouw of verlies kan ons soms doen denken dat ons verhaal is geëindigd met dat laatste, fatale hoofdstuk.

Nu bekijken we drie strategieën om over na te denken. Deze kunnen ons helpen om van perspectief te veranderen.

Het herinterpreteren van hoofdstukken, herschrijven

De eerste stap is het herzien van enkele hoofdstukken. Maak een ware, objectieve evaluatie van het verhaal van je leven. Van je kinderjaren tot het heden.

Val in deze eerste fase niet in de valkuil om anderen de schuld te geven van dingen die jou zijn overkomen. Laten we niet dat spel spelen. We moeten ons alleen richten op onszelf, op hoe we onszelf zien in elk deel van het leven.

Reinigen. In deze tweede fase gaan we ervan uit dat het verleden niet kan veranderen. Maar wat we wel kunnen veranderen is de houding die we hebben ten opzichte van dat verleden.

Het is tijd om te accepteren en te vergeven. En bovenal, om de last van de pijn uit ons verleden achter ons te laten om onszelf in het heden te zijn.

De derde fase van dit proces is bijzonder. Voeg lege pagina’s toe aan het boek van je leven. Je kunt dit op veel verschillende manieren doen. Het is spannend. Omdat we het hebben over een nieuw begin, de kans om te experimenteren en nieuwe dingen toe te staan. Nieuwe vrienden, nieuwe projecten, nieuwe plaatsen, nieuwe hobby’s…

Naarmate we ouder en volwassener worden, leren we iets dat heel belangrijk is. Dat een nieuw begin onderdeel uitmaakt van het leven.

Het is het omarmen van een geluk dat reëler, tastbaarder en meer in overeenstemming is met onze behoeften. Laten we dus moedig zijn en het verhaal schrijven dat we willen. Schrijf jouw verhaal.

Afbeeldingen met dank aan SIUM en Soizick Meister