Hoe te voorkomen dat een zorg een obsessie wordt
Er zijn momenten waarop sommige van je ideeën je dagelijks leven schaden. Ze zijn als een specht die keer op keer in de stam van een boom pikt. Je kunt niet stoppen met aan ze te denken. Je laat hun aanwezigheid in je geest toe om de simpele reden dat je het niet lijkt te kunnen vermijden. Je gedachtestroom gaat maar door. Daarom de vraag: hoe voorkom je dat een zorg een obsessie wordt?
Het zou geweldig zijn als je gewoon het advies zou kunnen opvolgen van degenen die je zeggen: “Stop er maar aan te denken en dat maakt er een einde aan” of ” Stop met er aandacht aan te schenken, het is niet belangrijk.” Je brein is echter als een fabriek die nooit rust. Dat is waarom, als je tegen jezelf zegt: ” Ik ga niet aan een roze olifant denken,” dat precies is waar je meteen aan moet denken.
Hoe kun je deze uitputtende psychologische processen deactiveren? In feite zijn er enkele uiterst effectieve technieken om deze pathologische zorgen te beteugelen. Er is dus een manier om te voorkomen dat zorg een obsessie wordt.
We leven in een samenleving die obsessieve zorgen gebruikt als een coping-mechanisme voor elk probleem. De sleutel is echter niet om “veel zorgen te maken,” maar om correct te denken.
Sleutels om te voorkomen dat een zorg een obsessie wordt
Er is een Zweeds gezegde dat beweert dat zorgen de kracht hebben om grote schaduwen te werpen op kleine objecten. Het is waar. Maar hoe kun je je geen zorgen maken als je in een veeleisende realiteit leeft die zo vol onzekerheid is?
In feite heb je het recht om je zorgen te maken, maar je moet het correct doen. Met andere woorden, je moet al je mentale inspanning richten op het wegdraaien van wat het is dat je kalmte wegneemt.
Zoals Viktor Frankl al zei, als je met een ongunstige situatie wordt geconfronteerd, is het jouw plicht om deze onder ogen te zien en te veranderen.
Als dat niet mogelijk is, is de volgende stap om het te accepteren. Iets dat zo logisch en voor de hand liggend is, kan echter alleen worden bereikt via een rustige, realistische en gerichte aanpak. Als dit voor jou onmogelijk klinkt, heeft dat waarschijnlijk verschillende redenen.
King’s College London en de University of Western Australia hebben bijvoorbeeld onderzoek gedaan (Engelse link) en gegevens verzameld die het idee ondersteunden dat veel van onze zorgen gebaseerd zijn op cognitieve vooroordelen.
In feite denken veel mensen dat ze door zich zorgen te maken zowel meer controle bezitten als vertonen. Als ze hiermee stoppen en zich ontspannen, zijn ze bang dat er iets totaal onverwachts gebeurt. Het is echter tijd om die ideeën en vooroordelen te veranderen. Laten we eens kijken hoe we kunnen voorkomen dat zorgen een obsessie worden.
1. Begrijp hoe het zorgenmechanisme werkt
Zorgen vervullen één doel: je activatie verhogen, zodat je kunt reageren op eventuele omringende bedreigingen. Het uiteindelijke doel is dat jij handelt en daarvoor moet je oplossingen bedenken. In plaats van te handelen of een concrete realiteit te accepteren, heb je echter de neiging om deze stressvolle bedreigingen nog meer uit te vergroten.
Dit doe je door te rumineren, een soort aanhoudende en repetitieve piekeren die, in plaats van antwoorden op problemen te zoeken, meer vragen stelt. Rumineren verheft negatieve valentie-emoties en ongemak. Zo val je steeds meer in de angstval.
Om te voorkomen dat een bezorgdheid een obsessie wordt, moet je er rekening mee houden dat door je problemen te blijven herkauwen, je vast blijft zitten zonder de mogelijkheid om het probleem ooit op te lossen.
Zorgen, malen en obsessies zijn het resultaat van een georkestreerde hersenfeedbacklus tussen de amygdala en de prefrontale cortex.
2. Accepteer de obsessieve gedachte, maar speel niet mee
Je moet duidelijk zijn. Zinnen als ” Ik ga hier niet meer aan denken” of “Dit is de laatste keer dat ik daaraan denk” hebben weinig zin. Je geest keert namelijk altijd terug, net als de puppy die rent om zijn bal keer op keer te laten gooien. In feite zijn gedachten automatisch en het is niet gemakkelijk om er controle over te hebben.
Daarom is het het meest geschikt om ze te verlaten, terwijl je accepteert dat ze er zijn. Onderzoekers van de Universiteit van Hamburg hebben bijvoorbeeld een onderzoek (Engelse link) uitgevoerd waarin werd gesteld dat je deze obsessieve gedachten moet zien als mentale verschijnselen die komen en gaan.
Ze zijn als de stroom van een stromende rivier. Het belangrijkste is om er geen belang aan te hechten of ze te versterken. Laat ze gewoon, laat ze komen en gaan.
3. Veroordeel jezelf niet, wees medelevend
De negatieve zelfpraat die je beoordeelt en bekritiseert, is als de motor die de zorgenfabriek van brandstof voorziet. Het is niet het juiste om te doen. Als je wilt voorkomen dat je zorgen een obsessie worden, wees dan aardig en meelevend voor jezelf. Je hebt tenslotte veel meegemaakt in dit leven.
Vertrouw op uw ervaring om de uitdagingen aan te gaan die op je afkomen. In plaats van je zorgen te maken, ga je veranderingen aanbrengen en nieuwe formules bedenken om je problemen op te lossen.
4. Breng veranderingen aan in je routine die indruisen tegen je obsessie
Als je bang bent je baan te verliezen, ga dan op zoek naar nieuwe baanopties. Als je je zorgen maakt over wat de toekomst kan brengen, concentreer je dan op het starten van nieuwe dingen in het heden. Nieuwe vrienden maken, cursussen starten, iets anders leren… Dit alles is positief.
Kleine dagelijkse veranderingen zijn nieuwe prikkels voor de geest. Op deze manier slaag je erin om de focus van obsessie en zorgen te verwijderen.
5. Stap uit je obsessieve universum en uit wat je voelt
Haal jezelf uit je geest en duik in je leven. Je vraagt je misschien af hoe je dit kunt doen. In feite zijn er bruggen om je te helpen verbinding te maken van de ene fase naar de andere. Kunst is zo’n brug. In al haar vormen en dimensies is kunst inderdaad een ideaal mechanisme om te voorkomen dat een zorg een obsessie wordt.
Schilderen, tekenen, beeldhouwen, weven, naaien, componeren, schrijven… Er zijn veel mogelijkheden die je kunnen helpen om je geest tot rust te brengen, waardoor deze voorbij zijn web van zorgen kan gaan en juist voor de waardering van het leven. Iedereen moet echter het medium vinden dat bij hem past. In feite ieders eigen persoonlijke lege canvas.
Vergeet niet om tijd te delen met mensen die weten hoe ze moeten luisteren. Praten over waar je je zorgen over maakt is noodzakelijk en gezond. Tot slot, stop met leven op je eiland van mentale eenzaamheid waar alleen angst groeit en begin op een actieve en hoopvolle manier contact te maken met je omgeving. Voorkom dat zorg een obsessie wordt.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Freeston MH, Ladouceur R, Gagnon F, Thibodeau N, Rhéaume J, Letarte H, Bujold A. Cognitive-behavioral treatment of obsessive thoughts: a controlled study. J Consult Clin Psychol. 1997 Jun;65(3):405-13. doi: 10.1037//0022-006x.65.3.405. PMID: 9170763.
- Hirsch, C. R., & Mathews, A. (2012). A cognitive model of pathological worry. Behaviour research and therapy, 50(10), 636–646. https://doi.org/10.1016/j.brat.2012.06.007
- Kühn, S., Schmiedek, F., Brose, A., Schott, B. H., Lindenberger, U., & Lövden, M. (2013). The neural representation of intrusive thoughts. Social cognitive and affective neuroscience, 8(6), 688–693. https://doi.org/10.1093/scan/nss047
- Wahl, K., Huelle, J.O., Zurowski, B. et al. Managing Obsessive Thoughts During Brief Exposure: An Experimental Study Comparing Mindfulness-Based Strategies and Distraction in Obsessive–Compulsive Disorder. Cogn Ther Res 37, 752–761 (2013). https://doi.org/10.1007/s10608-012-9503-2